ตือผมชอบเพื่อนคนนึงอยู่ห้องเดียวกันแต่น่าจะเป็นไปไม่ๆด้ผมควรทำไงดี?(ไม่เคยถามเขา)

มาครับตามหัวข้อเลย ทีนี้คือ้ราควรบอกเขาไหมว่าเราชิบเขาคือไม่รู้นะว่าจะเป็นไปได้ไหมแต่ผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้คือเขาเขายู่กับเพื่อนผู้หญิงตลอดเวลาเลยแบบสนิทมากจนเหมือนเป็นแฟนส่วนตัวแต่เขาอาจจะคิดเป็นกันเพื่อนก็ได้คือเรื่องนี้เกิดตอนม.1ตอนนี้ม.3คือเห็นครั้งแรกตอนปรับพื้นฐานคือชอบเลยแบบเขาไม่ได้สวยนะสำหรับคนอื่นแต่สำหรับผมเหมือนมันมีแรงดึงดูดบางอย่างอะอค่มองหน้าก็ชอบแล้ว คือม.1สนิทกันอยู่เเต่พอม1เทอม2เหมือนมีคนมาชอบเขาอะเราก็แบบปล่อยไปให้เขาไปกับคนที่มาชอบเขาแต่เขาไม่ได้เป็นไรกันนะหลังจากนั้นเราไม่รู้เป็นไรเหมือนเมินเขาอะคือเราไม่เข้าไปคุยแล้วส่วนเขาก็ไม่ทักเราต่างคนต่างอยู่ ม2อืมพูดไงดีเหมือนผมกลายเป็นคนชอบแกล้งชอบล้อคือไม่รู้จะเข้าหาไงเพราะเรากลายเป็นคนรู้จัก(สต.คิด)แต่ผมคือรอโอกาสเอาเป็นจังหวะมีครั้งนึงผมล้อเขาจนร้องไห้ผมขอโทษปลอบพาไปเลี้ยงขนมนู้นนี้ง้อเขาจนหายดีก็สนิทขึ้นนึดนึงผมเคยถามว่าเราเป็นเพื่อนกันใช่ไหมเขาบอกเมื่อก่อนเป็นแค่คนรู้จักแต่ตอนนี้คือนับว่าเพื่อนจนหลังจากนั้นก็นไม่ค่อยได้คุยแต่มีมองตามั้ง(คือผมมองเขาตลอดอยู่แล้วเพราะน่ารักสำหรับผมแต่ผมไม่รู้นะบางที่มีตอนเขามองมาทางเราแปปนึง)แล้วก็นมีคนมาชอบเขาอีกฮอดจริงๆหึงนะอต่เก็บอาการไม่ได้เป็นไรกันวันไหนทีคุยกันก็จะสนิทกันมีซบไหล่นั่งใกล้กันมองตาตลอดเวลาคุยจนมีงานกลุ่มมาแล้วตอนนั้นต้องรีบกลับแล้วคือมันต้องซ้อมพูดแล้วเขาพูดเบามากกผมเลยบอกให้เสียงดังแบบโมโหนึดหน่อยสรุปร้องไห้อีกปลอบอีกกลับช้ากว่าเดิมมันทำให้รู้เลยนะเวลาคนที่ชอบร้องไห้คือมันทนไม่ได้ต้องไปปลอบหรือห่วงอะคือตอนนี้ความผม ม3ไม่ได้สนิทกันหาโอกาสคุยกับเขาไม่ได้เลยคือตอนนี้เหมือนมันมีอัไรค้างอยู่ในใจอะเคยพยายามmove on ไปลองชอบคนอื่นสรุปไม่ได้ชอบจริงก็มาชอบคนเดิมเหมือนเดิมใจมันสั่งว่าชอบตลอด.        เอาจบละสรุปคือผมไม่กล้าบอกชอบเองครับเพราะเดาว่าน่าจะเป็นไปไม่ได้คือถ้ามีตรงไหนบอกว่าเหมือนเขามีความรู้สึกดีๆให้เราแล้วเราดูไม่ออกก็บอกได้นะครับผมกับเขาแตะเนื้อต้องตัวเป็นเรื่องปกติไม่รู้ว่าปกติไหมนะผู้หญิงที่ผมเคยชอบไม่เคยสมหวังสะคนมีความคิดเห็นอะไรพิมพ์มาคุยกันได้เลยนะครับบ