จากที่สังเกตมาหลายหลายครั้งเวลาใช้รถสาธารณะเช่นรถไฟรถไฟฟ้าหรือไปที่ที่คนเยอะผมจะสังเกตก็คือคนเรามักเอาตัวเองเป็นหลักซึ่งก็ไม่ผิดถ้าไม่ได้ไปเบียดเบียนใครแต่ที่ผมเจอนี่เช่นผมนั่งตรงรถไฟฟ้าคนไม่ได้เยอะประมาณสี่ 5 โมงมันมีผู้ชายคนนึงมา ยืนหน้าผมแล้วมันไม่ยอมจับราวพอรถจะเลื่อนมันจะล้มมันเอามือมาโดนหน้าผมผมไม่พอใจมันไม่ขอโทษไม่อะไรเลยผมเลยเหยียบเท้ามันเพราะมันยืนใกล้ผมมากทั้งที่คนไม่ได้แน่นเลยมันก็ทำหน้าไม่พอใจแต่ตอนนี้ผมยิ้มแล้ว ที่ได้เอาคืน มีอีกทีนึงไปหาเพื่อนในตึกออฟฟิศในเมืองเจอคนยืนขวางทางเค้าไม่หลบผมก็เดินชนไปเลยตั้งนานไม่ยอมหลบแต่พอผมเห็นเค้าเดินไปก็ไปโดนคนอื่นเขาเหมือนกันเจออะไรแบบนี้มาเยอะมากทำไมคนแบบนี้เยอะมากหรือพวกชอบยืนขวางทางเข้าออกรถไฟฟ้าบีทีเอสแต่พอโดนชนกลับมาทำสีหน้าไม่พอใจทั้งที่เกะกะเอง
หรือมีอีกเหตุการณ์นึงคือผมเล่นฟิตเนสอยู่มีคนเดินมาโดนตรงคอผมผมหน้าไม่พอใจผมเลยไปเล่นเครื่องติดกับเขาทั้งทั้งที่มันว่างให้เค้ารู้ว่าผมไม่ชอบที่มาใกล้ผมขนาดนั้นเพราะที่ก็มีมีตั้งเยอะแต่มันกลับทำหน้าไม่พอใจทั้งทั้งที่มันก็ทำผมเหมือนกันคนเราเวลาทำคนอื่นได้ไม่รู้สึกตัวแต่เวลาโดนเองกลับโกรธหน้าด้านเกินไปป่าวคนเรา