จริงๆตั้งใจจะตั้งชื่อว่าหนังนอกกระแส แต่พอเข้า Netflix เห็นขึ้นไปถึงอันดับ1 เลยถือว่าไม่นอกล่ะละงั้น(ฮา) เพราะในโรงถือว่าเงียบมาก คิดว่าสาเหตุที่หนังมันขาดทุน เพราะหน้าหนังที่ดูเป็นผู้หญิง-ผู้หญิง เรื่องนึง ที่พอเป็นหนังวัยรุ่นแนวนี้ คนสายดูหนังก็จะกังวลเรื่องคุณภาพว่าจะดีรึปล่าว เพราะจากหนังโรงเรื่องที่ผ่านๆมา ก็จะเน้นขายเซอร์วิสอย่างเดียว ฟิน แต่เนื้อเรื่องกลับโยนทิ้งไป เรื่องดีๆมันก็มีแต่ก็เป็นส่วนน้อย บวกกับนักแสดงหลักทั้งสองไม่ใช่ระดับแม่เหล็ก(คุณบอยไม่นับละกัน เพราะเป็นตัวรอง และฐานแฟนคลับในระดับที่จะไปดูเพราะคนนี้ๆแสดง ก็อาจจะไม่ได้เยอะมาก) เรื่องในแฟลตตำรวจมันไม่มีใครมาเล่าก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ประเด็นที่น่าสนใจให้เราตบเท้าไปในโรงเท่าไหร่
--------------------- เนื้อหาต่อไปมีสปอยนะจ้ะ ------------------------
ซึ่งพอไปดูจริงๆหนังมันไปไกลกว่านั้นมากๆ ไม่ใช่แค่หนังGL ทั่วๆไปแบบที่ผมคิด ถึงแม้ประเด็นเรื่องชนชั้นมันจะถูกเล่ามาเยอะมากๆทั้งสื่อไทยและเทศ แต่ก็ยังน่าสนใจทุกครั้งที่หยิบมาเล่าอยู่ดี เพราะถูกต่อยอดนำมาเล่าในสังคมแฟลตตำรวจ ซึ่งยอมรับว่าไม่ใช่ประเด็นที่น่าสนใจตั้งแต่แรก แต่พอได้ดูกลับยิ่งอยากติดตามความเป็นไปในที่แห่งนั้นตั้งแต่ต้นจนจบ และความสัมพันธ์ของ แอน เจน และตองที่พลิกไปพลิกมา ช่วงแรกหนังหลอกให้เราคิดเจนต้องชอบแอนด้วยแน่ๆ แต่กลายเป็นแอนที่แอบชอบแทน ขอแวะชมน้องเอินๆว่าเล่นได้ดีมากๆ ปกติน้องจะบุคลิคแบบเด็กน่ารักๆกวนๆ แต่เรื่องนี้น้องดูเป็นแอน เด็กที่เป็นพี่ใหญ่ที่คอยดูแลน้องๆ มีความกร้านโลก แบกรับภาระของบ้าน แสดงผ่านทางสีหน้า แววตาและน้ำเสียง ในฉากที่จูบกับเจน คือเรารู้ได้ทันทีว่าแอนเองที่รู้สึกพิเศษกับสิ่งนี้
หนังเริ่มด้วยเด็กสองคนที่โตมาด้วยกันเลยสนิทกัน เลิกเรียนก็กลับด้วยกัน ตีเเบดด้วยกัน แต่ยิ่งไปนานๆเข้า เรากลับได้เห็นความห่างระหว่าง 2 ตัวละครนี้มากขึ้นเรื่อยๆ แอนที่มีสิ่งที่ต้องแบกอยู่ตลอดเวลา กับเจนที่ชีวิตมีพร้อมทุกอย่าง มองโลกในแบบที่ไร้เดียงสา มุมมองความรักที่ต่างกัน สำหรับเจนการรักใครสักคนก็คือรัก แต่สำหรับตองการรักใครสักคน มันคือปากท้อง จนจบเรื่องหนังก็ไม่ได้บอกตรงๆว่าความรู้สึกที่แอนมีให้ตองมันคือแบบไหน คบกันเพราะมีคนเลี้ยงดู? ชีวิตสบายขึ้น? หรือมันคือรักแบบที่รักเจน(แต่แน่ๆว่าตองรักแอนจริงๆ จากฉากที่เรือ) แต่ต่อให้ไม่มีตองเข้ามาบทสรุปก็คงจะไม่ได้ห่างจากที่เห็นในหนังมากนัก ตองเป็นแค่ตัวเร่งปฏิกิริยาเท่านั้น เอาจริงๆเรื่องตอง ผมก็แอบคิดว่าจะถึงความสัมพันธ์เชิงชู้สาวได้ไหมแต่ก็ตีกับตัวเองว่าคงไม่หรอกมั้งงง อายุห่างกันเยอะเลยนะ ไม่รู้ผกกตั้งใจรึปล่าว แต่การที่ใส่ตองเข้ามา มันทำให้ผมมี tension ความระแวงตลอดทั้งเรื่อง ไม่ว่ามันจะนำไปสู่สิ่งนั้นหรือไม่ก็ตาม (มันดีนะในมุมของคนดูหนัง แล้วให้เรามีอารมณ์ร่วมตามไปด้วย)
การดูแบบปล่อยใจตามอารมณ์หนังก็สนุก แต่ยิ่งได้มาเก็บรายละเอียดนัยยะที่หนังใส่มาแต่ละฉาก ก็ยิ่งสนุกขึ้นไปอีก ยิ่งวิเคราะห์แต่ละตัวละครด้วยแล้ว อย่างตัวแอน ต้นเรื่องดูจะเป็นคนที่เถรตรงไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบ เป็นเด็กสาวหน้าตาดี ร่าเริง มีความฟัน แต่สุดท้ายก็โดนสภาวะบีบคั้นจนกลายเป็นคนที่ยอมคบกับตอง เพื่อเรื่องชีวิตที่สบายขึ้นนิดนึง ตัวตองที่เป็นตำรวจที่ตรงฉิน จนต้องโดดเดี่ยว แต่สุดท้ายก็แพ้ใจตัวเองจนยอมผิดศีลธรรม (หนังแอบ hint มาตั้งแต่ตอนที่ตองเล่าว่าเคยจะสอบนายร้อย แต่ติดสาว ประมาณว่าเสียเพราะผู้หญิง)
สรุปคือ Flat Girls เป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่ง เล่นประเด็นที่หนักแต่ย่อยง่าย มีอะไรให้วิเคราะห์และขบคิดอยู่ เพียงแค่หน้าหนังมันไม่ดึงดูดเท่านั้นเอง
ความรู้สึกหลังดู FLAT GIRLS ชั้นห่างระหว่าง เ ร า (หนังที่หลอกเรายิ่งกว่าผี)
--------------------- เนื้อหาต่อไปมีสปอยนะจ้ะ ------------------------
ซึ่งพอไปดูจริงๆหนังมันไปไกลกว่านั้นมากๆ ไม่ใช่แค่หนังGL ทั่วๆไปแบบที่ผมคิด ถึงแม้ประเด็นเรื่องชนชั้นมันจะถูกเล่ามาเยอะมากๆทั้งสื่อไทยและเทศ แต่ก็ยังน่าสนใจทุกครั้งที่หยิบมาเล่าอยู่ดี เพราะถูกต่อยอดนำมาเล่าในสังคมแฟลตตำรวจ ซึ่งยอมรับว่าไม่ใช่ประเด็นที่น่าสนใจตั้งแต่แรก แต่พอได้ดูกลับยิ่งอยากติดตามความเป็นไปในที่แห่งนั้นตั้งแต่ต้นจนจบ และความสัมพันธ์ของ แอน เจน และตองที่พลิกไปพลิกมา ช่วงแรกหนังหลอกให้เราคิดเจนต้องชอบแอนด้วยแน่ๆ แต่กลายเป็นแอนที่แอบชอบแทน ขอแวะชมน้องเอินๆว่าเล่นได้ดีมากๆ ปกติน้องจะบุคลิคแบบเด็กน่ารักๆกวนๆ แต่เรื่องนี้น้องดูเป็นแอน เด็กที่เป็นพี่ใหญ่ที่คอยดูแลน้องๆ มีความกร้านโลก แบกรับภาระของบ้าน แสดงผ่านทางสีหน้า แววตาและน้ำเสียง ในฉากที่จูบกับเจน คือเรารู้ได้ทันทีว่าแอนเองที่รู้สึกพิเศษกับสิ่งนี้
หนังเริ่มด้วยเด็กสองคนที่โตมาด้วยกันเลยสนิทกัน เลิกเรียนก็กลับด้วยกัน ตีเเบดด้วยกัน แต่ยิ่งไปนานๆเข้า เรากลับได้เห็นความห่างระหว่าง 2 ตัวละครนี้มากขึ้นเรื่อยๆ แอนที่มีสิ่งที่ต้องแบกอยู่ตลอดเวลา กับเจนที่ชีวิตมีพร้อมทุกอย่าง มองโลกในแบบที่ไร้เดียงสา มุมมองความรักที่ต่างกัน สำหรับเจนการรักใครสักคนก็คือรัก แต่สำหรับตองการรักใครสักคน มันคือปากท้อง จนจบเรื่องหนังก็ไม่ได้บอกตรงๆว่าความรู้สึกที่แอนมีให้ตองมันคือแบบไหน คบกันเพราะมีคนเลี้ยงดู? ชีวิตสบายขึ้น? หรือมันคือรักแบบที่รักเจน(แต่แน่ๆว่าตองรักแอนจริงๆ จากฉากที่เรือ) แต่ต่อให้ไม่มีตองเข้ามาบทสรุปก็คงจะไม่ได้ห่างจากที่เห็นในหนังมากนัก ตองเป็นแค่ตัวเร่งปฏิกิริยาเท่านั้น เอาจริงๆเรื่องตอง ผมก็แอบคิดว่าจะถึงความสัมพันธ์เชิงชู้สาวได้ไหมแต่ก็ตีกับตัวเองว่าคงไม่หรอกมั้งงง อายุห่างกันเยอะเลยนะ ไม่รู้ผกกตั้งใจรึปล่าว แต่การที่ใส่ตองเข้ามา มันทำให้ผมมี tension ความระแวงตลอดทั้งเรื่อง ไม่ว่ามันจะนำไปสู่สิ่งนั้นหรือไม่ก็ตาม (มันดีนะในมุมของคนดูหนัง แล้วให้เรามีอารมณ์ร่วมตามไปด้วย)
การดูแบบปล่อยใจตามอารมณ์หนังก็สนุก แต่ยิ่งได้มาเก็บรายละเอียดนัยยะที่หนังใส่มาแต่ละฉาก ก็ยิ่งสนุกขึ้นไปอีก ยิ่งวิเคราะห์แต่ละตัวละครด้วยแล้ว อย่างตัวแอน ต้นเรื่องดูจะเป็นคนที่เถรตรงไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบ เป็นเด็กสาวหน้าตาดี ร่าเริง มีความฟัน แต่สุดท้ายก็โดนสภาวะบีบคั้นจนกลายเป็นคนที่ยอมคบกับตอง เพื่อเรื่องชีวิตที่สบายขึ้นนิดนึง ตัวตองที่เป็นตำรวจที่ตรงฉิน จนต้องโดดเดี่ยว แต่สุดท้ายก็แพ้ใจตัวเองจนยอมผิดศีลธรรม (หนังแอบ hint มาตั้งแต่ตอนที่ตองเล่าว่าเคยจะสอบนายร้อย แต่ติดสาว ประมาณว่าเสียเพราะผู้หญิง)
สรุปคือ Flat Girls เป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่ง เล่นประเด็นที่หนักแต่ย่อยง่าย มีอะไรให้วิเคราะห์และขบคิดอยู่ เพียงแค่หน้าหนังมันไม่ดึงดูดเท่านั้นเอง