คือเราเจอผู้ชายคนนึงค่ะ เขาเป็นเพื่อนของคนรู้จักเรา และวันแรกที่เราเจอกันบอกได้เลยว่าตกหลุมรักมากๆ แล้วเราก็เข้าไปวนเวียนอยู่ในสังคมของเขาบ่อยๆ เจอกันเกือบทุกวันมีแค่บางวันที่ต่างคนต่างยุ่งไม่เจอกัน เขาเป็นคนไม่ติดโซเชียลมากๆ เวลาอยู่ด้วยกันแทบไม่จับโทรศัพท์เลย เขาเป็นคนที่ใช้ชีวิตได้ดีมากๆเลยค่ะ ทัศนคติก็ดีมากๆ ตอนแรกเราไม่คิดว่าเราจะชอบเขาเลยเพราะเขาสนิทกับเพื่อนคนนี้ของเรามาก ซึ่งเขาเองก็เคยโดนนอกใจมาก่อน เราเองก็เคยโดนอกใจมาก่อน สารภาพว่ากลุวกันทั้งคู่แหละเท่าที่คุยกันมา เราคิดว่า เรากับเขาก็คงเป็นความสัมพันธ์ที่ดีในรูปแบบนึง แต่พอนานๆเข้า สายตาของเรามันเริ่มเปลี่ยนไป คือนี่ยอมรับว่าสนใจเขามากๆ เลยมองเขาแบบภูมิใจว่าชอบ แต่สายตาของเขามันไม่ค่อยธรรมดาเลยสำหรับนี่ ตอนแรก นี่คิดว่าเราอาจจะคิดไปเองมันอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็คงสายตาทั่วไปรึป่าว แต่ป่าวเลยค่ะ คนรอบข้างบอกว่าสายตาที่เขามองเรามันแปลกนะ และเขามองเราบ่อยมาก คนรอบตัวบอกว่าบางครั้งที่เราไม่ได้มองเขา เขาก็จ้องมาตลอด แต่เพราะว่าเราสนิทกับทั้งกลุ่มนั้นและกลัวเขาอึดอัด เขาเลยไมาได้แสดงออกอะไรว่าชอบเขาแค่เก็บมาบอกกับเพื่อนสนิทอีกคนที่เข้าออกกลุ่มนั้นบ่อยๆเช่นกัน เขาไม่เคยขยับหนีตอนเราเข้าใกล้ ซึ่งรู้ว่าอันนี้น่าจะเอามาใช้อ้างอิงไม่ได้เพราะว่าเพื่อนกลุ่มนี้รักษาน้ำใจรักษามารยาทและการวางตัวกันดีมากๆเลยค่ะ แต่มันมีหลายครั้งที่เราเดินเล่นกันและเราชอบมาเดินข้างๆกัน เขาชอบสบตากันบ่อยๆ หลายครั้งที่นี่หันไปมองเขาก็พบว่าเขามองอยู่ก่อนแล้ว ก็เลยไม่ชัวร์ว่าเขาคิดยังไง แต่ก็ไม่อยากรีบในความสัมพันธ์ แต่คนรอบตัวเราบอกว่าเขาอาจจะรู้สึกดีแต่ยังไม่แน่ใจรึป่าว ทุกคนคิดว่าเราจะทำยังไงให้รู้หัวใจเขา หรือเขารู้หัวใจตัวเองคะ แล้วก็อยากอยู่ในชีวิตเขาต่อไปมากๆ
อยากรู้แต่ไม่อยากถาม