สวัสดีค่ะ หนูพึ่งเข้าทำงานได้ 2 สัปดาห์ค่ะ พี่เขาถามว่าอยู่ที่นี้โอเคไหม หนูก็ตอบโอเค แต่หนูก็มีเรื่องให้คิดอยู่ พี่เขาเริ่มอธิบายว่าหนูต้องกระตือรือร้นให้มากว่านี้เวลาใครมาให้เดินออกไปถามว่ามีอะไรให้หนูช่วยไหม ปกติแล้วหนูก็ออกไปดูนะคะ พอไม่มีงานมา2-3วันแล้ว หนูถามพี่อีกคนว่ามีอะไรให้หนูทำไหมพี่เขาบอกว่ายัง เดี๋ยวพี่ดูเองอะไรประมาณนี้ค่ะ หนูเคยเอาเก้าอี้ไปนั่งข้างๆพี่เขา หนูรู้สึกว่าพี่เขาจะอึดอัดหนูเกรงใจด้วย หรือหนูคิดไปเอง เราอยู่ด้วยกันแค่นี้ อยู่กันเหมือนครอบครัวทำความสะอาดช่วยกัน หนูก็ทำแต่หนูอาจจะไปทำตรงที่พี่แกไม่เห็น เวลาว่างๆอยากให้หนูดูของว่าตัวนี้ชื่ออะไรบ้าง แล้วก็พูดว่าส่วนนี้เราถนัดอยู่ไม่ใช่หรอ หนูแบบห้ะในใจ คือสินค้าชื่อคล้ายๆกันแต่รูปสินค้าไม่เหมือนกันเลยและประเภทต่างกัน มีรูปมีตัวเลขแต่ไม่มีชื่อหนูไม่ได้รู้เรื่องงานประเภทนี้มาก่อน สำหรับหนู หนูก็ว่ายากนะ อยากให้หนูเป็นเร็วๆแต่ไม่อยากให้หนูกดดันตัวเอง หนูไม่รู้ว่าระดับABCDคืออะไรแต่ถ้าได้Bขึ้นก็จะได้เงินเพิ่มขึ้น หนูไม่รู้ว่าที่พี่แกมาพูดแบบนี้เพราะเรื่องเงินเพิ่มด้วยหรือป่าว เวลาพี่แกพูดเล่นหรือพูดเรื่องงานหูหนูฟังนะคะ ตาหนูแค่เล่นโทรศัพท์หนูว่าหนูมาสมาธิที่รู้ว่าพูดอะไรกัน พี่แกชอบพูดว่ามีอะไรถามได้ถามได้ทุกคน หนูชอบถามพี่อีกคนหนูรู้สึกว่าสบายใจกว่าเยอะเลย พี่แกยังพูดประมาณว่าที่นี้สบายหาได้ที่ไหนงานสบายแบบนี้เรื่องงานสบายเรื่องจริงค่ะ ที่คนเก่าออกเพราะว่าคนเก่าทำแค่หน้างานตัวเองไม่สนใจคนอื่น พี่แกเลยประเมินไม่ผ่าน แล้วพี่แกก็พูดอีกว่าเรานะพี่ก็ประเมินนะ เรื่องประเมินหนูผ่านหรือไม่ผ่านหนูไม่ได้คิดเยอะค่ะ แต่หนูไม่รู้ว่าหนูต้องทำตัวกระตืนรือร้นยังไงให้รู้ว่าหนูตั้งใจที่จะเรียนรู้งาน  จริงๆหนูเป็นคนที่ชอบทำงานนะ ขอแค่มีคนซัพพอร์ต หนูตั้งใจทำงานมากๆจนไม่มีเวลาพักเพราะงานเยอะทำให้หนูเป็นงานเร็ว หนูไม่มีอะไรนอกจากระบายสิ่งที่หนูไม่สบายใจออกมา