คิดยังไงกับคนที่เป็นโรคลมชัก?

คือเราในวัย19เป็นโรคลมชัก ซึ่งตอนนั้นเรากำลังซื้อส้มตำกลับมากินที่ห้องยืนรอสักพักเรามีอาการหน้ามืด คนที่ช่วยเราเขาบอกเราชักเกร็งตาค้าง แล้วทีนี้มันจะมีมนุษย์ป้าที่มาพูดกับพี่เราว่า “น้องเป็นอะไรไม่รู้ไปชักอยู่หน้าร้านเขาเขาตกใจหมด”(พูดเสียงดัง)พี่มาพูดให้ฟังนะคะ เขาจะเรียกอีกชื่อว่าบ้าหมูอ่ะค่ะ คนก็จะมองว่ามันน่ารังเกียจ เป็นบ้าหมู อะไรแบบนี้  ส่วนตัวเลยสงสัยว่าคนส่วนมากเขามองกันแบบนี้หรอคะ เราได้ยินก็เสียใจแหละค่ะ มันเป็นโรคที่ใครก็ไม่อยากเป็นหรอกค่ะ  ตอนนี้เราค่อยข้างคิดเยอะว่าคนรอบข้างเราจะมองว่าเราน่ารังเกียจไหม