เรื่องมีอยู่ว่า เรามีลูกกับแฟน1คน เเฟนทำงานไกลกับเราอยู่ตจว. เรารู้สึกทุกข์ใจที่แฟนไม่ใส่ใจเรา คิดดูดิตั้งเเต่เช้า จนเย็นเเฟนก็ไม่เคยโทรหาไม่เคยเเชทมา เเต่เราเป็นเราที่ถามไถ่ พอเรารู้สึกได้ว่าทำไปก็ไม่มีไรดีขึ้น เราเหนื่อยที่เราต้องพยายาม ต้องเทคเเคร์ ต้องถาม อยู่ฝ่ายเดียว ตอนนี้เราปล่อยล่ะ แฟนไม่โทรมาก็ช่าง เค้าก็จะชอบโทรมา 3 ทุ่ม 4 ทุ่มลูกหลับเเล้ว ซึ่งไม่ได้คุยอะไรกัน ไม่เคย deep talk กัน เราเบื่อที่จะเป็นเเบบนี้ สิ่งเดียวที่ทำให้เราทนคือ เค้าส่งเงินให้ลูกทุกเดือน ไม่ขาด นี่คือเหตุผลเดียวที่เรายังอยู่ เเต่ทุกอย่างคือพังหมดเเลเวอ่ะ เราไม่รู้สึกรัก เราไม่คาดหวังว่าเค้าจะดูเเลใส่ใจเราอีกต่อไปแล้ว เเต่เราก็ทุกข์ที่ไม่มีคู่ชีวิตที่ระบายได้ ไม่มีคู่ชีวิตที่คุย deep talk เข้าใจเเชร์เรื่องราวในเเต่ละวันได้อ่ะ ทำยังไงดีอ่ะ มันเเย่ไปหมดอ่ะ
ทุกคนเราหมดอาลัยตายยากกับชีวิตคู่เเล้ว เราว่ามันไม่เห็นจะดีขึ้นตรงไหนมีเเต่จะบั่นทอนใจเราอ่ะ