อิจฉาชีวิตคนอื่นจัง

ยอมรับว่ารู้สึกอิจฉา ยอมรับว่ารู้สึกไม่แฟร์ จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง เพราะยังชอบงานที่ทำ ช่วงต้นปีที่ผ่านมา ผมเริ่มงานเป็น Manager ในบริษัทหนึ่ง (ผมมีประสบการณ์เป็น Manager มาพอสมควร) ผมเรียกเงิ

ชิงแชมป์โลกก็ไม่ได้เข้าร่วม แต่ได้อุ่นเครื่องกับทีมระดับโลก มองมาที่เจ้าภาพเอาเวลาไปอุ่นกับทีมระดับอาเซียน คิดแล้วก็เสียดายเวลา

ทำไมเดี๋ยวนี้บ้านสวยคุณภาพดีราคาแพงมาก จนคนทำงานประจำผ่อนจ่ายไม่ไหว ผ่อนกันทั้งชีวิตยังผ่อนกันไม่หมด จนได้แต่อยู่บ้านเก่าโทรมๆ

ครอบครัวเราเป็นอีกครอบครัวนึ่งที่รับไม่ได้ที่จะเห็นลูกเป็นเกย์ และเราก้เป็นเกย์ เราไม่ได้ทำอะไรเสียหาย อยู่ในระเบียบเรียบร้อย แต่เราอึดอัดจัง อิจฉาคนที่ครอบครัวเขารับได้ ได้ยินเพื่อนคุยโทรศัพท์กับพ่อ

ตอนนี้พี่ชายออกจากบ้านไปแล้วผมต้องรับผิดชอบคนเดียวเหนื่อยจังมีภาระเยอะจังผมพึ่ง18เองพ่อแม่น้องต้องผมผิดชอบทั้งหมดเหนื่อยกดดันแม่กะแจ้งความจับผมเรียบร้อยแล้วรอไปศาลเพราะผมทำร้ายเขาโดนที่ผมไม่ได้ตั้งใจท

ทำไมน้องถึงมีโอกาสเยอะกว่าเพื่อนจังครับ เซตที่ 2 พลาดยังไง ก็ไม่เปลี่ยน บอลแรก บอลบุก บล็อก ไม่มีอะไรดีสักอย่าง พอเซต 3 น้องบีมได้ลง น้องรับบอลแรกพลาด 2 ลูกติด เปลี่ยนออกปั๊บ แล้วเอาเบอร์ 4 ลง แล้วเบอ

เรื่องของเรื่อง คือผม ก็ทำงานสร้างเนื้อตัวเอง จาก 0 เพื่อนก็เห็นตลอด แต่ก่อน ตอนไม่มีตัง เพื่อน ดีกับเราทุกอย่างมากๆ แต่พอเราเริ่มมีตัง เหมือนเพื่อน จะ พูดจาไม่ดีด้วย เหมือน แนวๆ อิจฉา แบบ ตาร้อนเลย

เราผิดไหมคะ คือเราแอบชอบครูฝึกสอนคนนึง เราต้องได้เจอหน้าเขาทุกวัน เราก็เริ่มแอบชอบเขา นับวันก็ยิ่งชอบ แต่ก็มีเด็กเรียนของห้อง เขาเป็นลูกรักครู เรารู้สึกอิจฉาทุกครั้งที่เขาได้คุยได้เล้นกับครูคนนั้น เขา

ไม่มีผู้หญิงมาเป็นภาระให้ชีวิตแย่ลง แถมรวยอยู่แล้ว ไม่มีใครมากวนใจ คือ ชีวิตที่น่าอิจฉา ไม่มีมครมายืมเงินด้วย คงเป็นความจริงแล้วสมัยนี้