สวัสดีค่ะทุกคน เราเป็นผู้ประสบภัยทางฝั่งสะใภ้ค่ะ ขอเกริ่นก่อนเลยว่าเรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าๆ แฟนมีพี่ชาย 2 คน พี่สาว 1 คน แฟนเราเป็นลูกคนเล็กค่ะ แล้วแฟนเราก็ย้ายมาอยู่กับเรา ตั้งแต่คบกันเลยค่ะ ช่วงแรกๆแฟนเราก็พาไปบ้านเขาปกติ แม่เขากับพี่สาวเขาก็โอเคนะ แถมเรายังคุยกับเขาได้ปกติเลย แบบตอนแม่แฟนกับพี่สาวเขารถชนเพราะว่าแม่เขาเข้าห้อง ICU แต่ว่าเรากับแฟนไปเยี่ยมเขาตอนที่เขายังไม่ฟื้นยังไม่รู้สึกตัว พอเขารู้สึกตัวอีกที แฟนเราก็กลับค่ายทหาร เพราะว่าแฟนยังเป็นทหารอยู่ในตอนนั้น ส่วนพี่สาวเขาก็แค่มีแผลตามตัวช้ำที่แขนที่ขา แต่เราอยู่ไกลกันไม่มากค่ะ แต่ก็ใช้เวลา1ชม.ถ้าจะไปหาเขา เราก็มีกันแค่มอไซค์ แล้วพอเขาหายดีกัน เราก็ทักถามเขาเรื่อยๆนะว่า เป็นยังไงบ้าง หายช้ำยัง เจ็บอยู่ไหม ตามประสา แล้วช่วงก่อนปีใหม่ แม่แฟนเราก็ทักมาบอกว่าเออนี่ ปีใหม่มาที่บ้านสิ แต่แฟนเราไม่ได้ลากลับมาบ้าน เพราะค่ายเขาไม่ให้ลาช่วงเทศกาล เราก็เลยบอกว่า เดี๋ยวรอ  ... กลับมาก่อนนะแม่ เดี๋ยวค่อยไป ไอเราก็ไม่กล้าไปคนเดียวเนอะ เพราะไปแล้วก็เกรงๆ เพราะยังไม่ได้สนิท เราก็เลยถามว่า แม่อยากได้อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวถ้าเขาไปเราจะซื้อไว้ให้ ( ในความหมายของเราคือสินน้ำใจแบบซื้อของกินเข้าไปฝากอะไรแบบนี้ ) แต่เขาก็ทักไปบอกแฟนเราว่า เราอ่ะโกหก วันหลังไม่ต้องพามาแล้วนะ แฟนเราก็งง ว่าแม่ของเขาเป็นอะไร เราก็เครียดไปสักพักนึง แล้วพอทุกครั้งที่แฟนเราจะกลับมา แม่เขากับพี่สาวก็จะชอบทักมาตลอดว่า ถ้าจะมาหาที่บ้านเนี้ย ไม่ต้องเอาคนอื่นมานะ จะมาก็มาคนเดียว ตอนแรกเราก็รู้สึกเสียใจ เพราะว่า เราไปทำอะไรให้เขาว่ะ เราก็งง โมโหก็โมโห เราก็เลยปล่อยผ่าน แต่ตอนแฟนเราปลดทหารมาช่วงเดือน 5 ที่ผ่านมา แม่แฟนก็ทักหาแฟนว่าฟิลแบบว่า หางานได้ยัง แฟนเราเลยบอกว่า ก็ทำชั่วคราวที่โรงงานกับคนรู้จัก แม่เขาก็บอกทำไร กรรมกรหรอ ทำงานตากแดดหรอจะได้เงินแค่ไหนกัน ประมาณนี้ แต่แฟนเราเลือกที่จะไม่ตอบ เงียบ เพราะแฟนเราเขาโตมาคนเดียว พ่อแม่เขาทิ้งไม่มีใครเลี้ยง เขาก็โตมากับปู่กับย่า พอปู่กับยาเขาเสียไป พ่อเขาก็เลยเอาเขาไปบวชเณร ในช่วงภาคฤดูร้อน แล้วบอกว่าเดี๋ยวไปสึกให้ ทางวัดเขาบอกว่าถ้าจะสึกคือต้องมีผู้ปกครองไปสึกให้ แฟนเราก็ได้บวชเณรอยู่ตั้งแต่ 8 ขวบ ถึงจนอายุ 15 พ่อเขาก็ไม่ไปสึกให้ ส่วนแม่เขาก็ไม่ติดต่อ ( แต่พ่อกับแม่ของแฟนเขาแยกทางกันนะคะ ต่างคนต่างมีใหม่ ) พอแฟนเล่าให้เราฟังนี่ เรารู้สึกจะร้องไห้เลยค่ะ สงสารว่าทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย เราโครตสงสารแฟนเลย เราก็เลยเล่าให้ที่บ้านเราฟัง บ้านเราก็สงสารเขา แต่เราก็อยู่ด้วยกันมาสักพักแล้วแหละค่ะ แต่เมื่อวานแม่ของแฟนทักมาฟาลูกเขา ว่าแบบมีตังแล้วนิ มาหาเขาได้แล้วมั้ง แต่ว่าเรากับแฟนยังไม่ได้ตั้งตัวเลย เพราะว่าเราจ่ายอยู่คนเดียว แฟนเราก็ยังทำงานได้เงินยังไม่ได้เต็มเดือน เพราะมันเป็นช่วงแรกๆ เราก็ยืมพ่อเรา แล้วพอได้เงินเดือนเต็มเดือนเราก็ต้องคืนพ่อเรา ไอ้ขอก็ขออยู่บ้าง แต่เราก็ไม่กล้าไปขอเยอะ แต่เลยยืมครึ่ง ขอครึ่ง แต่แม่แฟนเราบอกแฟนว่ารวยค่อยมาหาแล้วกัน ซึ่งแฟนเราไปได้ตลอดนะ แต่ถ้าไปทีไรจะมีปัญหาทุกที ทีนี้แม่แฟนน่าจะไปฟ้องพี่สาวเขามั้งคะ เพราะว่าเขาอยู่ด้วยกัน แต่ลูกคนอื่นๆไม่ได้อยู่ด้วย และสักพักนึงพี่สาวแฟนทักมาหาแฟนเลยค่ะ ว่ามาไหมวันเกิดแม่ แฟนเราก็บอกว่าถ้ามีโออาจะไม่ได้ไป เพราะมันเป็นงานในคลัง มันจะเหนื่อยหน่อย เพราะจะช่วงโปรแต่ละเดือนอะไรแบบนี้ พี่สาวเขาก็พูดย้ำมาอีก 4-5 รอบ ว่า ถ้าจะมาก็มาคนเดียวคนอื่นไม่ต้องพามา ซึ่งเป็นคำเดิมๆ ทุกเดือนเป็นระยะ 7-8 เดือนแล้ว จนตอนนี้เราเริ่มจะทนไม่ได้แล้ว แฟนเราก็บอกพี่เขาว่า เราเนี้ยไปทำอะไรให้ ทำไมถึงต้องมาพูดแบบนี้ เขาบอกเขามีเหตุผลของเขา ทั้งๆที่เราก็งง เราไปทำอะไรให้เขา ตอนที่แฟนเราเดือดร้อนแฟนเราลองทักไปหาเขา แต่เขาก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรมา ไม่เคยเลย จนแฟนเราก็เริ่มไม่โอเคกับบ้านเขาละ แฟนเราเลยถามพี่สาวเขาไปว่าเราไปทำอะไรให้ เราไม่เคยเข้าไปยุ่งเรื่องของพวกเขาเลยสักนิดเดียว ทำไมต้องพูดจาอะไรแบบนี้ แฟนเราบล็อกเลย น่าจะโมโหเต็มที เราทำยังไงดี เราก็มีเฟสฝั่งบ้านเขานะ เราเกือบทักไปแล้วเพราะโมโหมากค่ะ ยอมรับตรงๆว่าอยากด่ากลับไปมาก ว่ากูไปทำอะไรให้ กูก็อยู่ของกูดีๆ  ไม่เข้าไปวุ่นวายอะไรเลยสักนิด