สงสัยครับ ขันธ์ไม่ใช่ของเรา แล้วทำไมเราทำกรรมไว้แล้วกรรมนั้นมันมาลงที่ตัวเราล่ะครับ

36. ตญจ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ กรรมใดที่ทำแล้วไม่เดือดร้อนใจในภายหลัง กรรมนั้นแลเป็นกรรมดี กรรมใดจิตใคร่แย้ม.......แจ่มใส ไม่ขุ่นข้องหมองใน........อดีตแล้ นึกแล้วปริ่มสุขใจ..........ไม

35. อทสฺสเนน พาลานํ นิจฺจเมว สูขี สิยา จะพึงมีความสุขเป็นนิตย์ ก็เพราะไม่พบเห็นคนพาล คนพาลนำทุกข์ให้..........ใจเรา หากไม่พบคบเขา...........ห่างแคล้ว จิตใจสุขสงบเนา............ชั่วนิจ พ้นจากพิษร้า

ที่​พิมพ์​บอกเรื่อง​นี้​ ไม่มี​พระ​ไตรปิฏก​รับรองนะ แต่​เพบเจอจริงๆ​ มีเปรตตัวนึง มัน​ทรมาน​หนักมาก เพราะ​มันรับบุญ​ ที่พระ​อุทิศ​ให้​ไม่ได้​ เพราะ​กรรมหนักขวาง​ไว้ เปรตมันทรมาน​อาละวาด​ สิงคนไปทั้ว

ในศาสนาพุทธ จิตไม่ใช่ของเรา กายไม่ใช่ของเรา แล้วอะไรคือตัวเรา ที่ต้องไปรับผลของกรรมดีกรรมชั่ว ไม่เข้าใจ รบกวนชี้แนะหน่อยครับ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ จิตของเราหลุดพ้นแล้ว เพราะสิ้น สำรอก ดับสละ และสลัดคืนในวิญญาณในอุปาทานขันธ์ ๕ นี้ ข้าพเจ้ารู้แจ้งวิญญาณแล้วแลว่า ไม่มีกำลัง

ไม่ได้ชวนทะเลาะน่ะครับ ขอผู้รู้โปรดแสดงธรรมให้หน่อยครับ ถ้าทุกคนไม่มีขันธ์5แล้วจิตเหมือนกัน แสดงว่าจิตเป็นอนัตตา เป็นแค่ธาตุๆหนึ่ง หากไม่มีขันธ์5แล้วจิตมีลักษณะเฉพาะตัว จิตแต่ละคนต่างกัน เป็นปัจเจกแสด

คนไม่ศึกษาพระพุทธศาสนา ส่วนมากหลงยึด รูป (กาย) เป็นเรา นักท่องตำรา ยึดเอาจิตเป็นวิญญาณขันธ์ยึดจิตเป็นขันธ์ 5 ผู้ปฏิบัติจนเห็นธรรม จิตแยกออกจากขันธ์ 5 แต่เป็นอมตธาตุหรือธรรมธาตุรวมกับความว่างบริสุทธิ