อึดอัดใจเวลาญาติสามีพาคนข้างบ้านมาค้างบ้านเรา

เราทำงานประจำที่กรุงเทพ เช่าหอพัก และจะกลับบ้านไปหาแม่ตอนเย็นวันศุกร์ และกลับมาทำงานเข้าวันจันทร์ เป็นแบบนี้ทุกอาทิตย์  เราชอบอยู่บ้านแม่มาก มันสบายใจ ได้กลับมาอยู่กับแม่ กับหมากับแมวที่บ้านสวน  เราเป็นลูกคนเดียวจึงชินกับความสงบ ชอบอยู่คนเดียวมาตลอด
                     เราแต่งงานแล้วไม่มีลูก สามีไปๆ มาๆ ตามการทำงาน แต่ส่วนมากจะอยู่บ้านเค้าที่ภาคอีสาน เดือนสองเดือนจะมาหาสักครั้ง เวลาที่มาก็จะกลับไปบ้านแม่ด้วยกัน สามีเป็นคนมีพี่น้อง ญาติเยอะ  ญาติของสามีเวลามาทำงาน จะแวะมาพักที่บ้านแม่ของเรา ซึ่งเรากับแม่ไม่ได้ว่าอะไร แต่พักหลังๆ พาเพื่อนบ้าน ทั้งเด็ก ทั้งคนแก่ เพื่อน มาพักด้วย ตามธรรมดาเวลาคนมาบ้าน เราจะต้องทำกับข้าวหุงหา เตรียมอาหารให้ทุกมื้ออยู่แล้ว แต่พอบ่อยเข้า มันค่อนข้างอึดอัด เนื่องจาก มาอยู่หลายวัน ไม่ใช่ญาติ ไม่ช่วยทำอะไรเลย ของกินเราไม่เคยหวง ซื้อมาใส่ไว้เต็มตู้  แต่พฤติกรรม คือ กินตลอดเวลา ไม่มีมื้อ กินแบบไม่นึกถึงวันพรุ่งนี้ ไม่กินอาหารเหลือจากมื้อก่อนๆหน้า เราจะต้องไปจ่ายตลาดทุกเช้าเวลาญาติเค้ามา  แม้ว่าบ้านเราค่อนข้างมีพื้นที่ แต่เรารู้สึกว่ามันแคบไปเลยเดินไปตรงใหนเค้าก็อยู่ทุกมุมของบ้าน จากบ้านเงียบๆ มันวุ่นวายมาก แม่ก็ไม่ชอบ แต่พอคุยกับสามี ขอร้องว่า ไม่ให้พาคนอื่นมา สามีก็บอกว่า ไม่ใช่คนอื่น หลานๆ ญาติกันทั้งนั้น และเค้าจะอ้างว่า มาทำงานก็แค่แวะมาพักที่บ้านเราเฉยๆ  ถ้ารารู้ว่าเค้าจะมา เราจะไม่กลับบ้าน ใจนึงก็สงสารแม่ แต่มันไม่ไหว มันอึดอัด  มันเครียด สามีบอกว่าเราใจแคบต่อไปจะอยู่คนเดียว เราก็ไม่ได้สนใจนะ เพราะชอบอยู่คนเดียว ไม่คิดจะให้ใครมาอยู่ด้วยอยู่แล้ว แต่พูดแล้วก็ยังพามาตลอด เราก็ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไงแล้ว