ชื่อเรื่อง: คัมภีร์วิถีเซียน

ลิขสิทธิ์ต้นฉบับ: China Literature

ผู้เขียน: ว่างอวี่ (忘语)

แนวเรื่อง: นิยายจีนย้อนยุคกำลังภายใน แฟนตาซี

โลกแห่งเซียนและการบำเพ็ญเพียร: เนื้อเรื่องเปิดเผยถึงโลกใบใหม่ที่เต็มไปด้วยเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรที่ฝึกฝนเพื่อบรรลุความเป็นอมตะ เส้นทางนี้เต็มไปด้วยความยากลำบาก แม้สำหรับผู้ที่มีพรสวรรค์สูงส่งแต่กำเนิด ตัวเอกอย่างหานลี่ ซึ่งมี "ความสามารถอันธรรมดาสามัญ" เผชิญความท้าทายในการเอาตัวรอดและค้นหาเส้นทางของตนเองในโลกนี้

พื้นเพครอบครัวที่ยากจน: หานลี่มาจากครอบครัวชนบทที่ยากจน มีพี่น้องหลายคน ฐานะ "ลำบากจนถึงขั้นที่คนในบ้านจะต้องสลับหมุนเวียนกันอิ่มท้อง" การได้เข้าร่วมสำนักเพื่อหาเงินมาช่วยเหลือครอบครัวคือแรงผลักดันหลักของเขาในช่วงแรก

ความฉลาดและไหวพริบ: แม้ถูกเรียกว่า "เจ้าบื้อที่สอง" แต่หานลี่เป็นเด็กที่ฉลาดและมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่เกินวัย เขามีความฝันที่จะออกไปจากหมู่บ้านและเห็นโลกภายนอก

ความพยายามและความอดทน: หานลี่ต้องอาศัย "ไหวพริบและพลังยุทธ์" เพื่อฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ และแสดงให้เห็นถึงความมานะมุ่งมั่นอย่างสูงในการฝึกฝน แม้จะได้รับบาดเจ็บหรือเผชิญกับความท้อแท้

วาสนาและโชคชะตา: การได้พบกับอาสามนำพาโอกาสให้หานลี่ได้เข้าทดสอบในสำนักสัตตทมิฬ ซึ่งเปลี่ยนชะตาชีวิตของเขาไปจากวิถีของปุถุชน

ประวัติและความยิ่งใหญ่ในอดีต: สำนักสัตตทมิฬเคยเป็นสำนักใหญ่ที่โด่งดัง แต่หลังจากปรมาจารย์ผู้ก่อตั้งเสียชีวิต ก็เสื่อมถอยลงและถูกขับไล่มายังเขตกันดาร อย่างไรก็ตาม ก็ยังคงเป็น "หนึ่งในสองผู้ยิ่งใหญ่" ในพื้นที่ใกล้เคียง โดยมีศิษย์สามสี่พันคน

การแบ่งสาย (สายในและสายนอก): สำนักมีการแบ่งศิษย์ออกเป็นสายใน (เน้นการฝึกวิทยายุทธ์) และสายนอก (ดูแลกิจการต่างๆ) การเป็นศิษย์สายในมีความสำคัญและได้รับสิทธิประโยชน์มากกว่า

การคัดเลือกศิษย์: การทดสอบเข้าเป็นศิษย์มีความเข้มงวดและยากลำบาก (เช่น การวิ่งผ่านป่าไผ่ แนวหิน และปีนหน้าผา) ผู้ที่ผ่านเท่านั้นจึงจะได้เป็นศิษย์สายใน

อำนาจและเส้นสาย: แม้จะเป็นสำนักที่เน้นความสามารถ แต่ก็มีการกล่าวถึง "เส้นสาย" และ "อำนาจ" ที่มีอิทธิพลต่อการคัดเลือกและการปฏิบัติต่อศิษย์ ดังเช่นกรณีของอู่เหยียนที่ได้เข้าหอสัตตสมบูรณ์เพราะมีญาติเป็นรองเจ้าสำนัก

อาสาม (เจ้าอ้วนหาน): ญาติเพียงคนเดียวที่มีฐานะและคอยช่วยเหลือครอบครัวหานลี่ เป็นผู้แนะนำให้หานลี่ได้เข้ารับการทดสอบเข้าสำนัก

ผู้คุมกฎหวัง: เจ้าหน้าที่ของสำนักสัตตทมิฬที่มารับตัวเด็กเข้าร่วมการทดสอบ เป็นผู้ที่รับสินบนจากอาสาม

หัวหน้าเยว่: ผู้ดูแลการทดสอบเข้าสำนัก เป็นผู้ประกาศผลการคัดเลือก

อู่เหยียน: เด็กที่เข้าร่วมการทดสอบ มีพื้นเพร่ำรวย เคยฝึกวิทยายุทธ์มาก่อน และได้เป็นศิษย์เอกที่หอสัตตสมบูรณ์เนื่องจากมีเส้นสาย

จางเถี่ย: เด็กที่มาจากพื้นเพคล้ายหานลี่ เป็นเพื่อนของหานลี่ที่ผ่านการทดสอบเป็นศิษย์ในนามด้วยกัน ได้รับการถ่ายทอด "เคล็ดวิชาด้วง" จากท่านหมอม่อ

ท่านหมอม่อ: ชายแก่ผู้ลึกลับ เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพร การปรุงยา และวรยุทธ์ที่ไม่แก่ชรา ได้ช่วยรักษาชีวิตเจ้าสำนักและมีตำแหน่งผู้บูชาในสำนัก เป็นผู้ที่รับหานลี่และจางเถี่ยไว้เป็นศิษย์ในนามและถ่ายทอดวิชาเฉพาะให้

คาถานิรนาม: เป็นวิชาฝึกจิตที่ท่านหมอม่อถ่ายทอดให้หานลี่และจางเถี่ย เน้นการทำให้ร่างกายแข็งแรง และท่านหมอม่อให้ความสำคัญกับวิชานี้มาก

เคล็ดวิชาด้วง: เป็นเคล็ดวิชาที่แปลกประหลาด หายาก และต้องทนกับความเจ็บปวดทรมานอย่างมากในการฝึกฝน แต่เมื่อสำเร็จจะทำให้ร่างกายแข็งแกร่งและมีพละกำลังมหาศาล เหมาะกับจางเถี่ยที่ทนทาน

การค้นพบขวดลึกลับ: หานลี่ค้นพบ "ขวดลึกลับ" ขนาดเล็กที่ซ่อนอยู่ในกองใบไม้ ซึ่งทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ ขวดนี้มีลักษณะแปลกประหลาด ทำจากโลหะสีเขียวมรกต มีลวดลายสวยงาม และเปิดไม่ได้ การค้นพบนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่น่าสนใจและอาจนำไปสู่เหตุการณ์สำคัญในอนาคต

หานลี่อายุ 10 ปีเมื่อเริ่มต้นเรื่อง

อาสามเป็นผู้ดูแลโรงน้ำชาในเมืองใกล้ๆ และเป็นศิษย์สายนอกของสำนักสัตตทมิฬ

การทดสอบเข้าเป็นศิษย์สายในของสำนักสัตตทมิฬรับเด็กอายุ 7-12 ปี

สำนักสัตตทมิฬเปิดรับศิษย์ใหม่ทุกๆ ห้าปี

สำนักสัตตทมิฬตั้งอยู่ที่เขาประกายรุ้ง ซึ่งเดิมมีชื่อว่าวิหคร่อน และมีตำนานเกี่ยวข้องกับวิหคอมตะสีรุ้ง

คู่ปรับของสำนักสัตตทมิฬคือ "พรรคหมาป่า" ซึ่งเดิมเป็นกลุ่มโจรและมีชื่อเสียงด้านความโหดเหี้ยม

การทดสอบศิษย์ในนามมีความทรหด (วิ่งรอบแนวเขา ต่อสู้ และรับการโจมตีจากศิษย์พี่) แต่หานลี่และจางเถี่ยได้รับการทดสอบที่แตกต่างออกไปโดยท่านหมอม่อ

คาถานิรนามของท่านหมอม่อมีหลายขั้น และหานลี่ได้ฝึกขั้นที่หนึ่งสำเร็จหลังจากฝึกฝนอย่างหนัก

เกี่ยวกับโลกแห่งเซียน: "ในโลกแห่งเซียน เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรต่างฝึกฝนค้นหาเส้นทางเพื่อก้าวเข้าสู่ความเป็นนิรันดร์"

เกี่ยวกับหานลี่: "มาร่วมเดินทางไปกับหานลี่ ผู้เย้ยฟ้าท้านรกเพื่อแสวงหาเส้นทางแห่งการเป็นเซียนด้วยกันเถอะ!"

คำพูดของหัวหน้าเยว่ในการทดสอบ: "ผู้ที่ไปถึงยอดผาเท่านั้นถึงจะสามารถเข้าเป็นศิษย์สำนักสัตตทมิฬได้"

คำพูดของศิษย์พี่เย็นชาเกี่ยวกับอู่เหยียน: "ก็เพราะว่ามีพี่เขยเป็นรองเจ้าสำนักน่ะสิ...ถ้าไม่ใช่เพราะลูกพี่ลูกน้องของเขาแต่งงานมาเป็นภรรยาใหม่ของรองเจ้าสำนักหม่า แค่ตัวเขาหนะรึไม่มีทางเสียหรอก!"

คำพูดของท่านหมอม่อเกี่ยวกับคาถานิรนาม: "ข้ามีคาถาฝึกจิตที่อยากจะสอนให้แก่พวกเจ้าทั้งสอง ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถทำให้เจ้าเอาชนะศัตรูได้ แต่ก็สามารถทำให้เจ้ามีร่างกายที่แข็งแรง"

ความคิดของหานลี่หลังจากผ่านการทดสอบ: "ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ศิษย์ในนามแต่ก็ดีกว่าเด็กที่ถูกส่งกลับบ้านมากนัก" และ "ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการที่เขาได้รับเงินจากสำนักแล้วส่งกลับไปให้ที่บ้านอีกแล้ว เพราะเขารู้ดีว่าไม่มีอะไรจะลำบากกว่าความยากจน"

ความคิดของหานลี่เกี่ยวกับเคล็ดวิชาด้วง: "'เคล็ดวิชาด้วง' นี้ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะทนรับไหว แค่ขั้นแรกก็ต้องทนแบกรับความทรมานหนักหนาขนาดนี้ ถ้าฝึกต่อๆ ไปมีหวังต้องลอกผิวหนังไปหลายชั้นแน่ๆ"

บทสรุปนี้แสดงให้เห็นถึงการเริ่มต้นการเดินทางในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียรของหานลี่ ซึ่งเต็มไปด้วยความท้าทาย การแข่งขัน และการค้นพบสิ่งลี้ลับต่างๆ นอกจากนี้ยังเน้นย้ำถึงความสำคัญของความพยายาม ความอดทน และปัจจัยภายนอกอย่างวาสนาและเส้นสายในเส้นทางสู่การเป็นเซียน.