พี่ชายที่ฉันไม่อยากมี (ต่อ)

วันนี้บรรยากาศในบ้านไม่ดีอีกแล้วค่ะ พี่เอารถของน้าไปใช้ ตอนนี้ยังไม่เอามาคืน น้าก็ถามหา กังวลว่ารถจะพัง (เพราะพี่ชอบทำรถพัง จะเรียกอคติก็ได้ ทุกคนรอบตัวมีอคติต่อพี่จากการกระทำที่ผ่านมาหมด) พ่อเราพูดว่า ทำไมไม่เอารถน้าคืนมา เอาเเต่รถตัวเองคืนมา( พี่ได้รถคืนจากแฟนแล้ว) ถ้ามีคนเอารถไปคืนพี่ได้ เขาก็น่าจะขับมาส่งบ้านได้ แล้วแม่ก็เงียบ แล้วพ่อก็พูดว่าพอพูดถึงพี่ก็โกรธ ก่อนจะเดินออกไป แล้วแม่ก็พูดว่าพี่เขาก็เอามาไม่ได้ถ้าเอารถน้ามาจะเอารถตัวเองมายังไง  นี่แหละว่าไปก็ไม่มีใครช่วยพี่เลย มีแต่คนตัดพี่ทิ้ง (แม่ตัดพ้อมาแบบนี้ เราก็แอบคิดว่าเป็นพี่ที่ตัดทุกคนทิ้งรึป่าว เขายอมให้ยืม ยอมให้เงิน แต่พี่ก็ปฏิบัติกับทุกคนโดนการหยิบยื่นความหวาดระแวง ความไม่น่าเชื่อคืนให้หลายครั้ง และเมื่อทุกคนไม่เชื่อใจก็จะหันกลับมาโทษทุกคนทันทีว่าไม่มีใครอยู่ข้างเขา) แม่ยังตัดพ้อไปอีกว่าคนไม่ดีก็ไม่ดีขึ้นเลย จะมาบอกว่าเขาโกรธตลอดจะให้ทำยังไง เหลือแต่ต้องแยกกันอยู่แล้วจะได้ไม่มีปัญหากันซักฝ่าย (น้อยใจค่ะ แม่พูดเหมือนตัดเรากับพ่อได้ง่ายๆเลยแฮะ ทั้งที่เราโคตรจะห่วงเลย) อย่างที่บอกไปค่ะเราทุกคนในครอบครัวมีอคติกับพี่ เพราะเขาทำตัวเองล้วนๆ แม่ย่อมต้องรู้ดี  จะให้ช่วยเหลือพี่ เขาก็ไม่เคยพอ รับความช่วยเหลือไป ตอบแทนมาด้วยอะไรล่ะ ความโมโห ความไม่น่าเชื่อถือไม่น่าเชื่อใจ ถ้าพี่เขาประพฤติได้ซักนิดให้มันดีขึ้นทำไมจะไม่มีใครช่วย โคตรท้อเลยค่ะ อยากร้องไห้ ไม่รู้จะทำไงให้ถูกต้องละ ทั้งแม่ ทั้งเรา ทั้งพี่