สัตว์:..ตอนที่ 167 : ...นี่คือ..อาการของ " มรรคสมังคี "...การถึงพร้อมด้วยอริยมรรคอันมีองค์ทั้ง8..ตอน " ผัสสะ "...

พระศาสดาท่านทรงอธิบาย..ความมาถึงพร้อมบริบูรณ์แห่งอริยมรรคอันมีองค์ทั้ง8... เมื่อมีการพิจารณา..ที่ " ผัสสะ "...
..
หรือที่ปัจจุบันเขาเรียกกันว่า " มรรคสมังคี "...



สัตว์ผู้ที่ยึดข้องอยู่...จะถึงพร้อมด้วย
อริยมรรคอันมีองค์ทั้ง8(มรรคสมังคี)...ต่อผัสสะ..
...ด้วยอาการอย่างนี้..
👇

[๘๒๘]  จกฺขุญฺจ  โข  ภิกฺขเว  ชานํ  ปสฺสํ  ยถาภูตํ  
{...ตาด้วยแล  ภิกษุ ท! เมื่อรู้เห็น..ตามความเป็นจริง..}

รูเป  ชานํ ปสฺสํ    ยถาภูตํ    
{...ในรูป,  เมื่อรู้เห็น..ตามความเป็นจริง..}

จกฺขุวิญฺญาณํ   ชานํ   ปสฺสํ   ยถาภูตํ  
{...ในการรู้ซึ่งรูป,  เมื่อรู้เห็น..ตามความเป็นจริง..}

จกฺขุสมฺผสฺสํ ชานํ   ปสฺสํ   ยถาภูตํ  
{...ในผัสสะแห่งรูป,  เมื่อรู้เห็น..ตามความเป็นจริง..}

ยมิทํ   จกฺขุสมฺผสฺสปจฺจยา   อุปฺปชฺชติ  เวทยิตํ สุขํ   วา   ทุกฺขํ   วา   อทุกฺขมสุขํ   วา  ตมฺปิ  ชานํ  ปสฺสํ  ยถาภูตํ
{....อันใดนี้...อันจักขุสัมผัสเป็นปัจจัย..ให้เกิด..
การเสวยความสุข..บ้าง, ความทุกข์..บ้าง, ความไม่ทกข์ไม่สุขบ้าง, ในสิ่งนั้นบ้างเมื่อรู้เห็น..ตามความเป็นจริง..}

จกฺขุสฺมึ  น  สารชฺชติ
{...ไม่ยินดี...ซึ่งตา...}

รูเปสุ  น  สารชฺชติ  
{...ไม่ยินดี...ซึ่งรูป...}

จกฺขุวิญฺญาเณ  น  สารชฺชติ
{...ไม่ยินดี..ซึ่งการรับรู้ทางตา...}

จกฺขุสมฺผสฺเส    น    สารชฺชติ  
{...ไม่ยินดี...ในผัสสะทางตา...}

ยมิทํ   จกฺขุสมฺผสฺสปจฺจยา   อุปฺปชฺชติ
เวทยิตํ  สุขํ  วา  ทุกฺขํ  วา  อทุกฺขมสุขํ  วา  ตสฺมึปิ  น  สารชฺชติ  ฯ
{...อันใดนี้.. ด้วยสัมผัสทางตาเป็นปัจจัย..ให้เกิด..การเสวย..ซึ่งความสุขบ้าง..ความทุกข์บ้าง..ความไม่ทุกข์ไม่สุขบ้าง  ในสิ่งนั้นบ้าง..ก็ไม่ยินดี...}

ตสฺส   อสารตฺตสฺส    
{...เมื่อเพราะ ...ไม่เอาสิ่งนั้นเป็นสาระ...}

อสํยุตฺตสฺส    
{...​ไม่..ประกอบเข้า(กับสิ่งนั้น)..}

อสมฺมูฬฺหสฺส    
{...ไม่..งมงายหลงไหล(กับสิ่งนั้น)...}

อาทีนวานุปสฺสิโน วิหรโต  
{...อยู่ด้วย.. การตามเห็นว่าสิ่งนั้นมีความเป็นโทษเป็นอาทีนวะ...}

อายตึ   ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา   อปจยํ  คจฺฉนฺติ   ฯ  
{...ความมีอีกในอนาคต...แห่งอุปาทานขันธ์ทั้ง๕.. ก็จะไม่มีปัจจัย..ให้มาถึง(ให้มีขึ้น)...}

ตณฺหา จสฺส   โปโนพฺภวิกา   นนฺทิราคสหคตา   ตตฺรตตฺราภินนฺทินี   สา   จสฺส ปยติ  ฯ  
{...ตัณหาของผู้นั้น  อันจะนำไปให้ได้ภพใหม่  อันประกอบไปด้วยความเพลิน  อันเพลินยิ่งในสิ่งนั้นๆ   ของผู้นั้นเป็นอันทำลายสิ้น...}

ตสฺส  กายิกาปิ  ทรถา  ปยนฺติ  
{...ดังนั้น...ความเร่าร้อนอันเป็นไปทางกายบ้าง..ก็ถูกทำลาย...}

เจตสิกาปิ  ทรถา  ปยนฺติ
{....ความเร่าร้อนอันเป็นไปทางจิตบ้าง..ก็ถูกทำลาย....}

กายิกาปิ   สนฺตาปา   ปยนฺติ  
{....ความทรมานอันเป็นทางกายบ้าง..ก็ถูกทำลาย...}

เจตสิกาปิ  สนฺตาปา  ปยนฺติ  
{...ความทรมานอันเป็นทางจิตบ้าง..ก็ถูกทำลาย...}

กายิกาปิ ปริฬาหา    ปยนฺติ    
{...ความร้อนกายบ้าง..ก็ถูกทำลาย...}

เจตสิกาปิ    ปริฬาหา    ปยนฺติ    ฯ  
{...ความร้อนใจบ้าง..ก็ถูกทำลาย...}

โส กายิกสุขมฺปิ  เจโตสุขมฺปิ  ปฏิสํเวเทติ ฯ  
{...เธอนั้น.. เสวยแล้ว..ซึ่งสุขทางกายบ้าง.. สุขทางจิตบ้าง...}

ยา  ตถาภูตสฺส  โหติ ทิฏฺฐิ
สาสฺส   โหติ    สมฺมาทิฏฺฐิ    
{...ความเห็น..อันใด..
ที่ปรากฏไปตามเป็นจริงของเธอ..ได้มีขึ้นแล้ว...เป็น..สัมมาทิฏฐิ...}

โย   ตถาภูตสฺส   สงฺกปฺโป  
สฺวาสฺส โหติ   สมฺมาสงฺกปฺโป  
{...ความดำริริเริ่ม..อันใด
ที่ปรากฏไปตามเป็นจริงของเธอ..ได้มีขึ้นแล้ว...เป็น..สัมมาสังกัปปะ...}

โย   ตถาภูตสฺส   วายาโม  
สฺวาสฺส   โหติ สมฺมาวายาโม    
{...ความพยายาม..อันใด..
ที่ปรากฏไปตามเป็นจริงของเธอ..ได้มีขึ้นแล้ว...เป็น..สัมมาวายามะ...}

ยา    ตถาภูตสฺส    สติ  
สาสฺส   โหติ   สมฺมาสติ
{...ความละลึกได้..อันใด..
ที่ปรากฏไปตามเป็นจริงของเธอ..ได้มีขึ้นแล้ว...เป็น..สัมมาสติ...}

โย   ตถาภูตสฺส   สมาธิ  
สฺวาสฺส  โหติ  สมฺมาสมาธิ  ฯ  
{...ความตั้งมั่นแห่งใจ..อันใด..
ที่ปรากฏไปตามเป็นจริงของเธอ..ได้มีขึ้นแล้ว...เป็น..สัมมาสมาธิ...}

ปุพฺเพว โข   ปนสฺส   กายกมฺมํ   วจีกมฺมํ   อาชีโว   สุปริสุทฺโธ   โหติ   ฯ
{...ก่อนหน้านั้นแล,  ก็กายกรรม-วจีกรรม-อาชีวะ...ได้มีความบริสุทธิ์..แล้ว...}

เอวมสฺสายํ อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโค {....ภาวนาปาริปูรึ คจฺฉติ ฯ
ในอย่างนี้... อริยมรรคอันมีองค์ทั้งแปด..มาถึงความบริสุทธิ์..อย่างนี้...}
.
.
.