ส่วนตัวทำงานด้านกราฟิก อายุพึ่งขึ้นเลข 3 ค่ะ
ข้อดีของการทำงาน คือ ระบบการสั่งงานที่ดี / ได้ทำงานหน้าเดียว งานไม่จับฉ่าย /อุปกรณ์ทำงานดีทันสมัย
**ปีแรกงานก็ยังไม่มีระบบดี หลังๆทีมเราร่วมมือช่วยกันเริ่มทำระบบกันใหม่ ดีขึ้นมาก แฮปปี้ในการทำงาน
- เจ้านายเป็นกันเอง พูดคุยถามไถ่ ประชุมถามปรับแผนงานทุกเดือน ถามปัญหาที่ต้องปรับแก้ให้ทีมแข็งแรง
- สวัสดิการดี มีค่าอาหาร เบี้ยขยัน หยุดวันเกิดและเค้ก
- เงินเดือนขึ้นปีละ 1 พัน (ไม่รู้มากไหม)
ข้อเสีย คือ
- ระบบการหยุดงานยุ่งยาก (จะพักร้อนก็ต้องลาล่วงหน้าครึ่งเดือน) ไม่มีสะสม ไม่มีเพิ่มในปีหน้า /ลาป่วยวันนึงก็ต้องวิ่งไปหาหมอ เอาใบรับรองแพทย์(ไม่มีหักเงิน) / ลากิจ ได้3วัน แทบไม่ให้ใช้ (ต้องมีหลักฐานทุกอย่าง) / จะลา1ครั้ง ต้องรู้สึกผิดตลอดเวลาเลยค่ะอึดอัดมาก
- ช่วงแรกงานไม่เยอะมาก ยังมีเวลาพักหายใจ ได้ทำงานชิลๆ *ช่วงหลังเดือนนึงทำงานเป็นร้อยงาน มีแต่งานแทรกงานด่วนทุกวัน ทั้งแก้ทั้งปรับจนท้อ เงินเดือนที่ได้ ไม่เหมาะสมกับจำนวนงานที่ทำเลยค่ะ
- ระบบการทำงานเริ่มยากขึ้น มีการจำกัดความคิดสร้างสรรค์มากขึ้น ( ตอนนี้ก็พยายามปรับตัวเองให้อยู่ในข้อจำกัดที่เค้าสร้างให้ )
- เพื่อนร่วมงานคนละแผนก ไม่มีความเกรงใจ ทั้งเสียงดัง ทั้งเปิดเพลงดัง (เราใส่หูฟังอย่างดี ยังรำคาญ ) ต้องทนอยู่ห้องเดียวกัน
- คนสั่งงาน บางคนนะคะ แจ้งแล้วบอกแล้ว ก็ยังสั่งงานผิดสั่งงานพลาด บางคนก็มั่ว ทำให้เราที่รับงานต่อมา ต้องแก้งานบ่อย บางอันทำใหม่ บางอันโดนCC เรารู้สึกเหนื่อยกับคนสั่งงานมาก เค้าทำผิดแต่คนรับจบคือเรา เรารุ้สึกว่าเค้าเอาเปรียบเรา ผ่านมา 2 ปี ก็ยังสั่งงานผิดเหมือนเดิม หลังๆทุกคนเริ่มสั่งงานผิดเพิ่มขึ้น เนื้องานก็ยากอยู่แล้วยังสั่งผิด อารมณ์การทำงานศิลป์ของเราก็หดหาย ไม่เป็นอันทำอะไร แต่ไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะต้องรีพอทงานทุกวัน ทำน้อยก็ว่า ทำมาก็เสมอตัวคะ ประชุมปรับกันกี่รอบก็เหมือนเดิม แถมเรายังเป็นเหมือนตัวร้ายในเรื่องพวกนี้ขึ้นเรื่อยๆ
ความรู้สึกส่วนตัว เรารู้สึกว่างานมันเดิมๆ ทำแบบเดิมๆ รู้สึกไม่มีหนทางเติบโตหรือขยับให้ตัวเองมีรายได้เพิ่มขึ้น มีแต่งานที่เพิ่มขึ้นจนทำไม่ทัน แถมยังมาเจอระบบใหม่ ที่อึดอัดทางด้านความคิดสร้างสรรค์ และเพื่อนร่วมงานที่ไม่รู้จักปรับการทำงาน (เรามองแค่เรื่องงานเท่านั้น ส่วนตัวเพื่อนๆก็น่ารักนิสัยดี)
แฟนเราก็โอเครถ้าเราออก แต่พ่อแม่เราก็เป็นห่วงกลัวออกมาทำงานอิสระที่ถนัดแล้วไม่สำเร็จจะเป็นหนี้สินเพิ่ม กับเศรษฐกิจแบบนี้ 2568
แต่เราก็วางแผนหางานที่ WFH100% เพื่อเป็นอาชีพหลัก(ตอนนี้ได้แล้ว) และเสริมงานที่ถนัดเข้ามาในเวลาว่างที่งานหลักเราเสร็จแล้ว
เราไม่รุ้ว่าเราคิดถูกไหม แต่เราเป็นห่วงความรู้สึกตัวเองถ้ายังอยู่ที่เดิม เป็นห่วงสุขภาพจิตตัวเองด้วย ไม่อยากวีนเหวี่ยง ไม่อยากเป็นนางร้าย
ใจนึงก็คิดว่าพึ่ง2ปีเอง ก็เป็นเซฟโซน เจ้านายก็น่ารักกันเอง ตอนนี้เราสับสนมาก คิดทุกวัน เราคิดถูกไหมที่ลาออก หรือต้องทนและปรับตัว?
ทำงานได้ 2 ปี ย้ายที่ทำงานดีไหมค่ะ
ข้อดีของการทำงาน คือ ระบบการสั่งงานที่ดี / ได้ทำงานหน้าเดียว งานไม่จับฉ่าย /อุปกรณ์ทำงานดีทันสมัย
**ปีแรกงานก็ยังไม่มีระบบดี หลังๆทีมเราร่วมมือช่วยกันเริ่มทำระบบกันใหม่ ดีขึ้นมาก แฮปปี้ในการทำงาน
- เจ้านายเป็นกันเอง พูดคุยถามไถ่ ประชุมถามปรับแผนงานทุกเดือน ถามปัญหาที่ต้องปรับแก้ให้ทีมแข็งแรง
- สวัสดิการดี มีค่าอาหาร เบี้ยขยัน หยุดวันเกิดและเค้ก
- เงินเดือนขึ้นปีละ 1 พัน (ไม่รู้มากไหม)
ข้อเสีย คือ
- ระบบการหยุดงานยุ่งยาก (จะพักร้อนก็ต้องลาล่วงหน้าครึ่งเดือน) ไม่มีสะสม ไม่มีเพิ่มในปีหน้า /ลาป่วยวันนึงก็ต้องวิ่งไปหาหมอ เอาใบรับรองแพทย์(ไม่มีหักเงิน) / ลากิจ ได้3วัน แทบไม่ให้ใช้ (ต้องมีหลักฐานทุกอย่าง) / จะลา1ครั้ง ต้องรู้สึกผิดตลอดเวลาเลยค่ะอึดอัดมาก
- ช่วงแรกงานไม่เยอะมาก ยังมีเวลาพักหายใจ ได้ทำงานชิลๆ *ช่วงหลังเดือนนึงทำงานเป็นร้อยงาน มีแต่งานแทรกงานด่วนทุกวัน ทั้งแก้ทั้งปรับจนท้อ เงินเดือนที่ได้ ไม่เหมาะสมกับจำนวนงานที่ทำเลยค่ะ
- ระบบการทำงานเริ่มยากขึ้น มีการจำกัดความคิดสร้างสรรค์มากขึ้น ( ตอนนี้ก็พยายามปรับตัวเองให้อยู่ในข้อจำกัดที่เค้าสร้างให้ )
- เพื่อนร่วมงานคนละแผนก ไม่มีความเกรงใจ ทั้งเสียงดัง ทั้งเปิดเพลงดัง (เราใส่หูฟังอย่างดี ยังรำคาญ ) ต้องทนอยู่ห้องเดียวกัน
- คนสั่งงาน บางคนนะคะ แจ้งแล้วบอกแล้ว ก็ยังสั่งงานผิดสั่งงานพลาด บางคนก็มั่ว ทำให้เราที่รับงานต่อมา ต้องแก้งานบ่อย บางอันทำใหม่ บางอันโดนCC เรารู้สึกเหนื่อยกับคนสั่งงานมาก เค้าทำผิดแต่คนรับจบคือเรา เรารุ้สึกว่าเค้าเอาเปรียบเรา ผ่านมา 2 ปี ก็ยังสั่งงานผิดเหมือนเดิม หลังๆทุกคนเริ่มสั่งงานผิดเพิ่มขึ้น เนื้องานก็ยากอยู่แล้วยังสั่งผิด อารมณ์การทำงานศิลป์ของเราก็หดหาย ไม่เป็นอันทำอะไร แต่ไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะต้องรีพอทงานทุกวัน ทำน้อยก็ว่า ทำมาก็เสมอตัวคะ ประชุมปรับกันกี่รอบก็เหมือนเดิม แถมเรายังเป็นเหมือนตัวร้ายในเรื่องพวกนี้ขึ้นเรื่อยๆ
ความรู้สึกส่วนตัว เรารู้สึกว่างานมันเดิมๆ ทำแบบเดิมๆ รู้สึกไม่มีหนทางเติบโตหรือขยับให้ตัวเองมีรายได้เพิ่มขึ้น มีแต่งานที่เพิ่มขึ้นจนทำไม่ทัน แถมยังมาเจอระบบใหม่ ที่อึดอัดทางด้านความคิดสร้างสรรค์ และเพื่อนร่วมงานที่ไม่รู้จักปรับการทำงาน (เรามองแค่เรื่องงานเท่านั้น ส่วนตัวเพื่อนๆก็น่ารักนิสัยดี)
แฟนเราก็โอเครถ้าเราออก แต่พ่อแม่เราก็เป็นห่วงกลัวออกมาทำงานอิสระที่ถนัดแล้วไม่สำเร็จจะเป็นหนี้สินเพิ่ม กับเศรษฐกิจแบบนี้ 2568
แต่เราก็วางแผนหางานที่ WFH100% เพื่อเป็นอาชีพหลัก(ตอนนี้ได้แล้ว) และเสริมงานที่ถนัดเข้ามาในเวลาว่างที่งานหลักเราเสร็จแล้ว
เราไม่รุ้ว่าเราคิดถูกไหม แต่เราเป็นห่วงความรู้สึกตัวเองถ้ายังอยู่ที่เดิม เป็นห่วงสุขภาพจิตตัวเองด้วย ไม่อยากวีนเหวี่ยง ไม่อยากเป็นนางร้าย
ใจนึงก็คิดว่าพึ่ง2ปีเอง ก็เป็นเซฟโซน เจ้านายก็น่ารักกันเอง ตอนนี้เราสับสนมาก คิดทุกวัน เราคิดถูกไหมที่ลาออก หรือต้องทนและปรับตัว?