คือผมมีปัณหาเรื่องทางบ้าน ไม่ส่ง (ระบายความรู้สึก)

กระทู้คำถาม
ผมมีปัญหา กับทางบ้าน ผมไม่เข้าใจผมแก่ไม่อยากให้ผมเรียนต่อ ถึงแม้แก่จะมีเงินรึไม่มีแก่ก็ไม่อยากให้ผมเรียน คืองี้ผมต้องเล่าให้ฟังก่อน ผมมีพี่น้อง3 คนละผมเป็นคนเล็กสุด พี่ชายผมจบปวช หาเงินเรียนเองแม่ช่วยก่อนจะเรียนจบ จบมาไม่มีงานทำ ทุกวันนี้ยังมาขอยืมตังแม่อยู่ บ้างวันผมไม่ได้ตังไปรรโรงเรียนเพราะพี่ชายมายืมเงินละไม่คืน ส่วนพี่สาวสามารถทำงานหารายได้เยอะ แถม ส่งตัวเองเรียนพยาบาล​ได้ แม่ก่อนหน้านี้ก็ไม่อยากส่งผมเรียนต่อ ปวช ดีที่มีเรียนฟรีของรัฐบาลไม่งั้นคงไม่มีทางส่งผมไปเรียน แม่ว่าผมทุกวันว่าจะเรียนไปทำไม ผมว่าแม่มีอคติกับพี่ชายที่เรียนจบไปแล้ว​หางานทำไม่ได้ ไม่ส่งเงินมาให้ใช่สักบาท ​ตอนผมไปฝึกงานตอนปี3 ไปฝึกงาน ​6เดือน ​ผม​​ให้เงินแกให้เดือนละ2,000-3,000 จนตัวเองไม่พอใช่ได้ยืมเพื่อน จนกลับมาไม่มีเงินเก็บสักบาท ​แล้วตอนนี้ผมเรียนปวส ปี1 ไม่เงินรียน แม้แต่เงินซื้อเสื้อผ้าผมยังไม่มีใส่ ผมคิดหนักทุกวันหาทางทุกวัน ผมพยายามหาเงินในช่วงปิดเทอมแล้วแต่ ​แม่ก็ไม่ให้ใช่รถ ต้องเดินไปหางานเอาเอง​ ผมแค่อยากเรียนสูงๆกับเขาบ้าง เพราะผมอยากให้ผมสามารถเลี้ยงลูกให้สบาย ​ผมผิดไหมครับ ​รึว่าผมควรทำไงดีครับตอนนี้ ต้องหาเงินให้ได้ 4,000 ก่อนไปฝึกงาน ผมเครียดมากครับ พี่สาวที่ว่าจะส่งผมเขาก็ดันไม่มีเงินตอนนี้ครับ พอแม่ได้ยินผมคุยกับพี่สาวว่ามีค่าก่อน4,000 ​ไปฝึกงาน ​แกก็ไม่ให้รถไปวิลัยแล้วให้เดินไปเอง บ้างทีนั่งเฉยๆผมคิดเรื่องนี้ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง ผมรู้สึกน้อยใจครับ ผมนั่งนิ่งๆกับตัวเอง ​ละเด็กๆแล้วครับ แม่เคยให้ผมไปเรียนวัดเพราะไม่อยากส่งผมเรียน แล้วตอนเด็กๆผมทำอะไรผิดผมชอบโดนไล่ให้ออกจากบ้าน ผมอยากไปครับ แต่ผมไม่สามารถทำงานได้ ผมร้องไห้ กับตัวเองบอยมากครับ ประมาณ ป.3-4 แม่เคยคบกับฝรั่งแต่ฝรั่งไม่ส่งผมเพราะไม่ลูกของแก่ จนแกต้องพาผมไปเก็บขยะขายให้ได้ตังผมไปรร บ้างวันได้กินข้าวกลางวันบ้างแต่บ้างสันก็ไม่​ ตอนนั้นผมร้องไห้ ทุกวันเลยครับ ผมน้อยใจที่ผมไม่สามารถกินข้าวที่โรงอาหารกับเพื่อนได้ ถ้าผมถ้าได้กินข้าวก็ไม่ได้กินน้ำรึบ้างวันก็ไม่ได้ตังเลย พอกับมาบ้านก็ร้องไห้ ผมไม่เข้าใจผมผิดอะไร ทำไมผมถึงต้องนำบากทุกเรื่อง ผมขอโทษ ผมขอโทษ😢 ผมขอให้โลกใจดีกับผมหน่อย สักครั้งก็ได้ ผมถึงจะโตแล้วชีวิตดีขึ้น ผมก็ไม่สามารถนึกถึงตอนเด็กแล้วไม่ร้องกับมันได้เลย  มันเป็นความน้อยใจที่ตัวเองอะไรก็ไม่รู้ ​ละไม่รู้จะว่ายังไง เป็นเรื่องที่ผมไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลย ผมเก็บมันไหว
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ปัญหาชีวิต
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่