วันนี้ก้เป็นวันธรรมดานั่นเเหละครับ ชีวิตผมทื่โรงเรียนมีความสุขมาก เเต่พอกลับมาที่บ้านพ่อผมไปธุระเเล้วทีนี้เเม่ผมโทรไปพ่อไม่รับสายเป็นสิบๆสาย พอพ่อกลับมาเเม่ผมก้ถามว่าทำไมโทรไปไม่รับ พ่อผมบอก ก้มัวเเต่ขับรถอยู่ ตอนพ่อผมไปอาบน้ำเเม่ผมก้เปิดดูทรศของพ่อเเล้วเห้นว่ายังโทรกับเพื่อนร่วมงานอยู่เลยก่อนที่เเม่จะเริ่มโทรไม่ถึง2นาที เขาเลยเริ่มมีปากเสียงกัน ผมก้เริ่มชินเเล้วกับการทะเลาะด้วยการใช้คำพูดเเม่ผมจะบอกเสมอมาตั้งเเต่เด็กว่า พ่อน่ะ ทะเลาะเเรงเเค่ไหน พ่อก้ไม่เคยทำร้ายคุณเเม่เลย เเล้วพอเขาออกมาผมก้เข้าไปอาบน้ำ ผมยังไม่ทันจะอาบเสร็จเเม่ผมกรี๊ดดังมากผมเลยหยิบไม้กวาดไปเพราะผมทำอะไรไม่ถูกจริงๆ เพราะผมรักเเม่ผมพ่อผมนั้นเจ้าอารมณ์เป็นอย่างมาก เขาจิกหัวเเม่ผมเเล้วตบอยู่ ผมเลยรีบวิ่งเข้าไปเเยก เเต่เขาไม่ปล่อย ผมเลยเอาไม้กวาดที่หยิบมา ฟาดไปที่หลังจังๆเพระาผมรักเเม่ผมจริงๆ พ่อผมชอบชวนทะเลาะ มีเเต่เรื่องผู้หญิงผมเลยคิดว่าเเค่นี้สำหรับคนเเบบนี้มันเเทบไม่ถึง1%กับสิ่งที่เขาทำกับเเม่ผมด้วยซ้ำเเม่ผมร้องไห้ทุกครั้งที่ทะเลาะเเต่พ่อผมเอาเเต่หัวเราะเยาะว่า ทีทำกูปาหมอนใส่กู กุรับได้ เเต่เเค่กุด่าอี

อีสัสเเค่นี้รับไม่ได้ไปโดดน้ำตายเลยมั้ย พอหลังจากนั้นเขาก้เริ่มเหวี่ยงใส่ผมเเทน ผมบอกถ้าจะทำเเม่ทำผมเถอะ ถ้าไม่ทำก้เห็นเเก่ผมหน่อย เขาบอก ไปบอกเเม่เหอะไอ่ควาย เขาก้บอกต่อีกว่า กุไม่ใช่ผู้ดี

ไรหรอกอย่ามาโลกสวย ผมเลยทนไม่ไหว ผมหวังว่าทุกคนจะเข้าใจนะครับ กุไม่ได้โลกสวยกุเเค่ไม่

เหมือน ลงมาตัวๆกับกูมั้ยทำเเม่กุเเบบนี้มันเลวมาก ประมาณนี้ครับผมขอข้อคิดหน่อยได้มั้ยครับ หรือปลอบผมหน่อยก้ได้ผมรู้สึกไม่ดีเลยสักนิดจริงๆ ขออภัยสำหรับคำหยาบจริงๆนะครับพี่ทุกคน ถ้าพี่จะซ้ำเติมผม ด่าผม พี่เก็บไว้นะครับ ผมเสียใจอยู่เเล้ว
พ่อเเม่ผมทะเลาะกันขั้นรุนเเรงมากๆ ผมเเค่อยากขอข้อคิดครับ ผมทำใจไม่ได้เลยที่เห็นภาพนี้เกิดขึ้นกับพ่อเเม่ผม