รู้จักกับคนคนนี้ในแอพนึง ก็คุยมาสักพัก หลายปีมาก 8-9ปี สถานะเป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน เพราะอยู่ห่างกันคนละที่ แต่เรากลับมีความรู้สึกดีๆให้เพราะคุยแล้วเป็นตัวเองแบบสุดๆ ช่วงแรกคุยแทบทุกวัน เราก็มีหายบ้างเป็นเดือน (ที่หายเพราะงอนเขา เลยหนีหายไป) เขาเองก็หายบ้างแต่ไม่นานเท่าเรา พักหลังๆ(ช่วงนี้) เขาทำงานที่ใหม่ เวลาคุยแทบน้อยลงกว่าเดิม เช่นตอนเช้าบอกตื่นนอน ตอบเราอีกทีตอนเที่ยง คุยประมาณ 3-4 ประโยคก็หาย มาอีกทีคือบอกฝันดี แทบไม่ได้คุยกันเลย แรกๆพอไหว จนหลังๆเราระบายให้เขารู้ เขาก็บอกไม่ได้ว่างมาตอบตลอด เลยถามช่วงแรกทำไมยังว่าง เขาบอกนั่นมันสมัยเด็กน้อย ถ้าเหงาก็ไปหาคนคุยแถวๆนั่น เมื่อไล่เรา พอเราจู้จี้มาก เขาเริ่มใช้คำพูดที่มันทำร้ายความรู้สึกมากขึ้น เราก็บอกว่าทำไมถึงใช้คำพูดแบบนั้น เขาบอกช่วงนี้ชอบเผลอเอาคำพูดที่Toxic มาใช้ตั้งแต่เริ่มงานนี้ จนบางทีไม่รู้ตัว ยิ่งแบบนี้เราเลยพยายามห้ามให้รู้สึกไปมากกว่านี้ เผลอๆเราตอบเขาแบบส่งๆ เช่น จ้าคำเดียว เขาเมินแชทไม่ตอบไม่อ่าน แล้วก็หายไป เราเลยคิดว่าเขาไม่อยากเป็นเพื่อนเลยลบและบล็อค แต่เขาก็ทักมาไอจี มาบอกว่าไม่รู้จะตอบอะไรเพราะเราตอบ
คุยกันมาหลายปี แต่สถานะยังเหมือนเดิม พักหลังยังมาบอกว่าไม่ชอบคุยแบบเดิมๆทุกวัน มันฝืน คือต้องรู้สึกไงต่อ