ทฤษฎีการเกิดขึ้นของสรรพสิ่ง เวอร์ชั่น 2

สมมุติฐานข้อ 1
สภาวะแรกสุด (first state) ดำรงอยู่ก่อนที่สรรพสิ่งได้ถือกำเนิดขึ้นมา
ดังนั้นสภาวะแรกสุดคือ ความว่างเปล่า ซึ่งไม่มีแม้กระทั่งเวลา

สรรพสิ่งไม่สามารถเกิดขึ้นได้เอง  เว้นแต่สิ่งแรกของสรรพสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นเองเท่านั้น
โดยเรียกว่า “สิ่งแรกสุด”  ซึ่งได้อุบัติขึ้นมาเป็นสิ่งแรกจากความว่างเปล่า
สภาวะนี้เป็นสภาวะลำดับที่ 2 โดยเรียกสภาวะนี้ว่า จุดเริ่มต้น (the beginning)
และมีเวลาเกิดขึ้นพร้อมกันด้วย  สามารถเรียงลำดับเหตุการณ์ได้ดังนี้

ความว่างเปล่า  =>  สิ่งแรกสุด + เวลา
หรือ
สภาวะแรกสุด  =>  จุดเริ่มต้น

นิยาม  สิ่งแรกสุดคือ พระเจ้า (God)

สมมุติฐานข้อ 2
พระเจ้าได้อุบัติขึ้นมาจากความว่างเปล่าด้วยการอัศจรรย์ พร้อมกับเวลาได้เกิดขึ้น
หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า พระเจ้าได้สร้างตนเองขึ้นมาจากความว่างเปล่า
หมายเหตุ  การอัศจรรย์ หมายถึง สิ่งที่เกินสติปัญญาของมนุษย์ที่จะเข้าใจได้

สมมุติฐานข้อ 3
พระเจ้ามีฤทธานุภาพยิ่งใหญ่สูงสุด โดยพระองค์สามารถทำการอัศจรรย์ได้อย่างมากมาย
และพระเจ้าได้สร้างสิ่งทั้งปวงขึ้นมาด้วยการเนรมิต โดยที่พระองค์ทรงควบคุมสิ่งทั้งปวงนั้น

สมมุติฐานข้อ 4
พระเจ้าได้สั่งห้ามมีสิ่งใดอุบัติขึ้นมาได้เองเหมือนกับพระองค์

สรุปทฤษฎีการเกิดขึ้นของสรรพสิ่ง
พระเจ้าได้อุบัติขึ้นมาจากความว่างเปล่า โดยที่พระเจ้าเป็นสิ่งแรกของสรรพสิ่ง
หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า พระเจ้าได้สร้างตนเองขึ้นมาจากความว่างเปล่า
พระเจ้าสามารถทำการอัศจรรย์ได้ด้วยฤทธานุภาพที่ยิ่งใหญ่สูงสุดของพระองค์
แล้วพระเจ้าได้สร้างสิ่งทั้งปวงตามพระประสงค์ของพระองค์ และทรงเป็นผู้ควบคุมสิ่งทั้งปวงนั้น

คำอธิบาย
1. ความว่างเปล่า หมายถึง สภาวะที่ไม่มีสิ่งใดทั้งสิ้น ทั้งรูปธรรมและนามธรรม โดยไม่มีแม้กระทั่งเวลา
2. สรรพสิ่ง หมายถึง สิ่งทั้งหลายทั้งปวงที่เกิดขึ้นมา ได้ดำรงอยู่ และดับสูญไป (สิ้นสุดอย่างสมบูรณ์)
ซึ่งประกอบด้วยรูปธรรมและนามธรรม ทั้งที่มนุษย์สังเกตได้และสังเกตไม่ได้
หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า สรรพสิ่ง หมายถึง สิ่งใดก็ตามนอกเหนือจากความว่างเปล่า
ดังนั้นสิ่งที่มนุษย์รู้จักล้วนเป็นส่วนหนึ่งของสรรพสิ่ง รวมทั้งสิ่งที่มนุษย์ไม่รู้จักด้วยเช่นกัน
โดยครอบคลุมทุกมิติ

# ไม่เชื่อ แต่อย่าลบหลู่
# ทุกท่านสามารถวิพากย์วิจารณ์ได้ด้วยเหตุด้วยผล