เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นลูกคนเดียว อาศัยอยู่กับพ่อแม่ ตั้งแต่จำความได้พ่อเราเมาทะเลาะตีกับแม่ แม่อดทนกับพ่อมากๆ และเราก็เป็นคนหัวร้อนเคยทะเลาะกับพ่อและผลักพ่อจนหัวแตก เพื่อปกป้องแม่ เราเกลียดพ่อเรามากตอนเย็น เพราะตอนเช้าพ่อเราดีทุกอย่าง ทำงานหาเงินแทบจะไม่คุยอะไรก้บใคร แต่พอเย็นพ่อเราเมาเป็นอีกคน ต้องการให้คนยกย่อง พูดคำเดิมๆ ว่าบ้านหลังนี้พ่อสร้าง ทุกอย่างสร้างไปหมด แบบตัวเองดีอยู่เดียว ถ้าเราไม่อยู่ฟังก็จะหาว่าเราดื้อนุ้นนี่นั่น เราไม่ชอบกลางคืนเพราะพ่อจะนิสัยแย่โลกหมุนรอบตัว พอเช้ามาเราก็โกรธพ่อไม่ลง บางครั้งเราคิดนะว่าชีวิตเราติดคัดไม่ดีขึ้นเพราะเถียงด่ากับพ่อตอนเมาหรอ เห้อ… อยากให้เหล้าหมดไปจากโลกนี้ เป็นคำพูดตั้งแต่เด็ก
เหมือนมีพ่อสองคน