ผมบอกได้แค่ว่า ถ้าจะเอาแบบสามารถดึงเศรษฐกิจกลับมาใหม่ได้ด้วยเงื่อนไขภายใน 1-3 ปี
บอกเลยว่า ไม่มีครับ เน้นว่า ไม่มี
แล้วถ้ายังทำหน้ามึนคิดว่า ยาผีบอกอย่างประชานิยม
อัดฉีดเงินอะไรนั้นจะช่วยได้ก็มีแต่ทำให้แย่หนักกว่าเดิม เป็นภาระลูกหลานตามแก้เพิ่มอีก
มีแต่พวกเลวๆเท่านั้นแหละที่หวังจะซื้อเสียงผ่านประชานิยม คนสันดานแบบนั้นไม่ต้องเลือกครับ มันไม่เคยสนใจอนาคตของประเทศจริงๆหรอก
(นี่คือสิ่งที่ผมอัดอั้นมาตลอดหลายสิบปี ผมขอใช้คำที่รุนแรงที่สุดตั้งแต่ผมอยู่ในสินธรมานะครับ ผมทนไม่ไหวแล้วจริงๆ)
สิ่งที่ทำได้ คือ “ทำใจ” คนอายุ 40 ขึ้น บอกกับตัวเองไปเลยว่า เราจะไม่เห็นเศรษฐกิจกลับมาดีได้อีก
แล้วก็ตั้งเป้าสร้างโอกาสให้ลูกหลานเค้าได้มีทุนไว้สร้างอนาคตของเค้า เลิกเอาเงินอนาคตมาใช้แล้วให้เค้าตามแก้ซะที
ตอนนี้สำหรับผู้ใหญ่ที่รักประเทศจริง สิ่งที่ต้องทำคือแผนระยะยาว มองภาพให้ไกล
การศึกษา คือ สิ่งแรก สิ่งสำคัญอันดับ 1 ที่จะสร้างโอกาสให้เรากลับมา
เด็กควรได้รับโอกาสนั้นครับ เน้นด้าน stem บวกภาษา เยอะๆ ตั้งเป้าเลยเด็กจบมาต้องพูดได้อย่างน้อยสองภาษาขึ้นไป
ต้องเข้าใจด้านเทค มีทักษะ resilience คือทักษะการเอาตัวรอด ยืดหยุ่น ล้มแล้วลุกขึ้นได้ไว
เด็กรุ่น 10-20 ที่ต้องเริ่มต้นด้วยตัวเอง หรืออยู่ครอบครัวระดับกลาง จะเหนื่อยหนักสาหัสมากๆ สิ่งที่ต้องมีคือความอดทน ประหยัด ไม่ฟุ้งเฟ้อ
พ่อแม่มีหน้าที่สอนสั่งนะฮะ ไม่ใช่ตามใจ ลูกอยากกินน้ำแก้วละร้อย ขนมชิ้นละร้อย นานที(คือ 1-3 ครั้งต่อเดือน) ได้ฮะ
แต่พิจารณารายได้ตัวเองดีๆ อะไรไม่ไหวก็อย่าไปฝืน บอกเด็กไปตรงๆ สมัยก่อนเราโดนสอนให้ประหยัดยังไง ก็สอนลูกต่อไป
ไม่ใช่ว่า เมื่อก่อนเราไม่ได้แบบนั้นแบบนี้แล้วอยากให้ลูกได้แบบที่แต่ก่อนตัวเองไม่เคยได้ บางครั้งมันคือการทำร้ายลูกด้วยความรักแบบไม่รู้ตัวฮะ
รร.อินเตอร์ก็เช่นกัน ใครไหว ผมแนะนำไปเรียนได้เลย ไม่ไหวอย่าฝืน รร.ทั่วไปดีๆมีเยอะ อย่าไปกังวลขนาดนั้น บางทีไม่ต้องไหลไปตามกระแสขนาดนั้นก็ได้
บอกเลยมันไม่จบแค่ว่า คุณจ่ายค่าเทอมไหว มันจะมีคชจ.อีกหลายอย่างตามมา
สิ่งสำคัญคืออย่าทิ้งการเรียน อย่าไปคิดว่าระบบการศึกษาเรามันแย่จนละทิ้งมัน ประเภทบอกไม่เรียนแล้วป.ตรีอะไรแบบนั้น คิดให้ดีๆ
ระบบการศึกษาบ้านเราที่ดีๆมีเยอะ ศึกษาเข้าไปให้ลึก พยายามดึงลูกออกมาจากสังคมที่ไม่ดีตั้งแต่เด็กให้ได้ก็พอเมื่องั้นกู่ไม่กลับ
พ่อแม่เหนื่อยแน่นอนบอกได้เลย ใครไม่อยากมีลูกไม่ผิดเลยนะ เพราะการมีลูกเพื่อสร้างคนมีคุณภาพทุกวันนี้ พ่อแม่ต้องทุ่มเทเวลาให้มากกว่าแต่ก่อนเยอะ
ให้โอกาสเด็กกันเถอะ ทำความเข้าใจ ทำใจกับความหวังซะ เก็บโอกาสไว้ให้เค้าเยอะ
ทุ่มเทด้านทรัพยากรณ์มนุษย์ สร้างความยั่งยืนขึ้นมาใหม่ เริ่มวันนี้ เพื่ อีก 20 ปีฟื้นฮะ ระหว่างทรงๆทรุดๆไป รับสภาพให้ได้
เอาตัวเองและคนรอบข้างให้รอดพอ ผมพูดงี้มาหลายปีแล้ว
หลายคนเริ่มถามว่า จะแก้ปัญหาเศรษฐกิจตอนนี้ยังไง
บอกเลยว่า ไม่มีครับ เน้นว่า ไม่มี
แล้วถ้ายังทำหน้ามึนคิดว่า ยาผีบอกอย่างประชานิยม
อัดฉีดเงินอะไรนั้นจะช่วยได้ก็มีแต่ทำให้แย่หนักกว่าเดิม เป็นภาระลูกหลานตามแก้เพิ่มอีก
มีแต่พวกเลวๆเท่านั้นแหละที่หวังจะซื้อเสียงผ่านประชานิยม คนสันดานแบบนั้นไม่ต้องเลือกครับ มันไม่เคยสนใจอนาคตของประเทศจริงๆหรอก
(นี่คือสิ่งที่ผมอัดอั้นมาตลอดหลายสิบปี ผมขอใช้คำที่รุนแรงที่สุดตั้งแต่ผมอยู่ในสินธรมานะครับ ผมทนไม่ไหวแล้วจริงๆ)
สิ่งที่ทำได้ คือ “ทำใจ” คนอายุ 40 ขึ้น บอกกับตัวเองไปเลยว่า เราจะไม่เห็นเศรษฐกิจกลับมาดีได้อีก
แล้วก็ตั้งเป้าสร้างโอกาสให้ลูกหลานเค้าได้มีทุนไว้สร้างอนาคตของเค้า เลิกเอาเงินอนาคตมาใช้แล้วให้เค้าตามแก้ซะที
ตอนนี้สำหรับผู้ใหญ่ที่รักประเทศจริง สิ่งที่ต้องทำคือแผนระยะยาว มองภาพให้ไกล
การศึกษา คือ สิ่งแรก สิ่งสำคัญอันดับ 1 ที่จะสร้างโอกาสให้เรากลับมา
เด็กควรได้รับโอกาสนั้นครับ เน้นด้าน stem บวกภาษา เยอะๆ ตั้งเป้าเลยเด็กจบมาต้องพูดได้อย่างน้อยสองภาษาขึ้นไป
ต้องเข้าใจด้านเทค มีทักษะ resilience คือทักษะการเอาตัวรอด ยืดหยุ่น ล้มแล้วลุกขึ้นได้ไว
เด็กรุ่น 10-20 ที่ต้องเริ่มต้นด้วยตัวเอง หรืออยู่ครอบครัวระดับกลาง จะเหนื่อยหนักสาหัสมากๆ สิ่งที่ต้องมีคือความอดทน ประหยัด ไม่ฟุ้งเฟ้อ
พ่อแม่มีหน้าที่สอนสั่งนะฮะ ไม่ใช่ตามใจ ลูกอยากกินน้ำแก้วละร้อย ขนมชิ้นละร้อย นานที(คือ 1-3 ครั้งต่อเดือน) ได้ฮะ
แต่พิจารณารายได้ตัวเองดีๆ อะไรไม่ไหวก็อย่าไปฝืน บอกเด็กไปตรงๆ สมัยก่อนเราโดนสอนให้ประหยัดยังไง ก็สอนลูกต่อไป
ไม่ใช่ว่า เมื่อก่อนเราไม่ได้แบบนั้นแบบนี้แล้วอยากให้ลูกได้แบบที่แต่ก่อนตัวเองไม่เคยได้ บางครั้งมันคือการทำร้ายลูกด้วยความรักแบบไม่รู้ตัวฮะ
รร.อินเตอร์ก็เช่นกัน ใครไหว ผมแนะนำไปเรียนได้เลย ไม่ไหวอย่าฝืน รร.ทั่วไปดีๆมีเยอะ อย่าไปกังวลขนาดนั้น บางทีไม่ต้องไหลไปตามกระแสขนาดนั้นก็ได้
บอกเลยมันไม่จบแค่ว่า คุณจ่ายค่าเทอมไหว มันจะมีคชจ.อีกหลายอย่างตามมา
สิ่งสำคัญคืออย่าทิ้งการเรียน อย่าไปคิดว่าระบบการศึกษาเรามันแย่จนละทิ้งมัน ประเภทบอกไม่เรียนแล้วป.ตรีอะไรแบบนั้น คิดให้ดีๆ
ระบบการศึกษาบ้านเราที่ดีๆมีเยอะ ศึกษาเข้าไปให้ลึก พยายามดึงลูกออกมาจากสังคมที่ไม่ดีตั้งแต่เด็กให้ได้ก็พอเมื่องั้นกู่ไม่กลับ
พ่อแม่เหนื่อยแน่นอนบอกได้เลย ใครไม่อยากมีลูกไม่ผิดเลยนะ เพราะการมีลูกเพื่อสร้างคนมีคุณภาพทุกวันนี้ พ่อแม่ต้องทุ่มเทเวลาให้มากกว่าแต่ก่อนเยอะ
ให้โอกาสเด็กกันเถอะ ทำความเข้าใจ ทำใจกับความหวังซะ เก็บโอกาสไว้ให้เค้าเยอะ
ทุ่มเทด้านทรัพยากรณ์มนุษย์ สร้างความยั่งยืนขึ้นมาใหม่ เริ่มวันนี้ เพื่ อีก 20 ปีฟื้นฮะ ระหว่างทรงๆทรุดๆไป รับสภาพให้ได้
เอาตัวเองและคนรอบข้างให้รอดพอ ผมพูดงี้มาหลายปีแล้ว