เราไม่กล้าลบงานเพื่อเริ่มใหม่ค่ะ

เราเป็นคนไม่กล้าลบ เราทำงานเป็นนักเขียนนะคะเเล้วก็รับวาดภาพ
บางครั้งตอนที่ทำงานเขียนเรารู้สึกว่าเราเขียนได้ดีมากชอบมากเขียนมาได้ไกลเลยค่ะ
เเต่พอถึงจุดนึงเราจะรู้เเล้วว่าเราผูกเรื่องผิด ต้องลบตั้งเเต่ตรงนั้นถึงจะเเก้งานได้
คือต้องเขียนใหม่เเหละค่ะ
เเต่เราไม่มีความกล้าเลย
1คือเขียนได้ดีมากๆถ้าลบไปเราก็เสียดายเเต่ไปต่อก็ไม่ได้
2เรากลัวว่าจะเขียนได้ไม่ดีเท่าครั้งนี้อีกแล้วค่ะ
3สมองมันตื้ออัตโนมัติเลยพอรู้ว่าต้องเขียนใหม่โยงใหม่เหมือนมันไม่รับ ขี้เกียจคิดขึ้นมาทันควันเลยค่ะ อารมณ์ก็จะหายไปด้วย
เวลาวาดรูปเหมือนกันรู้ว่ามันเบี้ยววาดต่อไปก็ไม่สวยเเต่วาดมาจนถึงตรงนี้เเล้วถ้าต้องลบก็เสียดายกลัวจะวาดใหม่ไม่เหมือนเดิมเผลอๆเเย่กว่าเดิม
เรารู้สึกอึดอัดกับนิสัยส่วนนี้มากค่ะเหมือนไปต่อไม่ได้สักที