สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราเจอปัญหาในการใช้ชีวิตคู่ อยากได้ความเห็นว่าเราควรทำอย่างไรต่อดี
เรากับสามีอยู่กินด้วยกันมา 5 ปี ไม่มีการตบแต่งอะไร ตัดสินใจชีวิตด้วยกัน ปัจจุบันมีลูกชายด้วยกัน 1 คน อายุขวบกว่าๆ จนเมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ทางบ้านเราโทรมาว่าขอให้กลับมาอยู่บ้านสักพักได้ไหม เพราะพ่อกับแม่เราต้องไปทำงานที่เกาะสมุย ที่ต้องให้เรากลับมาอยู่ที่บ้านเพราะยายเราอายุมากแล้ว 80กว่า ตามองไม่เห็น เดินไม่คล่อง ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ เราจึงจำเป็นต้องกลับมาอยู่ที่บ้านสักพัก ตอนนี๋ผ่านไป 2 เดือนกว่าแล้ว สามีเราก็ถามทุกวันว่าแม่จะกลับวันไหนเพราะเขาคิดถึงลูก เราก็ให้คำตอบยังไม่ได้แต่พ่อกับแม่เราบอกว่าขอเวลาอีกสักเดือนสองเดือน ซึ่งตรงนี้เราก็พอดูออกว่าสามีเราเริ่มจะไม่พอใจ พ่อของเราเลยตัดสินใจว่า จะหาซื้อบ้านสักหลังที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของสามีเรามาก เผื่อจะได้ไปมาหากันได้สะดวก(บ้านสามีอยุ่ชุมพร ส่วนเราอยู่ขอนแก่น ระยะทางค่อนข้างไกล) เพราะพ่อเราคิดจะย้ายมาอยู่ทางใต้เลย เพราะงานที่เกาะสมุยค่อนข้างดี งานเยอะเงินดี เลยจะพายายย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วย พ่อเราเลยขอให้ใช้ชื่อสามีเราซื้อบ้านได้มั้ย เพราะพ่อกับแม่เราไม่น่าจะซื้อได้ เพราะอายุ60กว่าแล้ว เดี๋ยวค่าผ่อนบ้านค่าใช้จ่ายทุกอย่างพ่อเราจัดการเอง เพราะเห็นแก่ลูกเขย เรากลับไปคุยกับสามี แต่สามีให้เหตุผลว่ากลัวครอบครัวเราจะทำเครดิตเขาเสียถ้าวันนึงผ่อนไม่ไหว เลยไม่อยากซื้อให้ สักพักบอกขอถามแม่ของเขาก่อน เราก็ ห่ะ!! แต่ที่พ่อจะซื้อบ้านก็เพราะอยากให้เราได้อยู่ด้วยกันนะ หรือถ้าวันนึงติดปัญหาจริงๆ เธอก็จะไม่ช่วยเราเลยหรอ ยังไงบ้านมันก็ต้องเป็นของเราของลูกเราในอนาคตอยู่ดี เราไม่พอใจมาก เหมือนเค้ามองเราเป็นคนอื่นไม่ใช่คนในครอบครัว เรากับสามีเถียงกันเรื่องนี้เป็น2อาทิตย์ เขาบอกว่าเอาชื่อเขาซื้อก็ได้ แต่เหมือนไม่เต็มใจเท่าไหร่ เราก็เลยบอกให้เขาส่งสเตทเม้นมาให้หน่อยจะลองให้ทางธนาคารประเมินดู เขาก็บอกจะส่งให้ๆ จนผ่านไปหลายวันก็ไม่ส่งให้สักที จนวันนี้เราทักหาเขาตอน 9 โมงกว่าๆว่า สรุปว่าไง ทำได้มั้ยสเตทเม้นที่ขอ เขาไม่อ่าน ก็คิดว่าน่าจะยังไม่ตื่น จนตอนเที่ยงเราเปิดดูอีกที เราเห็นชื่อเขาออนไลน์ มีปุ่มเขียวขึ้นเลยโทรไปแต่เขาไม่รับสาย ผ่านไป10นาทีเราโทรอีกก็ไม่รับ เราโทรไปเกือบ10สาย ก็ไม่รับ จนบ่ายสอง เราเลยโทรหาน้องที่อยู่บ้านตรงข้ามกับสามีเราว่า ลองโทรหาให้หน่อยสิ อยากรู้ว่ามันรับสายมั้ย สรุปคือโทรไม่ถึง3ตื้ด มันรับสาย เรานี่มือสั่นไปหมดไม่รู้ว่าเพราะอะไร เจอดอกนั้นเข้าไป เราหมดความอดทนทุกอย่าง ตัดสินใจจบความสัมพันธ์นี้ อยากจะบอกว่าไม่ใช่เพราะเรื่องที่เค้าไม่ซื้อบ้านให้ถึงเลิกนะ แต่มันมีเหตุการณ์ยิบย่อยหลายอย่างในตลอดระยะเวลา 5 ปีที่อยู่ด้วยกัน เรารู้สึกว่าเขาไม่มีความเป็นผู้นำ อะไรๆก็ต้องถามแม่ก่อนแล้วแต่แม่ เห็นแก่ตัวเอง เอาแต่ครอบครัวตัวเอง ล่าสุดบอกจะมารับลูกกลับ แต่เราบอกว่าไม่ให้ สำหรับความคิดเรา เขาไม่สามารถเลี้ยงลูกได้หรอกจริงๆ ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ค่อยสนใจ เล่นแต่มือถือ ส่วนแม่ของเขา ก็เอาแต่เปิดการ์ตูนในยูทูปให้หลานดู
เราไม่รู้เราตัดสินใจถูกมั้ย หรือเราเองที่เอาแต่ใจ ขอมากเกินไปรึป่าวที่เรื่องซื้อบ้าน หรือจริงๆแล้วเขาเองที่เห็นแก่ตัว เขาไม่ได้อยากสร้างอนาคตกับเรา ไม่ได้รักเราจริงๆ
ปล.1 สามีเราอยู่กับแม่แค่สองคน บ้านหลังไม่ใหญ่มาก ถ้าจะให้ยายไปอยู่ด้วยคงไม่สะดวก เพราะเรามีลูกชายอีก 2 คน (กับสามีเก่า)
ปล.2 ชื่อเราน่าจะไม่สามารถซื้อได้เพราะติดบูโร
ปรึกษาปัญหาชีวิตคู่
เรากับสามีอยู่กินด้วยกันมา 5 ปี ไม่มีการตบแต่งอะไร ตัดสินใจชีวิตด้วยกัน ปัจจุบันมีลูกชายด้วยกัน 1 คน อายุขวบกว่าๆ จนเมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ทางบ้านเราโทรมาว่าขอให้กลับมาอยู่บ้านสักพักได้ไหม เพราะพ่อกับแม่เราต้องไปทำงานที่เกาะสมุย ที่ต้องให้เรากลับมาอยู่ที่บ้านเพราะยายเราอายุมากแล้ว 80กว่า ตามองไม่เห็น เดินไม่คล่อง ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ เราจึงจำเป็นต้องกลับมาอยู่ที่บ้านสักพัก ตอนนี๋ผ่านไป 2 เดือนกว่าแล้ว สามีเราก็ถามทุกวันว่าแม่จะกลับวันไหนเพราะเขาคิดถึงลูก เราก็ให้คำตอบยังไม่ได้แต่พ่อกับแม่เราบอกว่าขอเวลาอีกสักเดือนสองเดือน ซึ่งตรงนี้เราก็พอดูออกว่าสามีเราเริ่มจะไม่พอใจ พ่อของเราเลยตัดสินใจว่า จะหาซื้อบ้านสักหลังที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของสามีเรามาก เผื่อจะได้ไปมาหากันได้สะดวก(บ้านสามีอยุ่ชุมพร ส่วนเราอยู่ขอนแก่น ระยะทางค่อนข้างไกล) เพราะพ่อเราคิดจะย้ายมาอยู่ทางใต้เลย เพราะงานที่เกาะสมุยค่อนข้างดี งานเยอะเงินดี เลยจะพายายย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วย พ่อเราเลยขอให้ใช้ชื่อสามีเราซื้อบ้านได้มั้ย เพราะพ่อกับแม่เราไม่น่าจะซื้อได้ เพราะอายุ60กว่าแล้ว เดี๋ยวค่าผ่อนบ้านค่าใช้จ่ายทุกอย่างพ่อเราจัดการเอง เพราะเห็นแก่ลูกเขย เรากลับไปคุยกับสามี แต่สามีให้เหตุผลว่ากลัวครอบครัวเราจะทำเครดิตเขาเสียถ้าวันนึงผ่อนไม่ไหว เลยไม่อยากซื้อให้ สักพักบอกขอถามแม่ของเขาก่อน เราก็ ห่ะ!! แต่ที่พ่อจะซื้อบ้านก็เพราะอยากให้เราได้อยู่ด้วยกันนะ หรือถ้าวันนึงติดปัญหาจริงๆ เธอก็จะไม่ช่วยเราเลยหรอ ยังไงบ้านมันก็ต้องเป็นของเราของลูกเราในอนาคตอยู่ดี เราไม่พอใจมาก เหมือนเค้ามองเราเป็นคนอื่นไม่ใช่คนในครอบครัว เรากับสามีเถียงกันเรื่องนี้เป็น2อาทิตย์ เขาบอกว่าเอาชื่อเขาซื้อก็ได้ แต่เหมือนไม่เต็มใจเท่าไหร่ เราก็เลยบอกให้เขาส่งสเตทเม้นมาให้หน่อยจะลองให้ทางธนาคารประเมินดู เขาก็บอกจะส่งให้ๆ จนผ่านไปหลายวันก็ไม่ส่งให้สักที จนวันนี้เราทักหาเขาตอน 9 โมงกว่าๆว่า สรุปว่าไง ทำได้มั้ยสเตทเม้นที่ขอ เขาไม่อ่าน ก็คิดว่าน่าจะยังไม่ตื่น จนตอนเที่ยงเราเปิดดูอีกที เราเห็นชื่อเขาออนไลน์ มีปุ่มเขียวขึ้นเลยโทรไปแต่เขาไม่รับสาย ผ่านไป10นาทีเราโทรอีกก็ไม่รับ เราโทรไปเกือบ10สาย ก็ไม่รับ จนบ่ายสอง เราเลยโทรหาน้องที่อยู่บ้านตรงข้ามกับสามีเราว่า ลองโทรหาให้หน่อยสิ อยากรู้ว่ามันรับสายมั้ย สรุปคือโทรไม่ถึง3ตื้ด มันรับสาย เรานี่มือสั่นไปหมดไม่รู้ว่าเพราะอะไร เจอดอกนั้นเข้าไป เราหมดความอดทนทุกอย่าง ตัดสินใจจบความสัมพันธ์นี้ อยากจะบอกว่าไม่ใช่เพราะเรื่องที่เค้าไม่ซื้อบ้านให้ถึงเลิกนะ แต่มันมีเหตุการณ์ยิบย่อยหลายอย่างในตลอดระยะเวลา 5 ปีที่อยู่ด้วยกัน เรารู้สึกว่าเขาไม่มีความเป็นผู้นำ อะไรๆก็ต้องถามแม่ก่อนแล้วแต่แม่ เห็นแก่ตัวเอง เอาแต่ครอบครัวตัวเอง ล่าสุดบอกจะมารับลูกกลับ แต่เราบอกว่าไม่ให้ สำหรับความคิดเรา เขาไม่สามารถเลี้ยงลูกได้หรอกจริงๆ ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ค่อยสนใจ เล่นแต่มือถือ ส่วนแม่ของเขา ก็เอาแต่เปิดการ์ตูนในยูทูปให้หลานดู
เราไม่รู้เราตัดสินใจถูกมั้ย หรือเราเองที่เอาแต่ใจ ขอมากเกินไปรึป่าวที่เรื่องซื้อบ้าน หรือจริงๆแล้วเขาเองที่เห็นแก่ตัว เขาไม่ได้อยากสร้างอนาคตกับเรา ไม่ได้รักเราจริงๆ
ปล.1 สามีเราอยู่กับแม่แค่สองคน บ้านหลังไม่ใหญ่มาก ถ้าจะให้ยายไปอยู่ด้วยคงไม่สะดวก เพราะเรามีลูกชายอีก 2 คน (กับสามีเก่า)
ปล.2 ชื่อเราน่าจะไม่สามารถซื้อได้เพราะติดบูโร