เกริ่นก่อนนะคะว่าเรากับแฟนคบกันมา 3 ปีกว่า อยู่ด้วยกัน
แฟนเราทำงานประจำต้องเข้าออฟฟิศ จันทร์-เสาร์ หยุดแค่วันเดียว เลิกงาน 2 ทุ่ม ส่วนเรา wfh เข้า จันทร์ พุธ ศุกร์ เลิกงาน 5 โมง ทุกวันเราก็ต้องไปรอรับแฟนกลับบ้านพร้อมกัน
1 วันเราแทบไม่ได้คุยกันเลยนับประโยคได้เพราะแฟนเราพอเค้าทำงานเค้าแทบจะไม่ตอบไลน์เราเลยจดจ่อแต่กับงาน โทรไปก็ไม่ค่อยสะดวกคุย พอเลิกงานก็ต้องมาทำต่อจนถึงเที่ยงคืนบางทีจนถึงตี3 คอยแบกคนนั้นคนนี้ในออฟฟิศเวลาเค้าไม่สะดวกทำ พอเราพูดเราบ่นว่าทำไมต้องไปแบกคนอื่นทำไมเลิกงานถึงไม่ให้เวลาเราบ้าง เค้าก็จะโมโหทุกครั้งว่าเราไปจุ้นจ้านกับงานของเค้า เค้าก็จะบอกเราว่าที่ทำทุกวันนี้ก็เพราะเรา แต่ก็พยายามเข้าใจจัดการความรู้สึกตัวเองทุกครั้งว่าเค้าทำเพราะเรา แต่ความอดทนมันก็มีขีดจำกัดก็จะทะเลาะกันแทบวันเว้นวัน ไปไหนกันก็คุยโทรศัพท์ตลอดเวลา นั่งกินข้าวตรงข้ามกันแต่เหมือนกินคนเดียวเพราะไม่ได้คุยกันเลยสักคำ เค้าก็จะทำงานตอบลูกค้า ไม่ก็คุยโทรศัพท์ นัดกับเราว่าจะพาไปเที่ยวพอถึงวันก็เทเราบอกที่ออฟฟิศไม่มีคนทำลาไม่ได้ เราต้องเข้าใจทุกอย่างพอบ่นพอไม่พอใจเค้าก็จะหงุดหงิดว่าเราทำไมถึงงี่เง่าขี้บ่น โยนความผิดทุกอย่างมาให้เราบอกเรางี่เง่าขี้บ่นว่าเรามีปัญหากับออฟฟิศเค้า เค้าอึดอัดเค้าทำทุกวันนี้ก็เพราะเรา แต่เค้าไม่เข้าใจเลยว่าประเด็นหลักมันอยู่ตรงไหน
และอีกเรื่องนึงนะคะเค้าชอบโทรคุยเล่นกับผู้หญิงในออฟฟิศเราเคยบอกว่าเราไม่ชอบแก้ให้เราได้ไหมทำให้เราสบายใจได้ไหม เค้าก็มาว่าเราว่าเรามีปัญหากับคนในออฟฟิศเค้าเค้าทำอะไรก็ผิดไปหมดเค้าอึดอัดว่าเรางี่เง่าแบบนั้นแบบนี้
ตอนนี้เรารู้สึกว่าเค้าให้ความสำคัญกับทุกคนยกเว้นเรา เค้าพร้อมจะช่วยทุกคนในทันที ถึงแม้ว่าตอนนั้นจะอยู่กับเราทำอะไรกับเราอยู่เค้าพร้อมจะทิ้งตรงนั้นทิ้งเราและไปช่วยคนอื่นทันที
เลยอยากถามทุกคนว่าเราจะทำยังไงที่ความสัมพันธ์มันจะไปต่อได้เรารักเค้านะคะรักมากด้วย แต่ตอนนี้เหมือนเรามีหน้าที่แค่ต้องเข้าใจๆๆๆ ต้องทน ต้องกลายเป็นคนงี่เง่าต้องคอยพูดคอยบ่นเรื่องเดิมๆต้องทะเลาะกันแต่เรื่องเดิมๆ เราต้องจัดการเรื่องแบบนี้ยังไง
แฟนไม่มีเวลาให้เลย ต้องจัดการความรู้สึกยังไงถึงจะเข้าใจ
แฟนเราทำงานประจำต้องเข้าออฟฟิศ จันทร์-เสาร์ หยุดแค่วันเดียว เลิกงาน 2 ทุ่ม ส่วนเรา wfh เข้า จันทร์ พุธ ศุกร์ เลิกงาน 5 โมง ทุกวันเราก็ต้องไปรอรับแฟนกลับบ้านพร้อมกัน
1 วันเราแทบไม่ได้คุยกันเลยนับประโยคได้เพราะแฟนเราพอเค้าทำงานเค้าแทบจะไม่ตอบไลน์เราเลยจดจ่อแต่กับงาน โทรไปก็ไม่ค่อยสะดวกคุย พอเลิกงานก็ต้องมาทำต่อจนถึงเที่ยงคืนบางทีจนถึงตี3 คอยแบกคนนั้นคนนี้ในออฟฟิศเวลาเค้าไม่สะดวกทำ พอเราพูดเราบ่นว่าทำไมต้องไปแบกคนอื่นทำไมเลิกงานถึงไม่ให้เวลาเราบ้าง เค้าก็จะโมโหทุกครั้งว่าเราไปจุ้นจ้านกับงานของเค้า เค้าก็จะบอกเราว่าที่ทำทุกวันนี้ก็เพราะเรา แต่ก็พยายามเข้าใจจัดการความรู้สึกตัวเองทุกครั้งว่าเค้าทำเพราะเรา แต่ความอดทนมันก็มีขีดจำกัดก็จะทะเลาะกันแทบวันเว้นวัน ไปไหนกันก็คุยโทรศัพท์ตลอดเวลา นั่งกินข้าวตรงข้ามกันแต่เหมือนกินคนเดียวเพราะไม่ได้คุยกันเลยสักคำ เค้าก็จะทำงานตอบลูกค้า ไม่ก็คุยโทรศัพท์ นัดกับเราว่าจะพาไปเที่ยวพอถึงวันก็เทเราบอกที่ออฟฟิศไม่มีคนทำลาไม่ได้ เราต้องเข้าใจทุกอย่างพอบ่นพอไม่พอใจเค้าก็จะหงุดหงิดว่าเราทำไมถึงงี่เง่าขี้บ่น โยนความผิดทุกอย่างมาให้เราบอกเรางี่เง่าขี้บ่นว่าเรามีปัญหากับออฟฟิศเค้า เค้าอึดอัดเค้าทำทุกวันนี้ก็เพราะเรา แต่เค้าไม่เข้าใจเลยว่าประเด็นหลักมันอยู่ตรงไหน
และอีกเรื่องนึงนะคะเค้าชอบโทรคุยเล่นกับผู้หญิงในออฟฟิศเราเคยบอกว่าเราไม่ชอบแก้ให้เราได้ไหมทำให้เราสบายใจได้ไหม เค้าก็มาว่าเราว่าเรามีปัญหากับคนในออฟฟิศเค้าเค้าทำอะไรก็ผิดไปหมดเค้าอึดอัดว่าเรางี่เง่าแบบนั้นแบบนี้
ตอนนี้เรารู้สึกว่าเค้าให้ความสำคัญกับทุกคนยกเว้นเรา เค้าพร้อมจะช่วยทุกคนในทันที ถึงแม้ว่าตอนนั้นจะอยู่กับเราทำอะไรกับเราอยู่เค้าพร้อมจะทิ้งตรงนั้นทิ้งเราและไปช่วยคนอื่นทันที
เลยอยากถามทุกคนว่าเราจะทำยังไงที่ความสัมพันธ์มันจะไปต่อได้เรารักเค้านะคะรักมากด้วย แต่ตอนนี้เหมือนเรามีหน้าที่แค่ต้องเข้าใจๆๆๆ ต้องทน ต้องกลายเป็นคนงี่เง่าต้องคอยพูดคอยบ่นเรื่องเดิมๆต้องทะเลาะกันแต่เรื่องเดิมๆ เราต้องจัดการเรื่องแบบนี้ยังไง