หัวข้อ: "พระไตรปิฎก ภาคปฏิบัติ EP.18/23 \"คัมภีร์บังพระธรรม\" นักบวชเก่งท่องจำบังพระสงฆ์ ||:
หลวงตามหาบัว" URL: "
https://www.youtube.com/watch?v=5Dykq1aobyA"
การถอดความ: "
00:02) พระพุทธเจ้าเอาธรรมมาสอนโลกเอาออกจาก พระทัยนะแต่ก่อนคัมภีร์ยังไม่มีคัมภีร์
ใบลานที่ว่าพระไตรปิฎกยังไม่ มีศาสนาล่วงไปท่านมาจดจารึกสังคยนาจึงได้ มาเป็นคัมภีร์ใบลานออก
มาแต่ก่อนจำด้วยปากออกมาจากใจของพระ อรหันต์ท่านทีนี้ก็มาคิดครั้นนานไปนี้
ท่านผู้สิ้นกิท่านผู้บริสุทธิ์ค่อยร่วง รวยไปนี้ธรรมะทั้งหลายจะมัวมองมืดตื้อต่อ ไปจะหาหลักหาเกณฑ์ไม่มีก็เลยคิดจด
จารึกสังคายนาตั้ง 4 ครั้ง 5 ครั้งนะท่าน ร้อยกรองพระธรรมวินัยขึ้นมาเป็นคัมภีร์ ใบลาน
นี้แต่สมัยพระพุทธเจ้าไม่มีตรัสรู้ผึง ขึ้นมานี้เป็นคัมภีร์ในหัวใจเลยพระสาวก เป็นคัมภีร์ในหัวใจ
(01:01) เวลาแสดงธรรมแก่โลกสงเคราะห์โลกท่านไม่ไป หาคัมภีร์ไหนถอดออกมาจากนี้จากนี้ตาม
นิสัยวาสนาของตัวที่มีความรู้กว้างแคบ ขนาดไหนท่านออกของท่านของท่านโดย
ลำดับต่อมาก็ไปอยู่ในคัมภีร์ทีนี้เลยลืม ตัวคัมภีร์ ใหญ่ใจนี่คือคัมภีร์ใหญ่เป็นพ่อเป็นแม่ เป็นบทเป็นบาตรเป็นแม่พิมพ์ของคัมภีร์
ทั้งหลายลืมดูอันนี้เสียสิเลยเอาแต่เจ้า คัมภีร์มาเหยียบคัมภีร์ใหญ่นี้ หมดภาสิตโบราณท่านว่า
ทองคำมักบังพระพุทธคือทองคำบังพระพุทธเห็นมั้ยไปที่ไหน ติดทองเหลืองอร่ามยิ่งได้หล่อรูปเป็นทองคำแล้วเห็นแต่ทองคำ
พระพุทธเจ้าอยู่ในนั้นไม่เห็นนะเนี่ยละ ท่านว่าทองคำมักบังพระพุทธ
(02:01) คือทองคำเหลืองอารามอยู่นอกเลยดูแต่ทองคำ ตัวพุทธะแท้ที่เป็นองค์สำคัญอยู่ภายใน
นั้นไม่ได้ดูกันเสียเรียกว่าทองคำมักบัง พระพุทธสงฆ์สมมุติมักบังอริยะสงฆ์
ก็อย่างที่เรารู้ไปที่ไหนก็มีแต่นัก ปราชญ์นัก 8 มันไม่ได้ว่านะเข้าใจ มันมาแต่นักปราชญ์นักปราชญ์ยิ่งคนยอว่า
นี่เป็นพระไตรปิฎกเคลื่อนที่เลยเป็นบ้าไป เลยนั่นน่ะเขาเรียกว่าสงฆ์สมมติมักบังอริยะสงฆ์
อริยะสงฆ์อยู่ในหัวใจนั่นแต่มันไม่มองดู นี้มันมองดูแต่คัมภีร์ใบลานไขว่คว้าไปลมๆ แล้งๆอันของจริงอริยะสงฆ์อยู่ภายในหัวใจตัวเอง
ไม่ดูกระจายออกไปอีกก็เห็นการศึกษาเล่าเรียน การจดจำมาได้แต่เสียงได้แต่ลมเหมือนนกขุน
(03:09) ทองว่าเป็นของดีไป เสียภาคปฏิบัติไม่สนใจจะปฏิบัติเอาธรรม ที่เลิศเลอขึ้นมานี่ก็บังอีกเข้าใจ
สงฆ์สมมุติมักบังอริยะสงฆ์บังอย่างนี้ แหละเห็นการปฏิบัติผู้ปฏิบัติไม่สำคัญ กว่าผู้ที่งมเงาเกาหมัดไปเสียอีก"
"คัมภีร์บังพระธรรม" นักบวชเก่งท่องจำบังพระสงฆ์ หลวงตามหาบัว
หัวข้อ: "พระไตรปิฎก ภาคปฏิบัติ EP.18/23 \"คัมภีร์บังพระธรรม\" นักบวชเก่งท่องจำบังพระสงฆ์ ||:
หลวงตามหาบัว" URL: "https://www.youtube.com/watch?v=5Dykq1aobyA"
การถอดความ: "
ใบลานที่ว่าพระไตรปิฎกยังไม่ มีศาสนาล่วงไปท่านมาจดจารึกสังคยนาจึงได้ มาเป็นคัมภีร์ใบลานออก
มาแต่ก่อนจำด้วยปากออกมาจากใจของพระ อรหันต์ท่านทีนี้ก็มาคิดครั้นนานไปนี้
ท่านผู้สิ้นกิท่านผู้บริสุทธิ์ค่อยร่วง รวยไปนี้ธรรมะทั้งหลายจะมัวมองมืดตื้อต่อ ไปจะหาหลักหาเกณฑ์ไม่มีก็เลยคิดจด
จารึกสังคายนาตั้ง 4 ครั้ง 5 ครั้งนะท่าน ร้อยกรองพระธรรมวินัยขึ้นมาเป็นคัมภีร์ ใบลาน
นี้แต่สมัยพระพุทธเจ้าไม่มีตรัสรู้ผึง ขึ้นมานี้เป็นคัมภีร์ในหัวใจเลยพระสาวก เป็นคัมภีร์ในหัวใจ
(01:01) เวลาแสดงธรรมแก่โลกสงเคราะห์โลกท่านไม่ไป หาคัมภีร์ไหนถอดออกมาจากนี้จากนี้ตาม
นิสัยวาสนาของตัวที่มีความรู้กว้างแคบ ขนาดไหนท่านออกของท่านของท่านโดย
ลำดับต่อมาก็ไปอยู่ในคัมภีร์ทีนี้เลยลืม ตัวคัมภีร์ ใหญ่ใจนี่คือคัมภีร์ใหญ่เป็นพ่อเป็นแม่ เป็นบทเป็นบาตรเป็นแม่พิมพ์ของคัมภีร์
ทั้งหลายลืมดูอันนี้เสียสิเลยเอาแต่เจ้า คัมภีร์มาเหยียบคัมภีร์ใหญ่นี้ หมดภาสิตโบราณท่านว่า
ทองคำมักบังพระพุทธคือทองคำบังพระพุทธเห็นมั้ยไปที่ไหน ติดทองเหลืองอร่ามยิ่งได้หล่อรูปเป็นทองคำแล้วเห็นแต่ทองคำ
พระพุทธเจ้าอยู่ในนั้นไม่เห็นนะเนี่ยละ ท่านว่าทองคำมักบังพระพุทธ
(02:01) คือทองคำเหลืองอารามอยู่นอกเลยดูแต่ทองคำ ตัวพุทธะแท้ที่เป็นองค์สำคัญอยู่ภายใน
นั้นไม่ได้ดูกันเสียเรียกว่าทองคำมักบัง พระพุทธสงฆ์สมมุติมักบังอริยะสงฆ์
ก็อย่างที่เรารู้ไปที่ไหนก็มีแต่นัก ปราชญ์นัก 8 มันไม่ได้ว่านะเข้าใจ มันมาแต่นักปราชญ์นักปราชญ์ยิ่งคนยอว่า
นี่เป็นพระไตรปิฎกเคลื่อนที่เลยเป็นบ้าไป เลยนั่นน่ะเขาเรียกว่าสงฆ์สมมติมักบังอริยะสงฆ์
อริยะสงฆ์อยู่ในหัวใจนั่นแต่มันไม่มองดู นี้มันมองดูแต่คัมภีร์ใบลานไขว่คว้าไปลมๆ แล้งๆอันของจริงอริยะสงฆ์อยู่ภายในหัวใจตัวเอง
ไม่ดูกระจายออกไปอีกก็เห็นการศึกษาเล่าเรียน การจดจำมาได้แต่เสียงได้แต่ลมเหมือนนกขุน
(03:09) ทองว่าเป็นของดีไป เสียภาคปฏิบัติไม่สนใจจะปฏิบัติเอาธรรม ที่เลิศเลอขึ้นมานี่ก็บังอีกเข้าใจ
สงฆ์สมมุติมักบังอริยะสงฆ์บังอย่างนี้ แหละเห็นการปฏิบัติผู้ปฏิบัติไม่สำคัญ กว่าผู้ที่งมเงาเกาหมัดไปเสียอีก"