สวัสดีค่ะ เรามาขอระบายหน่อย แล้วก็อยากขอคำปรึกษาด้วยค่ะ เพราะตอนนี้รู้สึกไม่สบายใจมากเลย 😞
คืออาทิตย์หน้ามีแพลนจะไปเที่ยวกับบ้านแฟนที่เชียงใหม่ค่ะ แฟนเป็นคนน่าน แต่รอบนี้บ้านเขาจะขับรถมารับเราที่กรุงเทพ แล้วไปเชียงใหม่กันก่อน จากนั้นค่อยแวะไปเชียงรายอีกคืน แล้วสุดท้ายค่อยกลับไปที่น่าน เราคุยแพลนนี้กันมานานมากแล้วค่ะ ทุกอย่างดูลงตัวดี พอได้วันแน่นอน เราก็เลยจองตั๋วเครื่องบินขากลับจากน่าน-กรุงเทพไว้เรียบร้อยแล้ว (กลับปลายเดือนหน้า)
แต่แล้วจู่ ๆ แม่แฟนก็บอกว่า จะขับมารับเราอาทิตย์หน้าเลย ซึ่งเร็วกว่าเดิมเกือบเดือน เราตกใจมาก เพราะเรายังจัดการธุระกับที่บ้านเราไม่เสร็จเลย แล้วก็ยังไม่สะดวกขึ้นไปเร็วขนาดนั้น
เราก็เลยบอกแฟนว่า “เออ ถ้ายังไงเราขอขึ้นไปตามแพลนเดิมได้ไหม หรือไม่งั้นเดี๋ยวเราไปหาที่น่านทีหลังก็ได้ เราไม่ไปเชียงใหม่ก็ได้” ซึ่งแฟนก็เอาไปบอกแม่ให้ค่ะ แต่แม่แฟนเหมือนไม่ค่อยโอเค บอกว่า “ถ้ารอเราไปตอนนั้น แล้วจะได้ไปเชียงใหม่ด้วยกันอีกเมื่อไหร่ แบบนี้แหละสะดวกที่สุดแล้ว” (แต่ไม่ได้สะดวกเรานี่คะ…)
เราก็เลยโทรไปคุยกับแม่แฟนเองเลยค่ะ บอกว่า “แม่คะ ถ้าจะให้หนูไปอาทิตย์หน้าเลย หนูไม่ค่อยสะดวกค่ะ หนูมีธุระที่กรุงเทพ แล้วหนูก็จองตั๋วเครื่องบินกลับไว้แล้วด้วย”
แม่แฟนก็บอกว่า “แล้วเลื่อนไม่ได้เหรอ?”
เราก็ตอบไปว่า “ไม่น่าจะได้ค่ะ เพราะธุระของหนูเป็นธุระกับที่บ้าน เพราะบอกกับที่บ้านไปแล้วว่าจะไปเที่ยวเดือนหน้า เลยเลือกที่จะมาทำธุระช่วงนี้ ส่วนตั๋วเครื่องบิน ถ้าจะเลื่อนก็ต้องซื้อใหม่เลยเพราะราคาเลื่อนกับราคาซื้อใหม่มันพอๆกัน”
แม่แฟนเลยพูดว่า “งั้นก็ซื้อใหม่สิ” แล้วก็บอกว่าให้กลับปลายเดือนหน้าเหมือนเดิมก็ได้
เราก็แบบ…อึ้งไปเลยค่ะ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นอะเนอะ ค่าใช้จ่ายก็เยอะขึ้น แถมเรารู้สึกเหมือนเขาไม่ได้แคร์ความสะดวกของเราเลย เราก็พยายามตอบไปสุภาพ ๆ ว่า “ ถ้าหนูขึ้นไปพร้อมกันอาทิตย์หน้า หนูคงต้องเลื่อนตั๋วมาเป็นช่วงปลายเดือนนี้นะคะ”
แล้วอยู่ ๆ แม่แฟนก็เพิ่มแพลนว่า จะแวะนอนบ้านเพื่อนที่นครสวรรค์ก่อน 1 คืนก่อนถึงเชียงใหม่
ตรงนี้คือเรารู้สึกไม่โอเคมากจริง ๆ ค่ะ
เพราะปีที่แล้วเราก็เคยโดนแบบนี้มาแล้ว ไปเที่ยวนครสวรรค์กับที่บ้านแฟน แล้วเขาก็พาเราไปค้างบ้านเพื่อนแม่โดยที่ไม่บอกเราล่วงหน้าเลย ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดมาก ๆ เราไม่รู้จักใครเลย แล้วก็ไม่ใช่บ้านญาติด้วย มันไม่ใช่บรรยากาศที่เรารู้สึกสบายใจเลยค่ะ เราร้องไห้เลย เพราะเราไม่โอเคมาก นอกจากบ้านแฟน เราไม่เคยนอนค้างบ้านคนอื่นเลย ถ้าไม่ใช่ญาติ และมันไม่ใช่บ้านเราอะเนอะ
ตอนนั้นก็ยังต้องแยกห้องกับแฟนอีก เพราะยังไม่ได้แต่งงาน ก็ยิ่งรู้สึกแย่ไปใหญ่
หลังจากนั้นเราก็บอกแฟนตรง ๆ ว่าเราไม่สบายใจนะ แบบนี้ไม่ไหวจริง ๆ แฟนเราก็เข้าใจและเอาไปบอกแม่เขาให้ว่าถ้าจะมีแบบนี้อีก บอกเราก่อนก็ได้ จะได้หาทางจองที่พักเอง
แต่ปีนี้ก็เกิดเรื่องเดิมอีก… และคือบ้านเพื่อนคนเดิมด้วยค่ะ 😓 เราเลยรู้สึกไม่อยากไปมาก ๆ ไม่ใช่เพราะเรื่องเที่ยว แต่เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรเลย เหมือนต้องตามทุกอย่าง แล้วก็ต้องอดทนกับความอึดอัดใจ ทั้งที่เราก็บอกไปแล้วว่าเรารู้สึกยังไง
ตอนนี้เรายังไม่ได้ตกลงอะไรกับบ้านแฟนเลยนะคะ เพราะเราก็ยังไม่ได้คุยกับที่บ้านเรา แล้วก็ยังไม่แน่ใจว่าจะยอมซื้อใหม่หมดแล้วไปอาทิตย์หน้า หรือจะยืนยันว่าเราขอไปตามแผนเดิมแล้วไม่ไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วย แต่ไม่รู้ว่าแม่แฟนเข้าใจยังไง ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง แฟนเราโทรกลับมา ถามว่าสรุปเราจะกลับกรุงเทพช่วงปลายเดือนนี้หรอ ซึ่งเรายังไม่ได้ตกลงอะไรเลย
แฟนเราก็ดูเครียด ๆ เพราะก็อยากขัดแม่ แต่ก็รู้ว่าเราไม่สบายใจ แลก็ไกลัวผู้ใหญ่มองเราไม่ดี
แต่เรารู้สึกว่า ถ้าเรายังฝืนตามแผนที่ไม่ได้สบายใจเลยแบบนี้อีก มันก็จะไม่จบอะค่ะ
เลยอยากมาถามเพื่อน ๆ ว่า…
ถ้าเป็นคุณ จะทำยังไงดีคะ? เราควรยอมฝืนใจเพื่อความเกรงใจบ้านแฟนไหม หรือควรยืนจุดของตัวเองว่าเราสะดวกแบบไหน
เราไม่ได้อยากเรื่องมากนะคะ แต่แค่อยากได้การเคารพความรู้สึกกันบ้าง
ต้องไปเที่ยวกับบ้านแฟน อึดอัดใจมาก ทำไงดี
คืออาทิตย์หน้ามีแพลนจะไปเที่ยวกับบ้านแฟนที่เชียงใหม่ค่ะ แฟนเป็นคนน่าน แต่รอบนี้บ้านเขาจะขับรถมารับเราที่กรุงเทพ แล้วไปเชียงใหม่กันก่อน จากนั้นค่อยแวะไปเชียงรายอีกคืน แล้วสุดท้ายค่อยกลับไปที่น่าน เราคุยแพลนนี้กันมานานมากแล้วค่ะ ทุกอย่างดูลงตัวดี พอได้วันแน่นอน เราก็เลยจองตั๋วเครื่องบินขากลับจากน่าน-กรุงเทพไว้เรียบร้อยแล้ว (กลับปลายเดือนหน้า)
แต่แล้วจู่ ๆ แม่แฟนก็บอกว่า จะขับมารับเราอาทิตย์หน้าเลย ซึ่งเร็วกว่าเดิมเกือบเดือน เราตกใจมาก เพราะเรายังจัดการธุระกับที่บ้านเราไม่เสร็จเลย แล้วก็ยังไม่สะดวกขึ้นไปเร็วขนาดนั้น
เราก็เลยบอกแฟนว่า “เออ ถ้ายังไงเราขอขึ้นไปตามแพลนเดิมได้ไหม หรือไม่งั้นเดี๋ยวเราไปหาที่น่านทีหลังก็ได้ เราไม่ไปเชียงใหม่ก็ได้” ซึ่งแฟนก็เอาไปบอกแม่ให้ค่ะ แต่แม่แฟนเหมือนไม่ค่อยโอเค บอกว่า “ถ้ารอเราไปตอนนั้น แล้วจะได้ไปเชียงใหม่ด้วยกันอีกเมื่อไหร่ แบบนี้แหละสะดวกที่สุดแล้ว” (แต่ไม่ได้สะดวกเรานี่คะ…)
เราก็เลยโทรไปคุยกับแม่แฟนเองเลยค่ะ บอกว่า “แม่คะ ถ้าจะให้หนูไปอาทิตย์หน้าเลย หนูไม่ค่อยสะดวกค่ะ หนูมีธุระที่กรุงเทพ แล้วหนูก็จองตั๋วเครื่องบินกลับไว้แล้วด้วย”
แม่แฟนก็บอกว่า “แล้วเลื่อนไม่ได้เหรอ?”
เราก็ตอบไปว่า “ไม่น่าจะได้ค่ะ เพราะธุระของหนูเป็นธุระกับที่บ้าน เพราะบอกกับที่บ้านไปแล้วว่าจะไปเที่ยวเดือนหน้า เลยเลือกที่จะมาทำธุระช่วงนี้ ส่วนตั๋วเครื่องบิน ถ้าจะเลื่อนก็ต้องซื้อใหม่เลยเพราะราคาเลื่อนกับราคาซื้อใหม่มันพอๆกัน”
แม่แฟนเลยพูดว่า “งั้นก็ซื้อใหม่สิ” แล้วก็บอกว่าให้กลับปลายเดือนหน้าเหมือนเดิมก็ได้
เราก็แบบ…อึ้งไปเลยค่ะ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นอะเนอะ ค่าใช้จ่ายก็เยอะขึ้น แถมเรารู้สึกเหมือนเขาไม่ได้แคร์ความสะดวกของเราเลย เราก็พยายามตอบไปสุภาพ ๆ ว่า “ ถ้าหนูขึ้นไปพร้อมกันอาทิตย์หน้า หนูคงต้องเลื่อนตั๋วมาเป็นช่วงปลายเดือนนี้นะคะ”
แล้วอยู่ ๆ แม่แฟนก็เพิ่มแพลนว่า จะแวะนอนบ้านเพื่อนที่นครสวรรค์ก่อน 1 คืนก่อนถึงเชียงใหม่
ตรงนี้คือเรารู้สึกไม่โอเคมากจริง ๆ ค่ะ
เพราะปีที่แล้วเราก็เคยโดนแบบนี้มาแล้ว ไปเที่ยวนครสวรรค์กับที่บ้านแฟน แล้วเขาก็พาเราไปค้างบ้านเพื่อนแม่โดยที่ไม่บอกเราล่วงหน้าเลย ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดมาก ๆ เราไม่รู้จักใครเลย แล้วก็ไม่ใช่บ้านญาติด้วย มันไม่ใช่บรรยากาศที่เรารู้สึกสบายใจเลยค่ะ เราร้องไห้เลย เพราะเราไม่โอเคมาก นอกจากบ้านแฟน เราไม่เคยนอนค้างบ้านคนอื่นเลย ถ้าไม่ใช่ญาติ และมันไม่ใช่บ้านเราอะเนอะ
ตอนนั้นก็ยังต้องแยกห้องกับแฟนอีก เพราะยังไม่ได้แต่งงาน ก็ยิ่งรู้สึกแย่ไปใหญ่
หลังจากนั้นเราก็บอกแฟนตรง ๆ ว่าเราไม่สบายใจนะ แบบนี้ไม่ไหวจริง ๆ แฟนเราก็เข้าใจและเอาไปบอกแม่เขาให้ว่าถ้าจะมีแบบนี้อีก บอกเราก่อนก็ได้ จะได้หาทางจองที่พักเอง
แต่ปีนี้ก็เกิดเรื่องเดิมอีก… และคือบ้านเพื่อนคนเดิมด้วยค่ะ 😓 เราเลยรู้สึกไม่อยากไปมาก ๆ ไม่ใช่เพราะเรื่องเที่ยว แต่เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรเลย เหมือนต้องตามทุกอย่าง แล้วก็ต้องอดทนกับความอึดอัดใจ ทั้งที่เราก็บอกไปแล้วว่าเรารู้สึกยังไง
ตอนนี้เรายังไม่ได้ตกลงอะไรกับบ้านแฟนเลยนะคะ เพราะเราก็ยังไม่ได้คุยกับที่บ้านเรา แล้วก็ยังไม่แน่ใจว่าจะยอมซื้อใหม่หมดแล้วไปอาทิตย์หน้า หรือจะยืนยันว่าเราขอไปตามแผนเดิมแล้วไม่ไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วย แต่ไม่รู้ว่าแม่แฟนเข้าใจยังไง ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง แฟนเราโทรกลับมา ถามว่าสรุปเราจะกลับกรุงเทพช่วงปลายเดือนนี้หรอ ซึ่งเรายังไม่ได้ตกลงอะไรเลย
แฟนเราก็ดูเครียด ๆ เพราะก็อยากขัดแม่ แต่ก็รู้ว่าเราไม่สบายใจ แลก็ไกลัวผู้ใหญ่มองเราไม่ดี
แต่เรารู้สึกว่า ถ้าเรายังฝืนตามแผนที่ไม่ได้สบายใจเลยแบบนี้อีก มันก็จะไม่จบอะค่ะ
เลยอยากมาถามเพื่อน ๆ ว่า…
ถ้าเป็นคุณ จะทำยังไงดีคะ? เราควรยอมฝืนใจเพื่อความเกรงใจบ้านแฟนไหม หรือควรยืนจุดของตัวเองว่าเราสะดวกแบบไหน
เราไม่ได้อยากเรื่องมากนะคะ แต่แค่อยากได้การเคารพความรู้สึกกันบ้าง