คือครอบครัวหนูอ่ะจนมากแล้วมันมีช่วงหนึ่งที่แม่อ่ะหาเงินไม่ได้เลยทุดคนอยู่โดยเฃินหนูและสูงอายุยาย หนู
เรียนม.หก ทำงานด้วยเรียนด้วย ทำหลังเลิกเรียนยายได้เงินชราเดือนละ1พันนิดๆเพราะเป็นคนพิการด้วยแต่ยังเดินได้อยู
่ พิการทางสายตาค่ะ แล้วทีนี้ช่วงที่ผ่านมามันลำบากมาก หนูพึ่งผ่านมาได้ แม่ก็พึ่งมีงานทำคือหนูอ่ะก็ไม่ได้มีความคิดที่โตมากที่จะอยากทิ้งชีวิตวัยรุ่นขนาดนั้นหนู
ก็มีความอยากแบบซื้อนู
่นนี่กินใช้หรือไรแบบนั้น (ลืมบอกหนูจะให้ยายใช้เงินอาทิตย์ละ500แล้วก็จ่ายค่าไฟเดือนละ300 ค่าเน็ตจะใช้รายวันเป็นส่วนใหญ่วันละ32 บาท)แล้วทีนี้พอรู
้ว่าที่ผ่านมาลำบากแบบนั้นคงไม่สามารถใช้เงินแบบที่ต้องการได้เพราะที่ผ่านมาตังจะซื้อยาสระผมยังแทบจะไม่มี หนูเลยแก้ปัญหาโดยจะออกไปทำงานเพิ่มคือไปขายนมเปรี้ยวเพราะเขาไม่จำกัดเวลาทำให้หนูทไได้ตอนว่างแต่ทีนี้พอคุยกับแม่กับยายทุกคนดันไม่ยอมซะงั้นทั้งที่รู้ว่าที่ผ่านมาลำบากแค่ไหนแต่อาจจะเป็นเพราะเมื่อ3วันก่อนหนูพึ่งโดนรถเก๋งคนอื่นตัดหน้าแล้วล้มมามั้งคะ แต่ว่ามันก็น่าจะดีกว่าอยู
่แบบอดๆไม่ใช่เหรอคะ (หนู
ก็ไม่ใช่คนพูดจาดีอะไรมากออกแนวผ่าซากปากเสียด้วยซ้ำแต่คิดว่าคนในครอบครัวก็น่าจะเข้าใจเจตนาแต่ก็ยังไม่ให้ไป ) หนูอยากรู้ในมุมของพ่อแม่ท่านอื่นค่ะ พอดีหนูมีแค่แม่กับยายไม่มั่นใจว่าทัศนคติท่านทั้งสองในตอนนี้มันห่วงหนุ
เกินไปรึเ​ปล่า ถ้าใช่หนูควรทำยังไงให้เค้าอนุญาติให้ไปคั(ปล.แม่ถึงขั้นจะไปหางานทำเพิ่มเลยนะคะแล้วก็แม่หนู52 หนู17ย่าง18ค่ะ แล้วก็ไปทำกับเพื่อนค่ะไม่ได้ทำคนเดียว) รบกวนพี่ๆน้าๆป้าๆอาๆลุงๆทุกคนด้วยนะคะ พอดีพรุ่งนี้จะถึงวันที่ต้องเลือกแล้วค่ะ ว่าจะไปทำงานดีมั้ย ถ้าพวกพี่คิดแบบเดียวกับหนู
หนูก็จะได้ไปทำเลย แม่กับยายอาจจะเครียดหน่อยแต่อย่างน้อยก็มีกินดีกว่ามีความสุขแบบอดๆอยากๆรึเปล่าคะ ทั้งหมดเป็นความคิดหนู
ค่ะ อาจพิมไม่รู้เรื่องขออภัยค่ะ