ขออธิบายอย่างพื้นๆก่อน กาวที่ถูกเคลือบอยู่บนฟิล์มใสนั้นเรียกว่า กาว PSA (pressure sensitive adhesive) ซึ่งมีลักษณะเฉพาะคือ tacky หรือเหนียว เหนอะหนะ หนึบๆ อยู่อย่างนั้นตลอดเวลา ทีนี้ปัญหาของเจ้าของกระทู้เนี่ยะมันเป็นวัตถุโบราณและเทคโนโลยีโบราณ

ตอนที่เทคโนโลยีโพลีเมอร์สังเคราะห์ยังไม่ก้าวหน้าเค้าก็ใช้วิธีเอาเรซินธรรมชาติอย่าง gum rosin ไปละลายในตัวทำละลายหรือทินเนอร์นั่นแหละ แต่จะมีตัวที่จุดเดือดสูงมากๆอยู่ด้วย (high boiling point solvents) จะเรียกว่ามี VOCs (volatile organic contents) สูงก็ได้ พอเคลือบลงบนฟิล์มไอ้เจ้า high b.p. solvents ก็ยังคงอยู่ระหว่างชั้นฟิล์ม (ไม่แห้งสนิท) ทำให้การรับแรงเฉือนไม่ดี ทีนี้ระหว่างการทำเป็นม้วนเค้าต้องดึงฟิลม์ให้ตึงระดับนึงและยังคงมีแรงตึงอยู่ในม้วนอยู่ เมื่อเวลาผ่านไปการรับแรงเฉือนที่ไม่ดีก็ส่งผล บวกกับ high b.p. solvents เริ่มระเหยออกไป tackiness หรือความหนึบหนับ เหนอะหนะ ก็ลดลงด้วย แรงตึงก็เลยแสดงผลออกมา เทปพวกนี้ถ้าทิ้งไว้จน solvents ระเหยออกไปหมด gum rosin ที่เหลือจะกลายเป็นของแข็งเกล็ดๆสีเหลืองติดอยู่บนแผ่นพลาสติกธรรมดาไม่มีความเป็น สก็อตต์เทปอีกต่อไป gum tape ก็แบบเดียวกัน

ส่วนเทคโนโลยีที่เข้ามาแก้ปัญหานี้จะเป็นการใช้โพลีเมอร์ที่ Tg ( glass transition temperature ) ต่ำมากเคลือบบนฟิล์มแทน ไม่มี VOCs หรือต่ำมาก และยังคงสภาพความหนึบหนับ เหนอหนะ หรือ tackiness ได้ดี ไม่เหลือง การรับแรงเฉือนก็ดีขึ้นเลยไม่เห็นแบบนี้กับเทปรุ่นที่ใสในปัจจุบัน