ที่ให้สัมว่า แทนกันได้หมดทุกคน วันนี้เชื่อสุดใจแล้ว

เคนย่าเสมือนเล่นในบ้าน เสียงเชียร์ฉ่ำ

พอระยะเวลามันสั้น การแข่งขันน้อยโอกาสตกรอบสูง แก้ตัวยาก หลายๆทีมก็ฮึดเล่นกันสุดใจมาก ได้เห็นทีมที่ไม่น่าเล่นสูสีก็เล่น เกือบทุบใหญ่กันรัวๆ ส่วนตัวรู้สึกชอบสนุกมาก ได้ดู 5 เซตหลายคู่เลย นี่คิดว่ารอบตัด

เมื่อก่อนเชียร์สุดใจ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ไม่เคยบ่น แต่มาหลังๆนี้รู้สึกว่าเหนื่อยใจกับผลงานในรายการต่างๆ ต้องมาลุ้นตกชั้น VNL และแพ้เวียดนามในนามทีมชาติไม่รู้ในรอบกี่ปี นั้นหมายถึงว่าเขาพัฒนาขึ้นมามากๆ

เริ่มจากตัวโค้ชอ๊อดเลย ลุงแกเหมือนโทรศัพท์ Nokia ที่เคยออกสู่สายตาชาวโลกในยุคแรกๆแล้วได้รับความนิยม ซักพักตกกระแสไป กลับมาอีกรอบมาเจอ IPhone ที่เป็นอะไรที่เค้าพัฒนากันในปัจจุบัน ทำให้แกดูงง ดูตามไม่ทั

เซต4 เห็นคหว่าโค้ชเยอะมาก ทำไมถึงเป็นแบบนั้นทำตัวเป็นคนเอาใจยากอีกแล้ว ก่อนหน้านี้เห็นตรงกันเป็นส่วนใหญ่ไม่ใช่หรือว่า เราต้องการสควอดทีมระดับโลกที่ใหญ่ขึ้น เราต้องการผู้เล่นที่ฝีมือใกล้เคียงกับตัวหลัก

เริ่ดไม่ไหว ทนไว้อีกเซ็ตเดียวได้พักละ

ไม่เคยเชียร์ ทีมญวน อย่าชวนหัว ที่บอกกลัว เพราะรัก แสนหนักหนา แต่เก็บกด จนออก นอกหน้าตา และที่ด่า ก็เพราะรัก และปักใจ ถึงฟอร์มบ้ง ก้ยังเชียร์ ตอนตี3 แม้แต้มตาม ก็ยังลุ้น แสนหวั่นไหว ตั้งแต่แมต แคนนานา