เรามีสามี(ไม่ได้แต่งงาน)และมีลูกด้วยกัน1คน เราเลี้ยงลูกไม่ได้ทำงาน ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่เขาแสดงออกมา พยายามทำความเข้าใจในสิ่งนี้มาหลายครั้ง เราอยู่กับสามีคนนี้มาเกือบ3ปีแล้วค่ะ  เขาทำเหมือนเราไม่ใช่เมียเขา เขาชอบกินเหล้า แล้วเขาก็ถ่ายบ่อยๆ เวลากินเหล้าก็ท้องเสีย พอเราบอกว่าเป็นที่เหล้าหรือป่าว เขาก็บอกว่าไม่ใช่ หาว่าเราแอบเอายาใส่ในกับข้าวให้เขากิน ทั้งๆที่เขาเป็นคนทำเอง (เขาพูดเรื่องนี้ตลอดระยะเวลาที่อยู่กันมา) เราเหนื่อย มันบั่นทอนจิตใจเรา  อีกเรื่องที่เราจำฝั่งใจและน้อยใจมาตลอดคือ ตอนนี้เราท้องแล้วครรภ์เราเป็นพิษรุนแรง เราอยากให้เขามาดูเรา แต่เขากลับให้เหตุผลว่าอยู่กับหมอแล้ว เขาเหนื่อย เขาอยากจะนอน มาดูบ้างไม่มาบ้างตลอดเวลาที่เราอยู่รพ. แต่พอเป็นญาติเขา คนรู้จักแถวบ้าน เขากลับรีบไปหาไม่เคยสนใจเราแบบนี้บ้าง เวลาคนอื่นว่าเราทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นคนผิด เขากลับไม่ช่วยไม่ปกป้องอะไรเราเลย ตอนลูกไม่สบาย เขาก็ไม่เคยถามไถ่อาการลูกซักครั้ง นานๆครั้งก็จะเล่นกับลูกครั้งนึง ส่วนมากชอบแหย่ให้ลูกร้องไห้ เราสงสารลูกที่ต้องทำให้เขามาเจอกับคนแบบนี้ เราควรทำยังไงดี เรายังไม่ใจแข็งพอที่จะพาลูกออกจากคนแบบนี้ (อยู่ด้วยกันมา เขาไม่เคยวางแผนอนาคตอะไรเลย เน้นใช้ชีวิตไปวันๆ เราไม่เห็นความมั่นคงอะไรในชีวิตเลย) เราเคยขอให้เขาย้ายงานเพราะงานที่ทำอยู่มันไม่มีสวัสดิการอะไรเลย เขาฟังพ่อแม่เขา พ่อเขาบอกอยู่นี่แหละดีแล้ว (ภาระทุกอย่างของพ่อแม่อยู่ที่เขากับเงินเดือนแค่16,000 มีพี่ชายแต่พี่ไม่ทำงาน)