ท้าวความค่ะ สมัยก่อนตอนแม่สาวๆ แม่หาเงินได้เยอะ ได้มาง่ายๆจากความสวยของแม่+แกโกหกเก่งและขี้เล่น แม่ชอบเที่ยวชอบเมา ชอบปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ชอบหน้าใหญ่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายกับคนอื่นๆ
[แต่แกก็ดูแลพ่อแม่แกอย่างดี ให้เงินพ่อแม่เยอะมาก แม่ชอบบอกว่าหาได้เท่าไหร่เอาเงินให้ตากับยายหมด ส่วนเราแกก็ดูแลดีแหละชอบพาไปห้าง
แต่เราเป็นเด็กเลี้ยงง่ายไม่ค่อยอยากได้อะไร
กินข้าววัด เรียนฟรีโรงเรียนวัด กินข้าวกลางวันฟรี กินกับข้าวที่ยายทำให้ตอนเย็น นานน๊านจะมีขอของที่อยากได้สักที]
ตอนเด็กเราไม่ค่อยได้อยู่กับแม่เลย
เราอยากอยู่กับแม่มากๆ ได้อยู่กับแม่ทุกวันจริงๆก็ช่วง ป.4 แล้ว
และ เราเป็นเด็กเรียนเก่งได้เกรด 4 ตลอด
ที่สำคัญ เราชอบอดออม อดเพื่อออมจริงๆ
ตัวอย่าง ป.1-ป.3 ได้เงินไปโรงเรียนวันละ 20฿ ป.4-ป.6 ได้วันละ40฿ เรายังมีเงินเก็บในธนาคารโรงเรียน 7 พันกว่าเลย [สุดท้ายแม่เอาไปใช้หมด..😂]
พออายุ 15-16 เรียน ม.3-ม.4
เราเลือกที่จะดิ้นรนหาเงินใช้เองเพราะกลัวแม่เหนื่อย และหาค่าเทอมเอง
ตอนนั้นตาขายที่ได้ ให้เงินเรามา 100,000฿
แม่ก็เอาไปใช้หมด ค่อยๆเบิกออมสินเราทีละ 10,000฿ เราก็ให้ 😂
จนเรียนจบ ม.6 อายุ 18-19
เราเดินทางไปทำงานกับพ่อในเมือง
แต่ยังคงกลับมาอยู่บ้านกับแม่ทุกวัน
มักจะกินข้าววัดฟรีที่ตาชอบหิ้วมาทุกวัน
และแม่จะชอบให้เราไปขอเงินพ่อ
เพื่อเอามาให้แม่ แม่จะเอาไปรักษาตา
ตาต้องฟอกไตอาทิตย์ละ 2,500฿
เราก็โอเคให้พ่อหักเงินเดือนของเราไป
แม่จะชอบทวงเงินทุกอาทิตย์
และขอเงินเราก่อนเวลาตลอด ได้ช้าแกก็จะดุด่าเราและพ่อเราแบบเสียๆหายๆ (เพราะตอนนั้นเรามีแฟนด้วยแหละ แกไม่ชอบ)
จนเราทนไม่ไหวเลยหนีออกจากบ้านมาอยู่กับแฟนที่คบมา 3-4 ปี..
หลังจากออกมาได้ 3 เดือน
เราหาช่องทางทำกินเพิ่ม พอมีเงินใช้เยอะกว่าเดิม
และ เราไม่เคยไม่คิดถึงแม่
จนเราโทรกลับไปหาแม่ แม่ก็คิดถึงเรา
แล้วก็กลับมาคุยดีกัน แต่สุดท้ายไม่พ้นเรื่องเงิน
เราเลยไม่กลับไป แต่ก็ยังส่งค่าฟอกไต
และค่าจิปาถะให้แก ตกเดือนละหมื่นปลายๆ-2หมื่น
แม่รู้ว่าเรามีเงินมากขึ้น แม่จะคอยมาขอเงินเราอยู่ตลอด ขอกินนั่นนี่ ขอใช้ นั่นพังนี่เสีย เราไม่เคยซีเรียส จนที่หนักเลยคือแม่มาระบายกับเราว่าแกเป็นหนี้จากการกู้เงินเสียดอกเบี้ย
ก้อนแรก : 1 แสนบาท แกกู้ดอก10%มา เอามาดูแลตากับย่า เราโอนปิดให้ทันที ไม่อยากให้เบี้ยหัวแตก
ก้อนสอง : 7 หมื่นบาท จากการเล่นพนันบอลสะสมมานาน เราบอกแกอย่าทำอีก แล้วโอนให้ทันที
ก้อนที่สาม : 1 แสน 6 หมื่นบาท จากการไปกู้ดอก10%อีกแล้ว แม่บอกเหมือนเดิมเอามาดูแลตา เราบอกว่าเลิกนะ ไม่มีอย่าใช้ ใช้เท่าที่มีกัน ดอกเบี้ยมันก็แสนแพงไปกู้มาได้ยังไง ฯลฯ
แต่เราไม่ไหวจริงๆเลยไปขอผ่อนกับเจ้าหนี้ ใช้เวลาปีกว่า
ก้อนที่สี่ : 7 หมื่น จากการไปกู้ดอก10%อีกเช่นเคย บอกไม่มีเงินใช้ (ทั้งๆที่เราก็มีให้ตลอด และแกก็มีสามีคอยให้เงินเดือนละเป็นหมื่นๆ)
ก้อนที่ห้า : 1 แสน จากการไปเปิดรับหวย พอลูกค้าถูกแม่ดันลืมแทงให้ แต่ต้องรับผิดชอบ สรุปก็กลายเป็นเรา... ผ่อนให้เขาเช่นเดิม
**** ที่กล่าวมา ภายในระยะเวลา 5 ปี ***
จนอายุ 23 ตาเสียชีวิต
แม่เลยจะอยู่บ้านกับแค่น้าชาย+น้าสะใภ้
และ แกได้เงินจากสามีแกน้อยลง จากที่เล่าเหลือเดือนละ 1 หมื่นนิดๆ
เราเลยตัดสินใจกับแฟนว่าจะกลับมาอยู่ด้วย
เพราะกลัวแม่ทำใจไม่ได้ และกลัวแม่เหงา
แฟนก็ไม่ค่อยโอเค แต่ก็ต้องทำใจยอมเรา
[เพราะเขาก็อยากเอาเราไปอยู่กับแม่เขาเหมือนกัน และมันดูไม่ดีที่ชายจะมาอยู่บ้านหญิง]
เรากับแฟนออกค่าใช้จ่ายในบ้านเกือบทุกอย่าง
มีน้าชายออกค่าน้ำ , ข้าวสารและแก๊สคนละครึ่ง
[เรารับผิดชอบเต็มๆคือ ค่าไฟ 5,000฿+- , ค่าของใช้/ของสด/ของแห้ง 8,000฿+ , ขนมหมา , ค่าเน็ต , ประกันสังคม , ข้าวของเสียหายก็เรา]
และยังมีมื้อพิเศษแพงๆให้บ่อยๆ รวมถึงมีเงินให้แม่ทุกเทศกาลอีกรวมๆ 5 หมื่น++/ปี (วันเกิด,ปีใหม่,ตรุษจีน,วันไหว้,วันแม่)
เราทำแบบนี้มาตลอด จนอายุ 25
เราแต่งงานกับแฟน และ เรากับแฟนยังคงอยู่บ้านแม่
เพราะเราเป็นห่วงแม่ กลัวแม่ว่าเหงา แกไม่ถูกกับน้าสะใภ้
เรากับแฟนเคยคิดมาตลอดว่าอยากออกไปเป็นส่วนตัว แฟนว่างแค่วันพุธ ไปเที่ยวนอกบ้านกินของอร่อยด้วยกัน2คนแค่อาทิตย์ละครั้ง และแน่นอนว่าเราก็ให้เวลาแม่เราอาทิตย์ละครั้งเช่นกัน
แล้วไม่นาน แม่ก็พูดว่า "แม่เหนื่อยมาทั้งชีวิตแล้ว อยากพักบ้าง" ตอนนั้นแกอายุ 45 ... (เราห่างกับแม่20ปี)
แต่แล้ววันนึง พ่อแม่ของแฟนก็มาขออาศัยอยู่ด้วย
เพราะ เขามีปัญหาจากที่เก่าที่เคยอยู่
จากขออยู่ชั่วคราว ยาวมา 3 ปี ยังไม่ไปไหน..
เรายังคงทำแบบเดิมนี้มาตลอด
และเราให้เงินเดือนแม่ เดือนละ 3,000฿
จนเราท้อง ซักผ้าไม่ไหว
แกมาช่วย เลยให้เงินแกค่าซักผ้า
#ง่ายๆคือทุกอย่างที่แกยื่นมือมาเราให้งินค่าน้ำใจแกหมด
แต่มันสวนทางกับรายได้ของเราที่ลดลงทุกวันๆ
และมารู้ทีหลังว่า.. แม่ชอบบอกกับคนอื่นๆว่าเราไม่ให้เงินแก เราเอาเวลาให้แต่แฟนเรา
จนปัจจุบัน เราอายุ 28
เรามีลูกน้อยวัย 4 เดือน
ปกติเราทำงานออนไลน์ ทำที่บ้าน
แต่ตอนนี้รายไดัเราติดลบมากๆ ใช้เงินแฟน
เราเลี้ยงดูแลลูกเองอย่างดี
เราทำทุกอย่างเองเกือบ 24 ชม.
ดีทีมีแฟนมาช่วยตอนเลิกงาน 1 รอบนม
เพราะเราไม่อยากให้แม่เหนื่อย
แม่มีแย่งไปช่วยงานบ้าง มันก็ดีนะ
เราเคยฝากหลายกับแกเดือนละ 2-3 ครั้ง
เวลาไปกับแฟนเรา หรือเวลาไปหาหมอ
ทุกอย่างมันก็ดูเหมือนจะดีนะ
แต่.. แม่ชอบไปบอกคนอื่นว่า
แกเป็นคนดูแลหลานเองตลอด
และ เป็นคนทำทุกอย่างเองหมด
และ เราไม่ทำงานบ้าน
และ เราไม่ดูแลแก
และ เราไม่พาแกไปไหนเลย
และที่สำคัญเลย บอกเรางก เราไม่ให้เงินแกใช้
จนคนมองเราไม่ดีเยอะ เช่น
เวลาวันหยุดแฟนเราวันพุธแค่ 1 วัน
ดันไปตรงกับวันหยุดป้าข้างบ้านพอดี
ป้าแกชอบแซะว่า "ไม่ชวนแม่ไปด้วยเหรอ"
ตลอดทุกครั้งที่เจอ!!! เป็นต้น
เรารู้สึกแย่มากๆ
เราควรทำยังไงดีกับปัญหาทั้งหมด...........
ทั้งแม่เรา ทั้งพ่อแม่แฟน ทั้งตัวเราเอง
แม่ชอบบอกคนอื่นว่าเราไม่ให้เงินใช้สักบาท..
[แต่แกก็ดูแลพ่อแม่แกอย่างดี ให้เงินพ่อแม่เยอะมาก แม่ชอบบอกว่าหาได้เท่าไหร่เอาเงินให้ตากับยายหมด ส่วนเราแกก็ดูแลดีแหละชอบพาไปห้าง
แต่เราเป็นเด็กเลี้ยงง่ายไม่ค่อยอยากได้อะไร
กินข้าววัด เรียนฟรีโรงเรียนวัด กินข้าวกลางวันฟรี กินกับข้าวที่ยายทำให้ตอนเย็น นานน๊านจะมีขอของที่อยากได้สักที]
ตอนเด็กเราไม่ค่อยได้อยู่กับแม่เลย
เราอยากอยู่กับแม่มากๆ ได้อยู่กับแม่ทุกวันจริงๆก็ช่วง ป.4 แล้ว
และ เราเป็นเด็กเรียนเก่งได้เกรด 4 ตลอด
ที่สำคัญ เราชอบอดออม อดเพื่อออมจริงๆ
ตัวอย่าง ป.1-ป.3 ได้เงินไปโรงเรียนวันละ 20฿ ป.4-ป.6 ได้วันละ40฿ เรายังมีเงินเก็บในธนาคารโรงเรียน 7 พันกว่าเลย [สุดท้ายแม่เอาไปใช้หมด..😂]
พออายุ 15-16 เรียน ม.3-ม.4
เราเลือกที่จะดิ้นรนหาเงินใช้เองเพราะกลัวแม่เหนื่อย และหาค่าเทอมเอง
ตอนนั้นตาขายที่ได้ ให้เงินเรามา 100,000฿
แม่ก็เอาไปใช้หมด ค่อยๆเบิกออมสินเราทีละ 10,000฿ เราก็ให้ 😂
จนเรียนจบ ม.6 อายุ 18-19
เราเดินทางไปทำงานกับพ่อในเมือง
แต่ยังคงกลับมาอยู่บ้านกับแม่ทุกวัน
มักจะกินข้าววัดฟรีที่ตาชอบหิ้วมาทุกวัน
และแม่จะชอบให้เราไปขอเงินพ่อ
เพื่อเอามาให้แม่ แม่จะเอาไปรักษาตา
ตาต้องฟอกไตอาทิตย์ละ 2,500฿
เราก็โอเคให้พ่อหักเงินเดือนของเราไป
แม่จะชอบทวงเงินทุกอาทิตย์
และขอเงินเราก่อนเวลาตลอด ได้ช้าแกก็จะดุด่าเราและพ่อเราแบบเสียๆหายๆ (เพราะตอนนั้นเรามีแฟนด้วยแหละ แกไม่ชอบ)
จนเราทนไม่ไหวเลยหนีออกจากบ้านมาอยู่กับแฟนที่คบมา 3-4 ปี..
หลังจากออกมาได้ 3 เดือน
เราหาช่องทางทำกินเพิ่ม พอมีเงินใช้เยอะกว่าเดิม
และ เราไม่เคยไม่คิดถึงแม่
จนเราโทรกลับไปหาแม่ แม่ก็คิดถึงเรา
แล้วก็กลับมาคุยดีกัน แต่สุดท้ายไม่พ้นเรื่องเงิน
เราเลยไม่กลับไป แต่ก็ยังส่งค่าฟอกไต
และค่าจิปาถะให้แก ตกเดือนละหมื่นปลายๆ-2หมื่น
แม่รู้ว่าเรามีเงินมากขึ้น แม่จะคอยมาขอเงินเราอยู่ตลอด ขอกินนั่นนี่ ขอใช้ นั่นพังนี่เสีย เราไม่เคยซีเรียส จนที่หนักเลยคือแม่มาระบายกับเราว่าแกเป็นหนี้จากการกู้เงินเสียดอกเบี้ย
ก้อนแรก : 1 แสนบาท แกกู้ดอก10%มา เอามาดูแลตากับย่า เราโอนปิดให้ทันที ไม่อยากให้เบี้ยหัวแตก
ก้อนสอง : 7 หมื่นบาท จากการเล่นพนันบอลสะสมมานาน เราบอกแกอย่าทำอีก แล้วโอนให้ทันที
ก้อนที่สาม : 1 แสน 6 หมื่นบาท จากการไปกู้ดอก10%อีกแล้ว แม่บอกเหมือนเดิมเอามาดูแลตา เราบอกว่าเลิกนะ ไม่มีอย่าใช้ ใช้เท่าที่มีกัน ดอกเบี้ยมันก็แสนแพงไปกู้มาได้ยังไง ฯลฯ
แต่เราไม่ไหวจริงๆเลยไปขอผ่อนกับเจ้าหนี้ ใช้เวลาปีกว่า
ก้อนที่สี่ : 7 หมื่น จากการไปกู้ดอก10%อีกเช่นเคย บอกไม่มีเงินใช้ (ทั้งๆที่เราก็มีให้ตลอด และแกก็มีสามีคอยให้เงินเดือนละเป็นหมื่นๆ)
ก้อนที่ห้า : 1 แสน จากการไปเปิดรับหวย พอลูกค้าถูกแม่ดันลืมแทงให้ แต่ต้องรับผิดชอบ สรุปก็กลายเป็นเรา... ผ่อนให้เขาเช่นเดิม
**** ที่กล่าวมา ภายในระยะเวลา 5 ปี ***
จนอายุ 23 ตาเสียชีวิต
แม่เลยจะอยู่บ้านกับแค่น้าชาย+น้าสะใภ้
และ แกได้เงินจากสามีแกน้อยลง จากที่เล่าเหลือเดือนละ 1 หมื่นนิดๆ
เราเลยตัดสินใจกับแฟนว่าจะกลับมาอยู่ด้วย
เพราะกลัวแม่ทำใจไม่ได้ และกลัวแม่เหงา
แฟนก็ไม่ค่อยโอเค แต่ก็ต้องทำใจยอมเรา
[เพราะเขาก็อยากเอาเราไปอยู่กับแม่เขาเหมือนกัน และมันดูไม่ดีที่ชายจะมาอยู่บ้านหญิง]
เรากับแฟนออกค่าใช้จ่ายในบ้านเกือบทุกอย่าง
มีน้าชายออกค่าน้ำ , ข้าวสารและแก๊สคนละครึ่ง
[เรารับผิดชอบเต็มๆคือ ค่าไฟ 5,000฿+- , ค่าของใช้/ของสด/ของแห้ง 8,000฿+ , ขนมหมา , ค่าเน็ต , ประกันสังคม , ข้าวของเสียหายก็เรา]
และยังมีมื้อพิเศษแพงๆให้บ่อยๆ รวมถึงมีเงินให้แม่ทุกเทศกาลอีกรวมๆ 5 หมื่น++/ปี (วันเกิด,ปีใหม่,ตรุษจีน,วันไหว้,วันแม่)
เราทำแบบนี้มาตลอด จนอายุ 25
เราแต่งงานกับแฟน และ เรากับแฟนยังคงอยู่บ้านแม่
เพราะเราเป็นห่วงแม่ กลัวแม่ว่าเหงา แกไม่ถูกกับน้าสะใภ้
เรากับแฟนเคยคิดมาตลอดว่าอยากออกไปเป็นส่วนตัว แฟนว่างแค่วันพุธ ไปเที่ยวนอกบ้านกินของอร่อยด้วยกัน2คนแค่อาทิตย์ละครั้ง และแน่นอนว่าเราก็ให้เวลาแม่เราอาทิตย์ละครั้งเช่นกัน
แล้วไม่นาน แม่ก็พูดว่า "แม่เหนื่อยมาทั้งชีวิตแล้ว อยากพักบ้าง" ตอนนั้นแกอายุ 45 ... (เราห่างกับแม่20ปี)
แต่แล้ววันนึง พ่อแม่ของแฟนก็มาขออาศัยอยู่ด้วย
เพราะ เขามีปัญหาจากที่เก่าที่เคยอยู่
จากขออยู่ชั่วคราว ยาวมา 3 ปี ยังไม่ไปไหน..
เรายังคงทำแบบเดิมนี้มาตลอด
และเราให้เงินเดือนแม่ เดือนละ 3,000฿
จนเราท้อง ซักผ้าไม่ไหว
แกมาช่วย เลยให้เงินแกค่าซักผ้า
#ง่ายๆคือทุกอย่างที่แกยื่นมือมาเราให้งินค่าน้ำใจแกหมด
แต่มันสวนทางกับรายได้ของเราที่ลดลงทุกวันๆ
และมารู้ทีหลังว่า.. แม่ชอบบอกกับคนอื่นๆว่าเราไม่ให้เงินแก เราเอาเวลาให้แต่แฟนเรา
จนปัจจุบัน เราอายุ 28
เรามีลูกน้อยวัย 4 เดือน
ปกติเราทำงานออนไลน์ ทำที่บ้าน
แต่ตอนนี้รายไดัเราติดลบมากๆ ใช้เงินแฟน
เราเลี้ยงดูแลลูกเองอย่างดี
เราทำทุกอย่างเองเกือบ 24 ชม.
ดีทีมีแฟนมาช่วยตอนเลิกงาน 1 รอบนม
เพราะเราไม่อยากให้แม่เหนื่อย
แม่มีแย่งไปช่วยงานบ้าง มันก็ดีนะ
เราเคยฝากหลายกับแกเดือนละ 2-3 ครั้ง
เวลาไปกับแฟนเรา หรือเวลาไปหาหมอ
ทุกอย่างมันก็ดูเหมือนจะดีนะ
แต่.. แม่ชอบไปบอกคนอื่นว่า
แกเป็นคนดูแลหลานเองตลอด
และ เป็นคนทำทุกอย่างเองหมด
และ เราไม่ทำงานบ้าน
และ เราไม่ดูแลแก
และ เราไม่พาแกไปไหนเลย
และที่สำคัญเลย บอกเรางก เราไม่ให้เงินแกใช้
จนคนมองเราไม่ดีเยอะ เช่น
เวลาวันหยุดแฟนเราวันพุธแค่ 1 วัน
ดันไปตรงกับวันหยุดป้าข้างบ้านพอดี
ป้าแกชอบแซะว่า "ไม่ชวนแม่ไปด้วยเหรอ"
ตลอดทุกครั้งที่เจอ!!! เป็นต้น
เรารู้สึกแย่มากๆ
เราควรทำยังไงดีกับปัญหาทั้งหมด...........
ทั้งแม่เรา ทั้งพ่อแม่แฟน ทั้งตัวเราเอง