รู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซน

​เราโดนพ่อด่าตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ แต่ไม่บ่อยตอนอายุ 7 ขวบพ่อตีเราเพราะเราไปดึงสายเราเตอร์ ซึ่งเราตอนนั้นไม่นุ้เลยค่ะว่าเราเตอร์คืออะไร เราก้ไม่กล้าเถียงสุดท้ายเราก็โดนตีตามระเบียบค่ะ แล้วพอโตมาหน่อย​ เราอยากไปโรงบาลค่ะเพราะรู้สึกว่าไม่สบายแล้วอาจจะเป็นอย่างอื่นด้วย พ่อบอกจะพาไปค่ะแต่สุดท้ายก็ไม่ พ่อเราต้องทำงานหนักค่ะเรารู้ แต่วันเสาร์อาทิตย์จะพาเราไปไม่ได้เลยหรอคะ เมื่อไม่กี่วันก่อนเรากับน้องหยุดเพราะไม่สบาย พ่อก็ซื้อที่ตรวจ atk มาอันเดียวค่ะให้น้องตรวจ เราไม่ได้คิดอะไรส่วนนั้นมากแต่พอวันต่อมาเราขอเขาบ้าง เขาบอกไม่มีเงินเราเข้าใจนะคะแต่ก้แอบน้อยใจว่าทำไมซื้อให้นน้องได้แต่ทำไมซื้อให้เราไม่ได้ แล้วก็เมื่อวานค่ะเราปวดท้องประจำเดือนแล้วเราขอเขาหยุด เขาก็บ่นอ่ะค่ะว่าทำงานหนักเนี่ยมาหาเงินให้เราเรียน แต่ประโยคนึงทำให้เราหนีขึ้นไปบนห้องเลยค่ะเขาพูดว่าอาการป่วยเนี่ยมันต้องโทษตัวเองนะ เมนส์มันบังคับไม่ให้ปวดท้องไม่ได้ค่ะทุกคนก็รู้ พ่อพูดแบบนี้ก็ไม่เท่ากับว่าเขาไม่รู้อะไรเลยไม่ใช่หรอคะ แล้วทีนี้ป้าเปิดประตูห้องมาดูเรา เราก็บอกป้าไปค่ะว่าปวดท้องเมนส์ป้าก็พูดอีกว่าปวดท้องเมนส์หรือแค่นอนน้อย ช่วงนี้เรานอน4ทุ่มทุกวันค่ะสำหรับเรามันไม่ดึกเลย วันนี้ค่ะเราไม่อยากไปโรงเรียนเพราะเรื่องเมื่อวานเขาก็ด่าไปค่ะทีแรกเราก็นํ้าตาไหลอยู่แล้ว แต่เขาไล่เราไปตายไปไกลๆตา เราเหนื่อยค่ะเราไม่พูดอะไรกับเขาไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกนะคะ​ เราพยายามเก็บกับตัวเองมาตลอดเพราะไม่อยากให้เขาเครียดค่ะ แต่เรารู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้วตายๆไปก็ดี เราก็คงไม่สำคัญกับเขาขนาดนั้นเราอายุ 15 ค่ะ​เรารู้สึกว่าเขาไม่เคยสนใจเราเลย เพราะเราไม่เคยทำให้ตัวเองมีปัญหาอยู่แล้วเขาก็เลยไม่ค่อยสนใจมั้งคะ แต่มันใช่หรอคะเรายังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยซํ้า ตอนนี้พาอไปส่งน้องแล้วแต่เรายังมีป้าอยู่อีกค่ะเราไม่รุ้ว่าเขาจะพูดอะไร แต่เครียด​มากค่ะ อยากตายๆไปเลย