คดีนี้แพทยสภา ควรวางตัวเหนือความขัดแย้ง

การเอาความเห็นของตัวเองไป เป็นผลประโยชน์ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องดี

เรื่องการเมือง ไม่มีใครผิดหรือถูก  ขึ้นอยู่กับเกม  คนที่ชนะจะกลายคนดี คนแพ้กลายเป็นคนชั่ว

และเรื่องก็ไร้สาระมาก  ไม่ใช่คดีร้ายแรงอะไร  

ที่เกาหลีใต้ มาเลเซีย คดีของอดีตผู้นำแต่ละคนร้ายแรงกว่ามาก  แต่พอจบ ก็คือจบ เขาไม่ตามหาเรื่องอีกเลย

ของไทยหาเรื่องแม้กระทั่งคนอายุ 75 ย่าง 76 จะเข้ากักตัวที่โรงพยาบาลก็ไม่ได้  วัยขนาดนี้ แค่สะดุดล้ม ก็อันตรายแล้ว

วิกฤติหรือไม่วิกฤติ ไม่ใช่หน้าที่ของแพทยสภาต้องไปตัดสิน  ให้เกียรติแพทย์ที่ดูแลคนไข้ด้วย

แพทย์ทุกคนรู้ว่า สภาวะวิกฤติดูจากภายนอกไม่ได้ แต่ การป้องกันไว้ก่อน ย่อมดีกว่าปล่อยให้เกิดแล้วค่อยรักษา

สมมติคุณเป็นแพทย์ของราชทัณฑ์  วัดความดันคนไข้ขึ้นไป 220  หรือหัวใจเต้นผิดจังหวะ  โดยหาสาเหตุไม่ได้  

คุณจะ refer หรือไม่ ในเมื่อมองจากภายนอกคนไข้ยังไม่วิกฤติ  

ถ้าเป็นนักโทษทั่วไป อาจรอจนเส้นเลือดในสมองแตก หรือหัวใจวาย ถึงจะเรียกว่าวิกฤติ

แต่คนไข้ระดับอดีตผู้นำ รอไม่ไหวหรอก เกิดอะไรขึ้น เรื่องใหญ่แน่

แล้วแพทยสภา ซึ่งไม่ได้ไปดูคนไข้ในขณะนั้นเอง จะมาตัดสินทำไม

ถ้าเป็นแบบนี้  แพทย์ในอนาคต จะถูกลากมาเป็นพยานในศาลอีกหลายคดี โดยไม่จำเป็น

งงในความบ้าจี้ ของแพทยสภาชุดนี้มาก