▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
บันทึกนักเดินทาง
Backpack
ซินเจียง-อีกประสบการณ์สำหรับที่ต้องเรียนรู้ในวัย 50 กว่าที่จีนอีกครั้ง 15-29 พฤษภาคม 2568 (7)้
https://pantip.com/topic/43541575 (2)
https://pantip.com/topic/43543694 (5)
https://pantip.com/topic/43544024 (6)
วันที่ 22 พฤษภาคม 2568
เย้ ๆ วันนี้เป็นวันเที่ยวแล้ว พร้อมมาก ออกกันแต่เช้าเลยเดินมาเรียกแท็กซี่หน้าที่พักเจ้าของถามวันนี้จะไปไหน พอเราบอกนางก็จะพูดไรไม่รู้แต่นางน่ารัก ใส่ใจลูกค้าอบอุ่นดี บอกแท็กซี่ว่าไปขึ้นรถบัสจะไปคาราจุน เขาก็มาส่งสถานีที่เรามาเมื่อวานแหละ
อันนี้คือถ่ายรูปไว้เมื่อวาน มาถึงก็ไม่พูดกันละ โชว์รูปนี้แทกซี่รู้เรื่องเลย พอมาถึงจะมีเจ้าหน้าที่พร้อมรถรอโบกผู้โดยสารอยู่เลย ขึ้นรถไปเลยเต็มก็ออก ตามนั้น (บางท่านอาจจะขึ้นรถฟร้เจ้าหน้าที่อุทยานก็ได้แต่พวกเราไม่ไหวละ ขอไปแบบง่าย ๆ (เงินแก้ปัญหา) ขี้เกียจไปถามและเจรจาละ สรุปก็ถึงอุทยานเหมือนกัน.....ซื้อตั๋ว (ซึ่งเสียเวลานานมาก ดูที่ขายตั๋วไม่ชัดเจน..ช่องมาเอง..ช่องทัวร์..หรือ อะไรยังไงที่จะถามต้องเก็บปากเก็บคำ) เอาแผนที่มากลางก็ชี้ๆ ว่าเราจะไปไหนยังไง (แอบคิดว่าจะได้เรื่องไหมนี่) สุดท้ายก็ได้ตั๋วมา แบบไม่ไปแคนยอน เพราะเวลาทั้งวันคงไปไม่ถึงตรงนั้น (อยากบอกว่าพยายามหาข้อมูลและปักที่เที่ยวของตัวเองให้ชัดเจนเลยนะ) ไปเข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรีบร้อยนะ สะอาดในระดับหนึ่ง***เข้าไว้ให้เรียบร้อยเพราะเดี๋ยวจะเมาวิว**** อันนี้ ขอบอกนะว่าถึงจุดจอดให้เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยเลยเพราะระหว่างเดินมันกว้างมากกกกก มีห้องน้ำเป็นจุดๆ แหละ แต่...แต่... เขาล๊อคไว้หมดเลย (คิดว่าถ้าเปิดคือมันจะเละเทะจะเมากลิ่นมากกว่าวิว) พวกเราไม่ได้ทานยาแก้เมารถเพราะคิดว่าไม่เท่าไหร่...แต่จริง ๆ ใครที่เมารถควรนะ ควรทานไว้สักหน่อยหลายโค้งอยู่แบบยาวๆ ขึ้นเขาสูงอยู่หนา
พวกเราไม่รู้จริง ๆ ว่าจริงๆแล้วเขาปล่อยให้ลงกันกี่จุด แต่เราตกลงกันว่าไม่รู้ละเราจะลงทุกจุดเพราะเรามีเวลาทั้งวันจนอุทยานปิดแหละเพราะพวกเรามาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ(ทำใจมาแล้ว555) เอาจริงบอกเลยนะทั้งหมด ช่วงนี้หรือเปล่าไม่รู้เขาจอดให้ลง 3 จุดใหญ่ ๆ (ตามที่พวกเราลง) และแล้วลงจุดแรกเลย ใครจะลงเดินเตร่ๆ ถ่ายรูปก็ได้เลยไม่จำกัดเวลา หรือลงรถแล้วจะวิ่งขึ้นรถคันต่อไปเพื่อไปต่อไม่เที่ยวจุดนี้ก็ได้แต่ก็ต้องเปลี่ยนรถเรื่อย ๆ แหละ แต่พวกเราแวะจุดนี้ ชั่วโมงกว่า ๆ เพราะลุงเขาบินโดรนด้วย (ช่วงนี้รถอุทยานอาจจะดูเหมือนรถอาจจะน้อยไปหน่อยต้องรอเต็มถึงจะออกแต่ อาจจะเป็นเพราะนักท่องเที่ยวยังน้อย เดือนหน้าน่าจะเยอะกว่านี้)
ไปต้อจุดต่อไปเลยนะ กระโดดขึ้นบัสไป..เขาจะเปลี่ยนรถเป็นแบบรถไฟฟ้าเล็กให้ (เข้าใจว่านั่งสบาย ๆละเพราะไม่ชัดละ) บริการที่นี่แจ่มดีคะ สำหรับพวกไปเองเป็นอิสระมากมาย จะอยู่อย่างไก็ชิลลลลลลลลลล พกข้าวพกน้ำให้พร้อมแล้วกัน
จุดนี้คือจุดที่สอง พวกเราพักทานกลางวันกันที่นี่ มี7-11 นะเล็ก ๆ ราาไม่ได้ดูมา แต่ให้เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยที่จุดนี้ สำหรับคนที่จะเดินยาว ๆ ไปจุดที่ 3 เพราะต่อไปทางเดินมีห้องน้ำแหละแต่เขาล๊อค ถ้าเบาก็แอบๆๆเอาได้ เขาทำหันอย่างนี้หมดไม่มีใครทนได้หลอกนะ (ไม่ดราม่านะจ๊ะ) ขึ้ม้าเพียบ สำหรับคนที่หนักก็พิจารณาเอาเองนะคะ ลุงบินโดรนอีกแหละ
จากจุดที่สองนี้เราจะเดินยาวๆ กันตลอดบ่าย เอาให้ฉ่ำไปเลย....คงไม่ทั่ว..แต่ก็เลือกเส้นทางหลักสักเส้นเพื่อไปให้ถึงจุดที่ 3 ซื่งจะนั่งรถกลับเข้าที่ทำการอุทยาน ก็กลับทางเดิมที่มาแหละเพียงแต่ขากลับไม่ลงรถนั่งคันเดียวกัลับแค่นั้น
ขอบอกว่าต้องเดินอะมันสวยสะกดมากๆ ทุกอย่างมันได้หมด อากาศดีแม้จะแดดแรง ลม วิว จ่ายร้อยได้ล้านเลยนะ อันนี้บอกเลยว่าโคตรประทับใจที่นี่ มีความอิสระ ออกแบบเดินเองหรือไม่เดินก็สวยได้......
เมื่อเป็นเวลาอันควรพวกเราอิ่มเอมกับวิวกันแล้วก็ถึงเวลากลับละ (แอบกังวลนิดๆ ว่าจะมีรถกลับจากอุทยานเข้าเมืองไหม) ผลคือมี เขารู้ของเขาแหละพอรถอุทยานที่พาเรามาจอดปุ๊ปก็จะมีคนมาถามเองว่าเราจะไปไหน ก็นั่งรอจนเต็มคันรถก็ออกเหมือนเดิม ออกมาด้วยความอิ่มเอ็มมากๆ เรานั่งรถมาในเมืองเหมือนจะเป็นโชคดีคนขับก็ถามทุกคนในรถว่าใครจะไปลงไหน พวกเราไม่รู้เรื่องหลอกพวกเขาก็บอกกันว่าจะไปไหนยังไง ส่วนพวกเรากลัวหลงก็แอบเปิดแม็ปนำทางไป เอ้ย....มันผ่าที่พักนี่หว่า แจ่มเลยไม่พูดมากเปลืองน้ำลาย พอถึงปุ๊ปก็ .....หนีห่าว....สต๊อป สต๊อป...ทันที เป็นอันเข้าใจฉันจะลงตรงนี่แหละ สนุกดี ก็บ๊าย ๆ กันตามนั้น เข้าที่พัก ตายายเจ้าของก็ยิ้มรับคงจะถามแหละเป็นไงสนุกไหม สวยไหม เราก็แค่ชูนี้วโป้งแล้วบอก....เพี้ยวเลี่ยงซื่อ ซื่อ... เป็นอันยิ้มและจบบทสนทนา....กลับมาอาบน้ำแต่งตัวยังไม่ค้ำ(คือค่ำแหละแต่ไม่มึด) จะลองเดินเรื่อยๆไปแยกแปดเหลี่ยมที่ไม่มีไฟแดงกัน (พักอยู่แถวนี้แหละ) มีอาหารขาย ทานได้ อร่อยดี
เรารอซื้อไก่ย่างสักขาไปนั่งทานที่นี่ พวกเราก็คุยกันเป็น กำเมือง แหละ อยู่ก็ได้ยิน สวัสดีครับ....ตกใจ ว้าว.เจอคนไทย วันนี้โชคดีมากเจอคนไทยตอนอยู่ในอุทยานก็เจอ น้องคนไทยทัก ว่าวันไหนละจะกลับเมื่อไร่ มากันกี่คน เพิ่งเจอกันไปไหนมาละบ้าง มันเป็นสิ่งที่ตื่นเต้นสำหรับที่นี่เพราะถ้าไม่ใช่ทัวร์แล้วน้อยนักที่จะได้เจอแบบนี้....สรุปเอาที่พี่คนที่เจอตอนซื้อไก่นี่ก่อนพี่เขามาคนเดียวเก่งมากมาเป็นเดือนเลยเที่ยวคนเดียว ก็ถามกันเรื่อยเปื่อยคำถามที่ว่าแหละ....แต่ประเด็นคือพี่เขาไป...นาราถีมาแล้วด้วยตัวเอง..ซึ่งเรากำลังจะไปพรุ่งนี้ก็คุยกัน (พวกเราตั้งใจจะกลับอี้หนิงแล้วซื้อทัวร์วันเดย์ทริปไปเพราะหาข้อมูลได้เท่านี้จริงๆ)...แต่พี่เขาบอกไม่ต้องเพราะเราสามารถไปจากที่คาราจุนนี้ได้เลยจะมีรถบัสไปอยู่..พร้อมให้ที่พักที่นางไปพักมาบอกดีมากบริการขั้นสุด เราก็ได้แอดไลด์กันไว้แล้วก็คุยกันนิดหน่อยก็จากลากัน ทีนี้แหล่มละ ขั้นแรกไก่ที่ซื้ออร่อยมาก(ขาดสารอาหารมาหลายวัน) นั่งหาข้อมูล และกลับไปซื้อไก่อีก 3 ขา พร้อมผลไม้และของกินแล็ก ๆ น้อย พวกแผ่นแป้งพร้อมทานทั้งหลายไว้ทานบนรถบัสไปนาราถีพรุ่งนี้ สำหรับคืนนี้นอนหลับสบายเลย...ไว้พรุ่งนี้ก็เดินทางอีกแหละต้องเหนื่อยอีกแล้ว