เริ่มจากเมื่อ3วันก่อนเราไปงานศพของปู่ค่ะ ซึ่งวันแรกก็ผ่านไปได้ด้วยดี แต่พอเขาวันที่สองเรายอมรับว่าเราเหนื่อยไม่หายจากว้นแรกเลยไม่ค่อยอยากไปแล้ว บวกกับเราไปแล้วเราอึดอัดมากค่ะ เพราะไม่ค่อยรู้จักญาติพี่น้อง ทั้งชีวิตเคยเจอกันนับครั้งได้บางคนก็ไม่เคยเจอเลย และเราไม่ได้สนิทกับญาติเลยค่ะ เราเลยไม่อยากไปเท่าไหร่ พอเราไปถึงเราเลยนั่งเล่นโทรศัทพ์ไปเรื่อย แต่พอถึงเวลาที่เขาสวดมนต์กันเราก็สวดนะคะ แต่พอเรารอหรือสวดเสร็จเราจะนั่งเล่นโทรศัพท์ทันทีเพราะมันเหมือนเป็นที่พึ่งจิตใจของเราให้ไม่อึดอัดเพียงอย่างเดียวค่ะ ไปช่วยเราก็ไม่กล้าไปเพราะไม่มีใครสั่งให้เราทำอะไร และเราไม่กล้าคุยกับใครในนั้นเลยค่ะ จะไปเสริฟน้ำก็ไม่กล้า เลยนั่งเล่นโทรศัพท์จนถึงกลับบ้าน ขากลับพอขึ้นรถแม่ก็ด่าเราค่ะ ด่าเราสารพัดเลย เขาด่าว่าเราไม่มีประโยชน์ มัวแต่กดโทรศัพท์ ไม่ทำให้ญาติผู้ใหญ่เขาเอ็นดู ทำหน้าทำตาไม่ดี แต่ความจริงเราไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะนอกจากเล่นโทรศัพท์ แล้วเขาก็ด่าเราอีกเยอะแยะมาก ทั้งพูดว่าถ้าไม่เกิดมาคงดีกว่านี้ พร้อมจะหนีไปอยู่ที่อื่นตลอด ขอบอกก่อนนะคะว่าแม่เราหย่ากับพ่อแล้วอยู่ด้วยกันบางครั้งเพราะเลี้ยงลูกเฉยๆค่ะ แล้วพ่อเราก็บ้าๆบอๆเขาสตไม่ค่อยดีชอบโวยวายและเป็นไบโพล่าร์ค่ะขั้นรุนแรงเลยแต่ไม่ได้รับการรักษาเพราะเขาไม่ไปหาหมอ และใครก็บังคับไม่ได้อีกเรียกได้ว่าโคตรภัยสังคม แม่เราเลยอาจจะเครียดด้วย แถมทางบ้านฝั่งพ่อเขาก็ไม่เอาครอบครัวเราค่ะ มัวแต่เรียกหาแต่ลูกพี่ลูกน้อง แม่เลยอยากให้ทำตัวดีเพราะเขาอาจจะช่วยเราในวันที่เราต้องการความช่วยเหลือได้(แม่เราไม่เคยขอนะคะ) ด้วยเหตุนี้แม่เราเลยด่าเราจนเราเก็บไปร้องไห้ พอวันถัดมาเราก็เสียใจจนกินข้าวไม่ได้กินอะไรไม่ลง ตกเย็นก็โดนมาตามให้ไปงานศพต่อ แต่เราไม่อยากไปแล้วเพราะเราจะไปไม่ไปแม่คงด่าเราเหมือนเดิมว่าเราไร้ประโยชน์ แต่สุดท้ายเราก็โดนบังคับให้ไป พอไปถึงเราก็ไม่อยากคุยกับใคร เราเลยเลือกที่จะเล่นโทรศัพท์ซึ่งเป็นที่พักใจเพียงหนึ่งเดียวของเรา แต่พอมีคนสังเกตเห็นว่าเราซึมๆเขาเลยมาทักเราว่าเราเป็นอะไร เราก็บอกว่าเราโดนแม่ด่า แต่พอทักไปเรื่อยๆเราก็น้ำตาแตกตอนนั้นเลย พอแม่เห็นแม่ก็บอกว่า"ถ้ามันไม่มีมันคงสบายกว่านี้" เราเสียใจมากเลยค่ะ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้คุยกับแม่เลย พรุ่งนี้วันงานวันสุดท้ายเราควรทำยังไงดีคะ เราก็คงโดนด่าเหมือนเดิม แบบเดิมๆ ตอนนี้รู้สึกเศร้าและนอยมากๆที่แม่ด่าแรงมาก ความจริงเราก็เข้าใจว่าเราผิดอะไรแต่เราก็นอยที่แม่ด่าเราขนาดนี้ค่ะ ต่อไปนี้เราคงเชื่อใจแม่ไม่ได้เหมือนเดิม ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราเชื่อใจแม่แค่คนเดียว แต่พอโดนด่าก็ไปไม่ถูกเลย แถมทุกคนก็ทำเหมือนเราไม่มีตัวตนอีก ในหัวคิดแต่มันก็แค่งานไม่กี่ว้นเดี๋ยวก็ผ่านไป