การส่งเงินให้พ่อแม่ วัยทำงาน

คือว่าได้เรื่องการกตัญญูต้องบอกว่าเราไม่เคยให้พ่อแม่ขาดเรื่องการกินเลยสักครั้งทุกทุกครั้งที่กลับบ้านเติมตู้ให้ตลอด ช่วงวัยทำงานช่วงวัยทำงานเนี่ยต้องบอกว่าเรามีรายจ่ายหลายด้านที่เราต้องร่วมใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ทำให้ทำให้เราสามารถส่งเงินให้พ่อแม่ได้เดือนละ 2000 ถึง 4000 ซึ่งเรารู้สึกว่าเราไหวเพียงเท่านี้เนื่องจากเรารายจ่ายเยอะและเรารับผิดชอบตัวเองไหนจะค่าเช่าบ้านต่างจังหวัด ในจะค่ากิน และค่าอื่นๆ ด้วยพ่อแม่เรา เป็นพนักงานที่มีเงินบำ บำนาญกิน แล้วพอมีปัญหาเรื่องเงินเราก็ไม่สามารถช่วยเหลือได้เพราะเราไหวเพียงเท่านี้เรารู้สึกว่าเราต้องดิ้นรนทำแล้วพอมีปัญหาเรื่องเงินเราก็ไม่สามารถช่วยเหลือได้เพราะเราไหวเพียงเท่านี้เรารู้สึกว่าเราต้องดิ้นรน หาเงินเพิ่มมากขึ้น รายจ่ายของเราก็มีทั้งค่าเช่าบ้าน ค่าจิปาถะ ค่าประกันสุขภาพที่จำเป็นค่าประกันสุขภาพที่จำเป็นต้องมีอยู่แล้วเพราะเรารู้ว่าพ่อแม่ไม่สามารถ Support เราได้เราต้องช่วยเหลือตัวเองซึ่งเป็นอย่างนั้นมาตลอดเราช่วยเหลือตัวเองมาตลอด เราซื้อรถให้ที่บ้านขับ ส่งประกันชั้นหนึ่งตลอด รายจ่ายทั้งหมดที่เราซัพพอร์ตพ่อแม่เราไม่เคยให้ท่านอดอยากเลยแต่ท่านมักจะมีปัญหาเรื่องเงินเราไม่สามารถช่วยตัวเงินได้มากกว่าจำนวนรายจ่ายทั้งหมดที่เราซัพพอร์ตพ่อแม่เราไม่เคยให้ท่านอดอยากเลยแต่ท่านมักจะมีปัญหาเรื่องเงินเราไม่สามารถได้มากกว่าจำนวนที่เราแจ้งไปเบื้องต้น เราควรจะจะต้องทำยังไง เหมือนตอนนี้เราเป็นเสาหลักของบ้านเราทำธุเหมือนตอนนี้เราเป็นเสาหลักของบ้านเราทำธุรกิจเล็กๆให้แม่ที่หน้าบ้าน ก็มีรายรับเข้ามารายวันวันละ200ถึง 500 บาท เรารู้สึกเหนื่อยเพราะเราซัพพอร์ตเรื่องเงินเขาไม่ได้ แต่ในระหว่างเดียวกันเราก็รู้สึกน้อยใจที่เราไม่เคยให้พ่อแม่ขาดเลยเรื่องกินเรื่องรถ ไม่ว่าจะเป็นเก็บเงินออมทองและเอาทองไปให้แม่ สุดท้ายแม่ก็เอาเราไปขายเพราะไม่มีเงินใช้ในชีวิตคือเราให้ทุกอย่างไม่เคยขาดเลยรถใหม่ป้ายแดงเราก็ผ่อนจนจบห้าปีแล้วก็รถไปไว้ที่บ้านเพื่อให้ ท่านเดินทางไปไหนมาไหนสะดวกเรารู้สึกเราก็ดิ้นรนเพื่อให้มีชีวิตรอดในต่างจังหวัดแต่พ่อแม่ไม่เคยถามเราสักครั้งหนึ่งว่าเราไหวไหมพอกินไหมมีแต่ถามว่ามีเงินให้เพิ่มไหมซึ่งณปัจจุบันเราก็หนักมากๆเหมือนกันแต่ไม่เคยให้ท่านรู้สึกลำบาก ท่านเดินทางไปไหนมาไหนสะดวกเรารู้สึกเราก็ดิ้นรนเพื่อให้มีชีวิตรอดในต่างจังหวัดแต่พ่อแม่ไม่เคยถามเราว่าเราไหวไหมพอกินไหมมีแต่ถามว่ามีเงินให้เพิ่มไหมซึ่งณปัจจุบันเราก็หนักมากๆเหมือนกันแต่ไม่เคยให้ท่านรู้สึกลำบากใจทุกครั้งที่กลับบ้านเราซื้อของไปเติมตู้ ให้ทั้งครอบครัวทั้งพ่อแม่ทั้งยายมาตลอดเรารู้สึกเหมือนเค้าว่าเราว่าอกตัญญูยอดเงินที่เราให้ได้ไม่เค้าก็ไม่คุยกับเราแล้วเราก็ทะเลาะกับอาทิตย์ที่แล้วด้วยเรื่องเงินเราไม่มีส่งให้มากกว่านี้แล้วเราต้องอดทนขนาดไหน ด้วยเราเป็นลูกคนเดียวทุกอย่างเลยมาตกที่เราแต่เราก็ไม่เคยให้ได้ขาดอะไรเลยแต่แค่เราหาเงินส่งให้เค้าได้ไม่มากพอตามที่เค้าอยากได้เราก็สู้ที่สุดแล้ว