รถขนทุเรียนมักถอดป้ายทะเบียนหลัง เน้นว่ารถขนทุเรียน

สมัยก่อนคนมีการมีงานทำในเหมืองแร่ ทำยูเรเนียมให้บริสุทธิ์ แล้วไปทำของบึ้มญี่ปุ่นในสงครามโลก

สมัยนี้รุกป่าปลูกทุเรียน พ่นยาปลิวลงแหล่งต้นน้ำ แล้วก็มีรถสไตล์เดือดร้อนสังคมมาขับเคลื่อนข้ามภาคข้ามเมือง นี่ไม่นับรถย้อนศรมาจับทุเรียนเข้าล้ง

นั่นล่ะ ทุกสายโซ่ธุรกิจ คนมีกิน มีหน้าตาภาพดี เบิกงบส่งเสริมได้ มี kpi แต่ไม่มีจรรยาบรรณ

ถ้าถึงขั้น too big too be fail มันจะไปกันใหญ่ อาจจะมีมาเฟียผู้ทรงเกียรติเป็นลมใต้ปีก แบ้คดี ก็ได้ ทุกการตรวจสอบจะถูกปัดตกการพิจารณาสิ้น

แล้วอาชีพทำกินอย่างอื่นจะถูกกำจัด ไม่ใช่เรื่องบนถนนเฉยๆ ชีวิตที่ปลอดภัย น้ำ อากาศ จะหายไป

วันที่ทุเรียนเลิกบูมเมื่อไหร่ ผืนดินที่เคยถูกรีดถูกเค้น ธรรมชาติที่ถูกรุกราน จะรอคอยเอาคืน

* ขอเป็นกำลังใจให้ชาวสวนที่มีจรรยาบรรณ คุณเลือกทุกขั้นตอนการผลิต การขาย ให้มีจรรยาบรรณได้ คุณจะภูมิใจและแตกต่างจากคนอื่น