อยากคุยแค่กับแฟนหรือคนในครอบครัวไม่อยากคุยกับใครเลย

คือทุกครั้งเวลาที่ปิดเทอมไม่ได้รู้สึกอยากคุยกับใครเลยค่ะเวลาไปเรียนก็คุยกับเพื่อนแค่ในห้องซะส่วนใหญ่ ไม่ได้กลับบ้านมาแล้วคุยแชทกันต่อ แล้วเวลาปิดเทอมจะชอบอยู่คนเดียวมากๆ ชอบเลื่อนเฟ๊ส,ติ๊กต่อกหรือไอจีไปเรื่อย แล้วก็เป็นคนที่ชอบฟังเพลงทั้งวันไม่ได้รู้สึกอยากคุยกับใครเลยพอมามีแฟนคนล่าสุดก็รู้สึกว่าอยากคุยแต่กับเค้าคุยด้วยแล้วสนุกสบายใจ แต่ก็ไม่ได้คุยกันทั้งวันนะคะเพราะเค้าก็ทำงาน แล้วเวลาใครทักมาชวนคุยหรืออยากโทรด้วยจะเป็นคนที่ชอบบ่ายเบี่ยงมากเลยค่ะ เราก็ไม่ใช่คนดีแบบเรื่องชาวบ้านชั้นไม่เคยยุ่งเลยไรงี้นะคะ แต่เวลาใครโทรมาเล่าอะไรแล้วจะเน้นแต่เรื่องของคนอื่นมันก็รู้สึกอึดอัดอยู่อ่ะค่ะอันนี้อาจจะผิดที่เราไม่รู้จักปฏิเสธ แต่เวลาโทรทีคือ3-5ชม. แล้วก็ต้องลุกไปทำงานบ้านหรือทำนู่นนี่ตลอดเวลา อยากปรึกษาว่าเราควรทำยังไงกับตัวเองหรือปฏิเสธยังไงให้คนที่สนทนากับเราดูไม่เสียใจแล้วก็เป็นคำพูดที่น่าฟังอ่ะค่ะ แล้วก็อยากถามว่ามีใครเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยคะ