สวัสดีค่ะ ขอเล่านิดนึงนะคะ คือเราคบกับแฟนมาเข้าปีที่3แล้วค่ะ อายุเข้าเลข3แล้ว เลยอยากจะมีลูก แต่ไม่เคยวางแผนการมีลูกเลยค่ะ เรามองว่าเราสามารถเลี้ยงลูกได้ (เราขายของออนไลน์เราเป็นเสาหลักของบ้าน) ถ้าถามจริงๆเราพอที่จะดูแลลูกคนเดียวได้ค่ะ เลยตัดสินใจมีน้อง แฟนเลยไม่ป้องกัน(แฟนก็33แล้วค่ะเป็นวิศวะ) เราปล่อยมีน้องมา5เดือนก็ติด
แต่ช่วงแรกของการท้อง เป็นเรื่องยากมากๆค่ะ เราง่วงบ่อยไม่ค่อยมีแรง เมื่อก่อนเราทำงานติดต่อกันเป็นเวลานานๆได้สบายค่ะ แต่ช่วงนี้(เข้าเดือนที่3ของการตั้งครรภ์) ร่างกายเรารู้สึกไม่แข็งแรงเหมือนแต่ก่อน เราเองก็พยายามปรับตัวค่ะ แต่ก้ยอมรับว่าไม่มีแรงเท่าเดิม ทำให้รายได้ของเราลดลงค่ะ เราประเมินตัวเองผิดไปจริงๆค่ะ เราเลยอยากได้การดูแลจากแฟนเพิ่มมาบ้าง แฟนถามว่าเอาเท่าไหร่ เราขอไปแค่2000/เดือนค่ะ (เราอยู่กันคนละบ้านคะตอนนี้ค่าใช้จ่ายอื่นๆ ยังไม่ได้รับผิดชอบรวมกันค่ะ)
เราจะเจอกันอาทิตย์ละครั้ง แฟนจะเป็นคนเลี้ยงข้าวตลอดค่ะ )
แฟนซื้อบ้านแต่ก็เป็นบ้านเขาค่ะ เราไม่ได้เข้าไปอยู่เราตั้งใจว่าช่วงใกล้คลอดค่อยไป เพราะบ้านอยู่ใกล้โรงพยาบาลค่ะ(แฟนทำงานที่ระยองเราอยู่กทม.ค่ะ)
แฟนมักจะบอกเสมอว่าเขามีรายจ่ายเยอะ แล้วไม่ค่อยมีเงิน เขาใช้เงินที่มีทั้งหมดซื้อบ้านแบบไม่ผ่อนเลย เลยทำให้เราเกรงใจเขาด้วยค่ะ กลัวเขาไม่พอใช้ ช่วงก่อนซื้อบ้าน มือถือเราพังเขาซื้อให้ใหม่อยู่ค่ะ แต่เป็นของจีนราคา5-6พัน แล้วน้องแมวเราเข้ารพ.เขาช่วยค่ารักษามา5พันค่ะ นอกนั้นไม่เคยขออะไรเลยค่ะ
แต่พอซื้อบ้านแล้วเราเกรงใจจริงๆค่ะเลยขอไปแค่2พัน/เดือน เดือนนี้เป็นเดือนแรกที่ขอ แต่แฟนก้ไม่ได้ให้ครบค่ะ ให้แค่1พันก่อนแล้วอีก2วันเราเงินขาด200 เลยขอไปแค่200 ก็โอนมาให้ค่ะ เท่ากับเขายังไม่ให้อีก800 เราก้ไม่ได้ว่าอะไร
แต่วันนี้ เขาซื้อโซฟาใหม่ไว้ที่ทำงานของตัวเอง4พันกว่าบาท บอกตรงๆว่าในใจคิดว่าทำไมไม่ให้เงินเราก่อน เราคิดแบบนี้เอาเปรียบไปมั้ยค่ะ จนมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราขอเขาดีมั้ย หรือไม่ต้องขอจะดีกว่า เหมือนขอเศษเงินเลยค่ะ
เราเองมีอีโก้ไม่ค่อยขอเงินจริงๆค่ะเราตั้งใจว่า จะพยายามปรับตัวกลับมาทำงาน เราคิดว่าเราต้องทำงานหาเงินเองอยู่แล้วค่ะ แต่บางครั้งอยากให้เขาช่วยเหลือบ้าง ตอนนี้เราไม่แน่ใจว่าตัองขอความช่วยเหลือดีมั้ย
ปล.เรายังไม่ได้แต่งงาน ไม่ได้จดทะเบียน บ้านฝ่ายชายไม่รับรู้เรื่องของเราค่ะ (แฟนไม่บอกอ้างว่าไม่อยากทำให้แม่ของเขาลำบากใจ แฟนค่อนข้างเกรงใจแม่ค่ะ แม่เขาค่อนข้างดุและเราไม่เคยเจอไม่เคยรู้จักค่ะ) แรกๆทะเลาะกันเรื่องนี้แต่สุดท้ายเรายอมถอยค่ะ อยากโฟกัสแค่ลูก อยากให้ตัวเองมีความสุขเพราะหาอ่านมาๆอารมณ์ของแม่ส่งผลกับลูกโดยตรงค่ะ
ปล.2 วันนี้เราพูดเรื่องโซฟาไป ละบอกว่าเขาขี้งก เขาบอกเรากลับมาว่า"เราก้เลี้ยงข้าวเธอตลอดไม่ใช่หรอ พาไปเที่ยวเราก็จ่าย(ไม่เคยเที่ยาวแพงเลยค่ะ ล่าสุดพาไปสวนสยามค่าบัตร350ค่ะ และเรากินประหยัดมาก แอบเอาปูอัดไปกินด้วยค่ะ) ทะเลไม่เคยไป อาจจะเพราะเวลาหยุดของเขาด้วยค่ะเราเลยไม่ว่าอะไร
เรารู้สึกไร้ค่ามากๆที่ขอเงินเขาค่ะ ในหัวเราคิดว่าถ้าไม่ขอก้ต้องดูแลตัวเองให้ได้ ใจเราอยากดูแลตัวเองให้ได้ค่ะ เราต้องขอเงินเขามั้ยคะ? หรือบ้านอื่นๆไม่ขอกัน แชร์เป็นประสบการณ์ได้นะคะ
(ถ้าบ้านไหนไม่ให้เงินภรรยาที่ท้องอยู่กัไม่เป็นไรนะคะ เราแค่อยากอ่านว่าคนส่วนมากคิดยังไงกัน การที่เรารู้สึกน้อยใจตรงนี้มันผิดมั้ย)
เราเขียนเรื่องตามความจริงทุกอย่าง เราตั้งใจจะเอาให้แฟนอ่านด้วยค่ะ อยากให้รู้ว่าคนอื่นๆมีความคิดยังไงกัน ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ปล.3 ไม่ท้องเราไม่เคยพูดเรื่องเงินเลยค่ะ
ตั้งครรภ์อยู่ ถ้าขอเงินสามีจะผิดมั้ยคะ
แต่ช่วงแรกของการท้อง เป็นเรื่องยากมากๆค่ะ เราง่วงบ่อยไม่ค่อยมีแรง เมื่อก่อนเราทำงานติดต่อกันเป็นเวลานานๆได้สบายค่ะ แต่ช่วงนี้(เข้าเดือนที่3ของการตั้งครรภ์) ร่างกายเรารู้สึกไม่แข็งแรงเหมือนแต่ก่อน เราเองก็พยายามปรับตัวค่ะ แต่ก้ยอมรับว่าไม่มีแรงเท่าเดิม ทำให้รายได้ของเราลดลงค่ะ เราประเมินตัวเองผิดไปจริงๆค่ะ เราเลยอยากได้การดูแลจากแฟนเพิ่มมาบ้าง แฟนถามว่าเอาเท่าไหร่ เราขอไปแค่2000/เดือนค่ะ (เราอยู่กันคนละบ้านคะตอนนี้ค่าใช้จ่ายอื่นๆ ยังไม่ได้รับผิดชอบรวมกันค่ะ)
เราจะเจอกันอาทิตย์ละครั้ง แฟนจะเป็นคนเลี้ยงข้าวตลอดค่ะ )
แฟนซื้อบ้านแต่ก็เป็นบ้านเขาค่ะ เราไม่ได้เข้าไปอยู่เราตั้งใจว่าช่วงใกล้คลอดค่อยไป เพราะบ้านอยู่ใกล้โรงพยาบาลค่ะ(แฟนทำงานที่ระยองเราอยู่กทม.ค่ะ)
แฟนมักจะบอกเสมอว่าเขามีรายจ่ายเยอะ แล้วไม่ค่อยมีเงิน เขาใช้เงินที่มีทั้งหมดซื้อบ้านแบบไม่ผ่อนเลย เลยทำให้เราเกรงใจเขาด้วยค่ะ กลัวเขาไม่พอใช้ ช่วงก่อนซื้อบ้าน มือถือเราพังเขาซื้อให้ใหม่อยู่ค่ะ แต่เป็นของจีนราคา5-6พัน แล้วน้องแมวเราเข้ารพ.เขาช่วยค่ารักษามา5พันค่ะ นอกนั้นไม่เคยขออะไรเลยค่ะ
แต่พอซื้อบ้านแล้วเราเกรงใจจริงๆค่ะเลยขอไปแค่2พัน/เดือน เดือนนี้เป็นเดือนแรกที่ขอ แต่แฟนก้ไม่ได้ให้ครบค่ะ ให้แค่1พันก่อนแล้วอีก2วันเราเงินขาด200 เลยขอไปแค่200 ก็โอนมาให้ค่ะ เท่ากับเขายังไม่ให้อีก800 เราก้ไม่ได้ว่าอะไร
แต่วันนี้ เขาซื้อโซฟาใหม่ไว้ที่ทำงานของตัวเอง4พันกว่าบาท บอกตรงๆว่าในใจคิดว่าทำไมไม่ให้เงินเราก่อน เราคิดแบบนี้เอาเปรียบไปมั้ยค่ะ จนมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราขอเขาดีมั้ย หรือไม่ต้องขอจะดีกว่า เหมือนขอเศษเงินเลยค่ะ
เราเองมีอีโก้ไม่ค่อยขอเงินจริงๆค่ะเราตั้งใจว่า จะพยายามปรับตัวกลับมาทำงาน เราคิดว่าเราต้องทำงานหาเงินเองอยู่แล้วค่ะ แต่บางครั้งอยากให้เขาช่วยเหลือบ้าง ตอนนี้เราไม่แน่ใจว่าตัองขอความช่วยเหลือดีมั้ย
ปล.เรายังไม่ได้แต่งงาน ไม่ได้จดทะเบียน บ้านฝ่ายชายไม่รับรู้เรื่องของเราค่ะ (แฟนไม่บอกอ้างว่าไม่อยากทำให้แม่ของเขาลำบากใจ แฟนค่อนข้างเกรงใจแม่ค่ะ แม่เขาค่อนข้างดุและเราไม่เคยเจอไม่เคยรู้จักค่ะ) แรกๆทะเลาะกันเรื่องนี้แต่สุดท้ายเรายอมถอยค่ะ อยากโฟกัสแค่ลูก อยากให้ตัวเองมีความสุขเพราะหาอ่านมาๆอารมณ์ของแม่ส่งผลกับลูกโดยตรงค่ะ
ปล.2 วันนี้เราพูดเรื่องโซฟาไป ละบอกว่าเขาขี้งก เขาบอกเรากลับมาว่า"เราก้เลี้ยงข้าวเธอตลอดไม่ใช่หรอ พาไปเที่ยวเราก็จ่าย(ไม่เคยเที่ยาวแพงเลยค่ะ ล่าสุดพาไปสวนสยามค่าบัตร350ค่ะ และเรากินประหยัดมาก แอบเอาปูอัดไปกินด้วยค่ะ) ทะเลไม่เคยไป อาจจะเพราะเวลาหยุดของเขาด้วยค่ะเราเลยไม่ว่าอะไร
เรารู้สึกไร้ค่ามากๆที่ขอเงินเขาค่ะ ในหัวเราคิดว่าถ้าไม่ขอก้ต้องดูแลตัวเองให้ได้ ใจเราอยากดูแลตัวเองให้ได้ค่ะ เราต้องขอเงินเขามั้ยคะ? หรือบ้านอื่นๆไม่ขอกัน แชร์เป็นประสบการณ์ได้นะคะ
(ถ้าบ้านไหนไม่ให้เงินภรรยาที่ท้องอยู่กัไม่เป็นไรนะคะ เราแค่อยากอ่านว่าคนส่วนมากคิดยังไงกัน การที่เรารู้สึกน้อยใจตรงนี้มันผิดมั้ย)
เราเขียนเรื่องตามความจริงทุกอย่าง เราตั้งใจจะเอาให้แฟนอ่านด้วยค่ะ อยากให้รู้ว่าคนอื่นๆมีความคิดยังไงกัน ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ปล.3 ไม่ท้องเราไม่เคยพูดเรื่องเงินเลยค่ะ