
.
  
หญิงสาวคนหนึ่ง กำลังนั่งรอขึ้นเครื่องบิน ที่สนามบินแห่งหนึ่ง...
  ในอีกหลายชั่วโมง ก่อนที่เที่ยวบินของเธอจะออกเดินทาง... 
  เธอได้หาซื้อหนังสือ 1 เล่ม  พร้อมกับซื้อคุกกี้ 1 ถุง และหาที่นั่งรอเครื่อง 
.
  เธอหมกมุ่น กับการอ่านหนังสือ และบังเอิญเห็นว่า  ....  
  มีผู้ชายคนหนึ่ง ที่นั่งข้างๆ เธอ เขาหยิบคุกกี้ 1-2 ชิ้นจากถุงที่วางไว้ระหว่างเธอและเขา 
   ... เธอพยายามกลั้นอารมณ์ และเพิกเฉย เพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งที่เห็น ... 
.
 เธอกินคุกกี้และมองดูนาฬิกา ในขณะที่ ....
 "ชายหัวขโมยผู้กล้าหาญคนเดิมนั้น   ก็ยังคงหยิบคุกกี้ของเธอไปกินด้วย...."  
.
เธอยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น และคิดในใจว่า 
“ถ้าฉันเป็นคนไม่ดี และไม่มีน้ำใจ ฉันอาจจะชกหน้าของเขาให้เขียวช้ำไปแล้ว” 
 
คุกกี้แต่ละชิ้นที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหัวขโมยก็หยิบกิน 1 ชิ้นด้วย 
 ...และ ....
 เมื่อเหลือคุกกี้ชิ้นสุดท้าย เธอสงสัยว่า  เขาจะทำอย่างไร ?  ... 
ชายหัวขโมยผู้นั้น เขามีรอยยิ้มบนใบหน้า ในขณะที่เขาหยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายนั้น 
"แล้วแบ่งครึ่ง" ชายคนนั้นยื่นคุกกี้ ให้เธอครึ่งหนึ่ง ขณะที่เขากินอีกครึ่งหนึ่ง ...!!??  
"ผู้ชายคนนี้ช่างกล้าและหยาบคายมาก ทำไมเขาถึงไม่แสดงความขอบคุณเลย ! " 
.
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก  เมื่อเที่ยวบินของเธอถูกเรียก 
เธอเก็บกระเป๋าสัมภาระ และเดิมมุ่งหน้าไปที่ประตู ....
เธอได้ขึ้นเครื่องบิน และนั่งลงในที่นั่งของเธอ .... 
จากนั้น  เธอก็ค้นหาหนังสือซึ่งอ่านเกือบจะจบแล้ว .... ในกระเป๋าของเธอ ...
ขณะนั้นเอง ....  เมื่อเธอล้วงไปในกระเป๋า
 "เธอก็อ้าปากค้าง"  ด้วยความประหลาดใจ ? 
มีถุงคุกกี้อยู่ในกระเป๋าของเธอ !  
.... ถ้าถุงคุกกี้ของฉันอยู่ที่นี่ ? 
..... ถุงนั้นก็ต้องเป็นของเขา  และเขาพยายามที่จะแบ่งปันฉัน !!!!
สายเกินไปที่จะกลับไปขอโทษ ชายผู้นั้น 
      เธอตระหนักด้วยความเศร้าว่า ... เธอนั่นเองต่างหาก คือคนที่เป็นคนหยาบคาย และไม่สำนึกบุญคุณ 
 และแน่นอนเธอกลับกลายเป็นหัวขโมยเสียเอง...
สิ่งต่าง ๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่ปรากฏเสมอไป อย่าด่วนตัดสิน บางครั้งมันก็เป็นแค่เรื่องของมุมมอง
......... “สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น  บางครั้ง ก็ไม่ใช่เรื่องจริง มันอาจจะเป็นเรื่องการเข้าใจผิด .....  
.......... มีกี่ครั้งในชีวิต ที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง  ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย”
นี่แหละ  ที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีก  ก่อนตัดสินผู้อื่น 
หลายๆ สิ่งนั้นอาจไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น 
ควรมองผู้อื่นในแง่ดี แล้วคอยสงสัยตัวเองว่า ....
“เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง? เราเคยแบ่งปันอะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่”
																															 
						
สิ่งต่างๆ อาจไม่ได้เป็นอย่างที่ปรากฏเสมอไป อย่าเพิ่งด่วนตัดสิน บางครั้งมันก็เป็นแค่เรื่องของมุมมอง
.
หญิงสาวคนหนึ่ง กำลังนั่งรอขึ้นเครื่องบิน ที่สนามบินแห่งหนึ่ง...
ในอีกหลายชั่วโมง ก่อนที่เที่ยวบินของเธอจะออกเดินทาง...
เธอได้หาซื้อหนังสือ 1 เล่ม พร้อมกับซื้อคุกกี้ 1 ถุง และหาที่นั่งรอเครื่อง
.
เธอหมกมุ่น กับการอ่านหนังสือ และบังเอิญเห็นว่า ....
มีผู้ชายคนหนึ่ง ที่นั่งข้างๆ เธอ เขาหยิบคุกกี้ 1-2 ชิ้นจากถุงที่วางไว้ระหว่างเธอและเขา
... เธอพยายามกลั้นอารมณ์ และเพิกเฉย เพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งที่เห็น ...
.
เธอกินคุกกี้และมองดูนาฬิกา ในขณะที่ ....
"ชายหัวขโมยผู้กล้าหาญคนเดิมนั้น ก็ยังคงหยิบคุกกี้ของเธอไปกินด้วย...."
.
เธอยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น และคิดในใจว่า
“ถ้าฉันเป็นคนไม่ดี และไม่มีน้ำใจ ฉันอาจจะชกหน้าของเขาให้เขียวช้ำไปแล้ว”
คุกกี้แต่ละชิ้นที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหัวขโมยก็หยิบกิน 1 ชิ้นด้วย
...และ ....
เมื่อเหลือคุกกี้ชิ้นสุดท้าย เธอสงสัยว่า เขาจะทำอย่างไร ? ...
ชายหัวขโมยผู้นั้น เขามีรอยยิ้มบนใบหน้า ในขณะที่เขาหยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายนั้น
"แล้วแบ่งครึ่ง" ชายคนนั้นยื่นคุกกี้ ให้เธอครึ่งหนึ่ง ขณะที่เขากินอีกครึ่งหนึ่ง ...!!??
"ผู้ชายคนนี้ช่างกล้าและหยาบคายมาก ทำไมเขาถึงไม่แสดงความขอบคุณเลย ! "
.
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเที่ยวบินของเธอถูกเรียก
เธอเก็บกระเป๋าสัมภาระ และเดิมมุ่งหน้าไปที่ประตู ....
เธอได้ขึ้นเครื่องบิน และนั่งลงในที่นั่งของเธอ ....
จากนั้น เธอก็ค้นหาหนังสือซึ่งอ่านเกือบจะจบแล้ว .... ในกระเป๋าของเธอ ...
ขณะนั้นเอง .... เมื่อเธอล้วงไปในกระเป๋า "เธอก็อ้าปากค้าง" ด้วยความประหลาดใจ ?
สายเกินไปที่จะกลับไปขอโทษ ชายผู้นั้น
.......... มีกี่ครั้งในชีวิต ที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย”