ทุกวันนี้ เราเป็นลูกศิษย์นับถือพระสงฆ์ เพราะพระธรรมคำสอน หรือ เพราะความขลัง ในการปลุกเสกวัตถุมงคล กันแน่?

​ผมเคยสงสัยครับ ช่วงนี้ผมเริ่มติดตามหลวงพ่อจรัญ และจะย้อนดูท่านสอนธรรมะ ในวีดีโอเก่าๆสมัยที่ท่านยังแข็งแรงออกรายการทีวีสมัยก่อน ผมจะชอบเปิดดูคลิปเก่าๆ ของหลวงพ่อจรัญ​ ผม​เป็นเ​ด็กยุคใหม่ ​ผมชื่นชอบท่านมาก เพราะรู้สึกว่าท่านเป็นพระปฏิบัติดีและสอนดีเปรียบเทียบได้ดี เอามาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ และผมเองก็เป็นคนชอบวัตถุมงคล ค่อนข้างจะชื่นชอบเรื่องพระเครื่อง เวลาเปิดดูคลิปคนที่เขาจะโชว์วัตถุมงคลที่เขานับถือ เขาก็จะบอกว่าเขาฝากตัวเป็นศิษย์ ไม่ว่าจะหลวงพ่อนั้นหลวงพ่อนี้ บวกกับทุกวันนี้จะเห็นหลวงพ่อรูปหนึ่งที่ท่านจะดังในโซเชียลมาก มีคลิปมากมายที่มีคนไปวัดของท่านรอเจอท่าน  ทุกกิจกรรมจะมีคนไปรอไหว้ท่านอยู่เสมอ แม้กระทั่งท่านนั่งอยู่บนรถเบนซ์ ก็จะมีคนรอ ​กราบท่าน อยากจะพบท่าน ​ได้แต่สงสัยว่าหลวงพ่อรูปนี้มีดีอะไร ก็เลยลองพิมพ์ชื่อหลวงพ่อท่าน และพยายามหาเกี่ยวกับคำสอนธรรมะ ก็เจอแต่วัตถุมงคลของท่าน ผมก็เลยสงสัยว่าการฝากตัวเป็นศิษย์หรือการนับตัวเองเป็นศิษย์ของหลวงพ่อรูปหนึ่งนี่คือต้องเป็นอย่างไร ถ้าเราลองนึกว่าตอนเราเด็กบอกว่าเป็นศิษย์มีอาจารย์ คือเราอ่านหนังสือได้เราก็ต้องมีครูมีอาจารย์ในการสอนอ่านหนังสือ หรือ คนเราจะรำจะตีระนาดก็ต้องมีอาจารย์สอนนาฏศิลป์สอนดนตรีไทย ซึ่งการจะเรียนรู้ต้องมีอาจารย์และมีลูกศิษย์ที่เรียนรู้ด้วย ​ผมเข้าใจอย่างนี้ครับ​ แต่การบอกว่าตัวเองเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อ ​ในทุกวันนี้ คือท่านสอนอะไรหรอครับ หรือเป็นศิษย์เพราะว่าประสบความสำเร็จจากการเช่าบูชาวัตถุมงคลของท่านและเจริญรุ่งเรือง เลยบอกกับตัวเองว่าเป็นลูกศิษย์ ผมไม่ได้ตั้งใจจะต้องกระทู้ถามคำถามขวางโลกหรือขวานผ่าซากอะไรนะครับ แต่เป็นความสงสัยในโลกของศาสนาพุทธของไทยในทุกวันนี้จริงๆ