เราคิดมาตลอด1เดือนกว่าๆ ว่าการที่เป็นคนบอกเลิกมันผิดมั้ย
เรื่องมันมีอยู่ว่าเขาเป็นคนเก่าอาจจะหลายปีแล้ว แล้วเขาก็กลับมาผมพยายามผลักไสไล่ส่งทุกอย่างเพราะอะไรหลายๆเรื่อง
ผมเป็นซึมเศร้า
ผมมีปัญหาครอบครัว
อนาคตยังไม่มั่นคง -ทหาร -บวช
แถมยังทำงานที่มันแทบไม่มีเวลาเลย
แต่เขาก็ยังอยู่จนผมผ่านทั้งเรื่องครอบครัวทั้งเรื่องทหารมาแล้ว ผมรู้สึกว่าตั้งแต่เขาเข้ามาทุกอย่างมันก็โอเครขึ้นเหมือนมีที่พึ่งกลางพายุทรายเลย แต่พอผ่านมานานเข้า เรื่องมันเกิดขึ้นตอนช่วงใกล้สงกรานต์ ผมรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป แล้วผมก็แทบไม่ได้คุยด้วย(ผมเข้างานหนักหน่วงมาก)(เวลาไม่ตรงกันอีก) (แถมเขายังเครียดเรื่องงาน) ทั้งวันสงกรานต์ผมก็ติดงานแถมยังห่างกันอีก พอนานเข้ามันก็เปลี่ยนไปทุกวัน ทุกอย่างเริ่มไม่เหมือนเดิม ผมก็ชิงเปิดประเด็นไปเลยว่าเป็นอะไรหรือป่าว เขาก็บอกประมาณว่าอยากอยู่คนเดียว เขาน่าจะมีปัญหาของเค้าซึ่งตอนนั้นเอาจริงผมควรอยู่ตรงนั้นอ่ะ แต่ผมไม่ได้อยู่ ผมพยายามถามแล้วแต่มันก็ไม่ลงตัวซึ่งเขาไม่ผิดนะ เพราะงานผมช่วงนั้นมันหนักมากจริงๆ แต่ก็ยังผ่านกันมาได้อยู่ พอหลังจากนั้นเขาก็ไปเที่ยวนี่แหละ แล้วผมก็ตัดสินใจจะคุยเพราะไม่ได้คุยกันเลย ผมก็เปิดประเด็นไปเลยว่า
มีเรื่องจะคุยด้วย เขาก็บอกว่าเลิกคุยหรอซึ่งแบบผมพูดจริงๆ ผมทำใจมานานมากอ่ะไม่รู้ว่าน้องมันคิดมาก่อนหน้านั้นมั้ย แต่คือผมก็พูดไปเลยว่าใช่ ยังจะไปด้วยกันต่อมั้ยประมาณนี้ เอาจริงผมแค่อยากหาเวลาโทรคุยแบบจริงจังอ่ะ แต่แบบเหมือนน้องเขาไม่ว่างจริงๆ พักกับครอบครัวไรงี้ สุดท้ายก็สรุปว่าเลิกคุยกัน เอาจริงเราไม่เข้าใจอ่ะว่าแบบคนจะเลิกกันหาเวลามาให้หน่อยไม่ได้เลยอ่อ อะไรประมาณนี้ซึ่งเราไม่อยากเลิกเลยเว้ย แต่แบบอาจจะเป็นเพราะเรื่องบวชด้วยเขาเลยตัดสินใจที่จะไป เพราะกลัวใจตัวเอง ซึ่งแบบมันไม่มีความมั่นคงเลยอ่ะ แต่ก็ไม่ควรมีใครที่ต้องรออะไรขนาดนั้น ซึ่งแบบคุณจับทหารอ่ะ เราจับเพราะน้องเขาเลยเว้ย เรายอมจริงๆอ่ะ
เหตุผลที่เขาไปเราอาจจะคิดว่า 1.เรื่องระยะทาง 2.เรื่องเวลา 3.การบวชเรา 4.แพลนอนาคตที่ไม่รู้จะได้เจอกันชาติไหน
แต่เอาจริงพอเลิกกันเราก็ทักไปนะ เราแค่อยากให้เขายื้อเราไว้แต่เหมือนเค้าหมดใจแล้วจริงๆอ่ะ เราผ่านเรื่องที่โคตรแบบสำคัญมาแล้วอ่ะ แล้วเวลานั้นมีเขาเป็นที่พึ่งทางใจอ่ะ เราไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนไปเพราะเรื่องอะไร ไม่รู้ว่าใช่เรื่องที่เราคิดมั้ย
แต่คำถามของเราอ่ะคือ เราผิดมั้ยที่เป็นคนตัดสินใจบอกเลิกเขา เพราะกลัวว่าวันนึงมันจะ toxic กับเขา ลึกๆแล้วเราหวังตลอดว่าอยากให้เขากลับมาบอกแค่ว่าผ่านไปด้วยกันก่อนนะอะไรแบบนี้อ่ะ เรายังอยากมีเขาอยู่ในชีวิต แต่วันนี้เขาไปเปิดตัวกับคนใหมาแล้ว เราเลยอยากรู้แค่ว่าเราผิดมั้ย ที่เราอยากให้ใครซักคนนึงตัดสินใจอยู่กับเราทั้งที่ยังไม่มีอะไรเลยอ่ะคุณฮือออออออ
รู้สึกเห็นแก่ตัวแบบบอกไม่ถูกเลย ใครมีมุมมองแบบไหนช่วยผมวิเคราะห์ทีนะครับ ผมอยากเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่านี้
การที่เป็นคนบอกเลิกมันผิดมั้ย
เรื่องมันมีอยู่ว่าเขาเป็นคนเก่าอาจจะหลายปีแล้ว แล้วเขาก็กลับมาผมพยายามผลักไสไล่ส่งทุกอย่างเพราะอะไรหลายๆเรื่อง
ผมเป็นซึมเศร้า
ผมมีปัญหาครอบครัว
อนาคตยังไม่มั่นคง -ทหาร -บวช
แถมยังทำงานที่มันแทบไม่มีเวลาเลย
แต่เขาก็ยังอยู่จนผมผ่านทั้งเรื่องครอบครัวทั้งเรื่องทหารมาแล้ว ผมรู้สึกว่าตั้งแต่เขาเข้ามาทุกอย่างมันก็โอเครขึ้นเหมือนมีที่พึ่งกลางพายุทรายเลย แต่พอผ่านมานานเข้า เรื่องมันเกิดขึ้นตอนช่วงใกล้สงกรานต์ ผมรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป แล้วผมก็แทบไม่ได้คุยด้วย(ผมเข้างานหนักหน่วงมาก)(เวลาไม่ตรงกันอีก) (แถมเขายังเครียดเรื่องงาน) ทั้งวันสงกรานต์ผมก็ติดงานแถมยังห่างกันอีก พอนานเข้ามันก็เปลี่ยนไปทุกวัน ทุกอย่างเริ่มไม่เหมือนเดิม ผมก็ชิงเปิดประเด็นไปเลยว่าเป็นอะไรหรือป่าว เขาก็บอกประมาณว่าอยากอยู่คนเดียว เขาน่าจะมีปัญหาของเค้าซึ่งตอนนั้นเอาจริงผมควรอยู่ตรงนั้นอ่ะ แต่ผมไม่ได้อยู่ ผมพยายามถามแล้วแต่มันก็ไม่ลงตัวซึ่งเขาไม่ผิดนะ เพราะงานผมช่วงนั้นมันหนักมากจริงๆ แต่ก็ยังผ่านกันมาได้อยู่ พอหลังจากนั้นเขาก็ไปเที่ยวนี่แหละ แล้วผมก็ตัดสินใจจะคุยเพราะไม่ได้คุยกันเลย ผมก็เปิดประเด็นไปเลยว่า
มีเรื่องจะคุยด้วย เขาก็บอกว่าเลิกคุยหรอซึ่งแบบผมพูดจริงๆ ผมทำใจมานานมากอ่ะไม่รู้ว่าน้องมันคิดมาก่อนหน้านั้นมั้ย แต่คือผมก็พูดไปเลยว่าใช่ ยังจะไปด้วยกันต่อมั้ยประมาณนี้ เอาจริงผมแค่อยากหาเวลาโทรคุยแบบจริงจังอ่ะ แต่แบบเหมือนน้องเขาไม่ว่างจริงๆ พักกับครอบครัวไรงี้ สุดท้ายก็สรุปว่าเลิกคุยกัน เอาจริงเราไม่เข้าใจอ่ะว่าแบบคนจะเลิกกันหาเวลามาให้หน่อยไม่ได้เลยอ่อ อะไรประมาณนี้ซึ่งเราไม่อยากเลิกเลยเว้ย แต่แบบอาจจะเป็นเพราะเรื่องบวชด้วยเขาเลยตัดสินใจที่จะไป เพราะกลัวใจตัวเอง ซึ่งแบบมันไม่มีความมั่นคงเลยอ่ะ แต่ก็ไม่ควรมีใครที่ต้องรออะไรขนาดนั้น ซึ่งแบบคุณจับทหารอ่ะ เราจับเพราะน้องเขาเลยเว้ย เรายอมจริงๆอ่ะ
เหตุผลที่เขาไปเราอาจจะคิดว่า 1.เรื่องระยะทาง 2.เรื่องเวลา 3.การบวชเรา 4.แพลนอนาคตที่ไม่รู้จะได้เจอกันชาติไหน
แต่เอาจริงพอเลิกกันเราก็ทักไปนะ เราแค่อยากให้เขายื้อเราไว้แต่เหมือนเค้าหมดใจแล้วจริงๆอ่ะ เราผ่านเรื่องที่โคตรแบบสำคัญมาแล้วอ่ะ แล้วเวลานั้นมีเขาเป็นที่พึ่งทางใจอ่ะ เราไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนไปเพราะเรื่องอะไร ไม่รู้ว่าใช่เรื่องที่เราคิดมั้ย
แต่คำถามของเราอ่ะคือ เราผิดมั้ยที่เป็นคนตัดสินใจบอกเลิกเขา เพราะกลัวว่าวันนึงมันจะ toxic กับเขา ลึกๆแล้วเราหวังตลอดว่าอยากให้เขากลับมาบอกแค่ว่าผ่านไปด้วยกันก่อนนะอะไรแบบนี้อ่ะ เรายังอยากมีเขาอยู่ในชีวิต แต่วันนี้เขาไปเปิดตัวกับคนใหมาแล้ว เราเลยอยากรู้แค่ว่าเราผิดมั้ย ที่เราอยากให้ใครซักคนนึงตัดสินใจอยู่กับเราทั้งที่ยังไม่มีอะไรเลยอ่ะคุณฮือออออออ
รู้สึกเห็นแก่ตัวแบบบอกไม่ถูกเลย ใครมีมุมมองแบบไหนช่วยผมวิเคราะห์ทีนะครับ ผมอยากเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่านี้