สวัสดีครับผู้อ่านทุกคน ผมชื่อ"ฮาชิ"เป็นเด็กคนหนึ่งที่ได้มีโอกาสมาเข้าค่ายสอวน.เคมี และได้รู้จักกับเพื่อนๆอีกหลายๆคนในชีวิต... ซึ่งกระทู้สนทนานี้ผมสร้างขึ้นเพื่ออยากมาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการศึกษาของผมตั้งแต่จำความได้ตอนม.1-ม.6 เรื่องราวที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้เป็นความจริงล้วน100% ซึ่งทั้งหมดนี้จะเป็นเส้นทางการศึกษาของผมที่อยากเก็บเอาไว้ให้ผู้อ่านได้ใช้เป็นแรงบันดาลใจในการเรียนหรือทำกิจกรรมต่างๆเกี่ยวกับการแข่งขัน ผมหวังว่าผู้อ่านทุกคนจะได้รับสาระไม่มากก็น้อย(หรือไม่ได้เลย555) อาจมีสมหวังผิดหวังไปบ้างตามรสชาติชีวิต ขอให้ทุกคนเอนจอยกับเรื่องราวของผมครับ
!หมายเหตุ ตัวละครในเรื่องบางคนอาจใช้เป็นนามสมมติเพื่อรักษาสิทธิของบุคคลที่กล่าวถึงโดยยังไม่ได้รับอนุญาต
ตั้งแต่ผมจำความได้ตอนสอบเข้าม.1 ครอบครัวของผมบอกให้ไปสอบเข้ารร.เบญ ซึ่งเป็นรร.ประจำจังหวัดของราชบุรีในตอนนั้น
ณ ตอนนั้นผมยังติดเกมอยู่เลย เกมที่เล่นในตอนนั้นก็คงเป็นพวกแนวๆยิงปืนอะไรทำนองนี้ ผมไม่ค่อยได้ใส่ใจเรื่องเรียนอะไรมากนัก
บอกก่อนว่าผมหัวดีเรียนรู้ได้ไวเลยอาจจะได้เปรียบกว่าคนอื่นๆ ผมจะมีก๊วนเล่นเกมของผมอยู่เป็นประจำพูดเรียงชื่อได้เลย(โฟค ตะวัน เวียร์ เดียร์ พี ผม) จริงๆมีเยอะกว่านี้แต่ขอไม่ลงอะไรมาก...
ผมก็ได้ไปสอบเข้าม.1ที่เบญนี่แหละ โดยเรียนพิเศษสถาบันหนึ่ง โดยเรียนคอร์สกิฟคณิต เพราะผมอยากเข้าห้องกิฟคณิตมาก แต่สุดท้ายในตอนนั้นกลับเป็นตัวผมเองที่ไม่พร้อมอะไรซักอย่าง ผมสอบไม่ติดซักกิฟ(วิทย์ คณิต คอม อังกฤษ) ผมรู้ตัวเองดีเพราะขนาดทำแบบทดสอบหลังเรียนของสถาบันนั้นผมสอบได้ 0/10 ซึ่งเป็นคนเดียวในตอนนั้นที่ได้ 0.... คำเดียวเลย"อาย" 5555
พอเรารู้ตัวเองแล้วว่าเป็นที่ตัวเราเองที่ไม่พร้อม เราก็เริ่มอ่านหนังสือมากขึ้น มากขึ้นอีก จนผมสอบเข้าห้องธรรมดาเบญได้ซักที แต่อันดับที่ได้ไม่น่าพอใจเท่าไหร่ ผมได้ที่104 รับประมาณ108คนมั้งถ้าจำไม่ผิดนะ ผมเครียดมากเลยว่าตอนนั้นผมจะเรียนรร.เบญไหวรึป่าว มันเหมาะกับเราแล้วจริงๆรึป่าว แต่ไม่พร้อมก้ต้องพร้อมวะลองดูไม่ไหวค่อยลาออก
55555
เราเปิดเทอมวันแรกก็ได้เพื่อนใหม่มาเต็มเลย ได้เจอคนเก่งๆมากมาย เอาจริงๆนะผมคิดในตัวเองเสมอว่าตอนนั้นคงเป็นผมเองที่โง่ที่สุดในสายชั้น55555555 เราเลยได้ออกจากcomfortของตัวเองพยายามจนเก็บเกรดเฉลี่ย4.00มาตอนม.2ได้สำเร็จ
นี่คงเป็นความสำเร็จแรกของผมในรั้วเบญเลยมั้ง ตัดมาตอนม.3เลยแล้วกัน ในตอนนั้นผมเริ่มกลับมาติดเกม โดยตอนนั้นเล่นgta 5555
คือติดมากถึงขั้นงอมแงมไม่ทำไรแล้ว ไอ้เกมห่านี่แหละที่ทำให้ผมไม่ติดเตรียมอุดม แต่เจ็บหนักที่สุดคืออะไรรู้มั้ย... ผมได้สอบเข้าMWIT แล้วคือตอนนั้นเราก็หวังmwitมากๆ (รร.มหิดล) แต่ตอนนั้นmwitจะยังไม่ประกาศ พวกโครงการจุฬาภรณ์ โคเซน พวกนั้นจะประกาศก่อน สุดท้ายแล้วผมไม่ติดทั้งจุฬาภรณ์ โคเซน วมว. เอาง่ายๆคือไม่ต้องลุ้นเลยว่าจะติดmwitมั้ย เพราะมัน"ไม่มีทาง" อย่างน้อยก้มีเพื่อนที่ไม่ติดเหมือนผมคนนึงแหละวะ แต่ที่เหลือติดนะ55555
กูนี่ห่วยแตกมากตอนนั้น เราไม่มีทางเลือกแล้วผมจึงตัดสินใจสอบเข้ากิฟคณิตเบญม.4 เราก็พอทำคณิตได้อยู่นะ อังกฤษได้เยอะเลย ส่วนวิทย์กูบัดซพมาก5555 สุดท้าย"ไม่ติด" ตอนนั้นก็งงแดกไปเลยดิ เราก็ไม่ยอมบุกเข้าเบญไปทักท้วงดูคะแนนเลย ดูคะแนนผมแล้วกัน(ถ้าจำไม่ผิด) วิทย์ 8/20 คณิต 11/20 อังกฤษ 14/20 คือ
มาก55555555 ไอ้วิทย์กูเชื่อแต่คณิตกูนี่งงสุดละ กูว่ากูก็ทำได้นะแต่ไม่ติดก็เวรกำ สำรองก็ไม่ติดนะ
สุดท้ายตอนแรกผมจะได้เข้าห้อง3ละซึ่งเป็นห้องคิง(เด็กโควตาเรียนดีเข้าห้อง3 ตอนนั้นผมเกรดดี ส่วนห้อง1 ห้อง2 เป็นกิฟนะครับ) ผมนี่ร้องไห้เสียใจมากๆเลย ทำไมสิ่งที่พยายามมาไม่เกิดผลซักที หรือเป็นเพราะกูติดgta55555 แต่สุดท้ายดันมีสายหนึ่งเข้าโทรศัพท์ผมซึ่งเป็นสายที่ไม่รู้จักคาดว่าคอลเซ็นเตอร์กูเกือบจะด่า แต่เสียงบอกน้องปภังกรกูยิ้มแป้นเลย ไอ้สัสเรียกถึง!!!! คือเข้าใจมั้ยว่าผมคือสำรองคือสำรองคือกูเป็นเศษเหลือ
ๆ
แต่เรียกถึงเพราะเด็กเก่งๆดันไปเรียนที่อื่นกันหมดละ โอ้เย้กูได้เป็นเด็กกิฟคณิต(ปลอม)ละ ต่อไปก็จะเป็นเรื่องม.ปลายละนะครับ สนุก
แต่เจอกันPart2นะ บอกเลยว่าผมนี่อัพเจนใหม่จัดๆ555
เรื่องเล่าสอวนเคมี Part1 "zero"
!หมายเหตุ ตัวละครในเรื่องบางคนอาจใช้เป็นนามสมมติเพื่อรักษาสิทธิของบุคคลที่กล่าวถึงโดยยังไม่ได้รับอนุญาต
ตั้งแต่ผมจำความได้ตอนสอบเข้าม.1 ครอบครัวของผมบอกให้ไปสอบเข้ารร.เบญ ซึ่งเป็นรร.ประจำจังหวัดของราชบุรีในตอนนั้น
ณ ตอนนั้นผมยังติดเกมอยู่เลย เกมที่เล่นในตอนนั้นก็คงเป็นพวกแนวๆยิงปืนอะไรทำนองนี้ ผมไม่ค่อยได้ใส่ใจเรื่องเรียนอะไรมากนัก
บอกก่อนว่าผมหัวดีเรียนรู้ได้ไวเลยอาจจะได้เปรียบกว่าคนอื่นๆ ผมจะมีก๊วนเล่นเกมของผมอยู่เป็นประจำพูดเรียงชื่อได้เลย(โฟค ตะวัน เวียร์ เดียร์ พี ผม) จริงๆมีเยอะกว่านี้แต่ขอไม่ลงอะไรมาก...
ผมก็ได้ไปสอบเข้าม.1ที่เบญนี่แหละ โดยเรียนพิเศษสถาบันหนึ่ง โดยเรียนคอร์สกิฟคณิต เพราะผมอยากเข้าห้องกิฟคณิตมาก แต่สุดท้ายในตอนนั้นกลับเป็นตัวผมเองที่ไม่พร้อมอะไรซักอย่าง ผมสอบไม่ติดซักกิฟ(วิทย์ คณิต คอม อังกฤษ) ผมรู้ตัวเองดีเพราะขนาดทำแบบทดสอบหลังเรียนของสถาบันนั้นผมสอบได้ 0/10 ซึ่งเป็นคนเดียวในตอนนั้นที่ได้ 0.... คำเดียวเลย"อาย" 5555
พอเรารู้ตัวเองแล้วว่าเป็นที่ตัวเราเองที่ไม่พร้อม เราก็เริ่มอ่านหนังสือมากขึ้น มากขึ้นอีก จนผมสอบเข้าห้องธรรมดาเบญได้ซักที แต่อันดับที่ได้ไม่น่าพอใจเท่าไหร่ ผมได้ที่104 รับประมาณ108คนมั้งถ้าจำไม่ผิดนะ ผมเครียดมากเลยว่าตอนนั้นผมจะเรียนรร.เบญไหวรึป่าว มันเหมาะกับเราแล้วจริงๆรึป่าว แต่ไม่พร้อมก้ต้องพร้อมวะลองดูไม่ไหวค่อยลาออก
เราเปิดเทอมวันแรกก็ได้เพื่อนใหม่มาเต็มเลย ได้เจอคนเก่งๆมากมาย เอาจริงๆนะผมคิดในตัวเองเสมอว่าตอนนั้นคงเป็นผมเองที่โง่ที่สุดในสายชั้น55555555 เราเลยได้ออกจากcomfortของตัวเองพยายามจนเก็บเกรดเฉลี่ย4.00มาตอนม.2ได้สำเร็จ
นี่คงเป็นความสำเร็จแรกของผมในรั้วเบญเลยมั้ง ตัดมาตอนม.3เลยแล้วกัน ในตอนนั้นผมเริ่มกลับมาติดเกม โดยตอนนั้นเล่นgta 5555
กูนี่ห่วยแตกมากตอนนั้น เราไม่มีทางเลือกแล้วผมจึงตัดสินใจสอบเข้ากิฟคณิตเบญม.4 เราก็พอทำคณิตได้อยู่นะ อังกฤษได้เยอะเลย ส่วนวิทย์กูบัดซพมาก5555 สุดท้าย"ไม่ติด" ตอนนั้นก็งงแดกไปเลยดิ เราก็ไม่ยอมบุกเข้าเบญไปทักท้วงดูคะแนนเลย ดูคะแนนผมแล้วกัน(ถ้าจำไม่ผิด) วิทย์ 8/20 คณิต 11/20 อังกฤษ 14/20 คือ
สุดท้ายตอนแรกผมจะได้เข้าห้อง3ละซึ่งเป็นห้องคิง(เด็กโควตาเรียนดีเข้าห้อง3 ตอนนั้นผมเกรดดี ส่วนห้อง1 ห้อง2 เป็นกิฟนะครับ) ผมนี่ร้องไห้เสียใจมากๆเลย ทำไมสิ่งที่พยายามมาไม่เกิดผลซักที หรือเป็นเพราะกูติดgta55555 แต่สุดท้ายดันมีสายหนึ่งเข้าโทรศัพท์ผมซึ่งเป็นสายที่ไม่รู้จักคาดว่าคอลเซ็นเตอร์กูเกือบจะด่า แต่เสียงบอกน้องปภังกรกูยิ้มแป้นเลย ไอ้สัสเรียกถึง!!!! คือเข้าใจมั้ยว่าผมคือสำรองคือสำรองคือกูเป็นเศษเหลือ
แต่เรียกถึงเพราะเด็กเก่งๆดันไปเรียนที่อื่นกันหมดละ โอ้เย้กูได้เป็นเด็กกิฟคณิต(ปลอม)ละ ต่อไปก็จะเป็นเรื่องม.ปลายละนะครับ สนุก