ผมอายุ 31 ปี ปัจจุบันไม่ได้ทำงานแล้ว เพราะป่วยทั้งทางกายและทางจิต (เบาหวาน ความดัน ซึมเศร้า และอื่นๆอีกขอสงวนไว้) หยุดทำงานมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว ปกติผมเป็นคนชอบเล่นรถ ดังนั้นจึงชอบซื้อรถมาขับ แต่งบ้าง ซ่อมเองบ้าง และขาย ทำแบบนี้วนไปวนมา ด้วยเงินของตัวเอง ในขณะที่ยังทำงานอยู่ครับ

แต่ปัญหาก็คือตอนนี้ไม่ได้ทำงานก็ย่อมไม่มีรายได้ เงินเก็บก็ค่อยๆหมดไป และอยู่กับแม่ ทีนี้รู้สึกว่าชีวิตมันเฉามากเลย ไม่มีอะไรทำ แฟนก็ไม่มี (และคิดว่าอนาคตก็คงไม่มีใครเอาเพราะโรคเยอะ แถมเงินไม่มี) เพื่อนก็น้อย วันๆนั่งๆนอนๆ ดูทีวี เล่นเน็ต วนไปวนมา เรื่องรถไม่ได้แตะเลย ชีวิตน่าเบื่อมากๆ

จนวันหนึ่งเจอรถที่ถูกใจในเฟสบุ๊ค จึงขอแม่ให้ช่วยซื้อให้หน่อย ราคาไม่ถึงแสนหรืออย่างแพงก็ไม่ข้าม 2 แสน (ที่ถูกเพราะเป็นรถรุ่นเก่าครับ BMW E30 / ถ้าเป็นปกติถ้าอยากได้ก็จะจัดด้วยเงินตัวเองเลยครับ) แต่ได้คำปฏิเสธจากแม่กลับมาครับ โดยให้เหตุผลว่าแม่เกษียณแล้ว (อายุ 62 ปี) จะเก็บเงินไว้กินตอนแก่ และหุ้นก็ขาดทุนยับ

ผมเข้าใจครับและเหตุผลมีน้ำหนัก จึงเลิกขอไป ถัดมาอีก 6 เดือนผมอยากได้รถจริงๆเพราะอยู่บ้านไม่มีอะไรทำ รถก็เก่าราคาถูกเหมือนเดิม (Saab 9000) คุณแม่ท่านก็ยังปฏิเสธ ผมก็ไม่เซ้าซี้ให้ท่านรำคาญ

เพียงแต่แค่อยากรู้ครับว่า ทางจิตวิทยา มันจะพอมีเหตุผลอะไรบ้างไหมที่จะทำให้คุณแม่ยอมตัดสินใจซื้อให้ครับ? สาเหตุใด? ต้องทำอย่างไร?

ผมไม่ซีเรียสนะครับ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร จะไม่มีการ เซ้าซี้ หรือ คะยั้นคะยอ ใดๆทั้งสิ้นครับ