คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรา มีแฟนเป็นคนต่างชาติเรารักเขามากจนลืมรักตัวเองทุกครั้งที่เรารักเขาเรารักตัวเองไม่ได้เราเพิ่งได้สติตอนเพื่อนถามว่าทำไม ถึงรักเขาขนาดนั้น เค้ามีข้อดีอะไรบ้างมันทำให้เราอึ้งเพราะเรานึกไม่ออกเลยข้อดีของเขาว่ามีอะไรบ้าง แต่ว่าเรายอมรับ ทุกข้อบกพร่องหรือข้อเสียของเค้าจนทำใหเรามองไม่เห็นเลยว่าเค้ามีข้อเสีย เราลืมไปว่าการรักใครมันต้องรักไปพร้อมพร้อมกับตัวเองด้วย เราพูดตรงตรงว่าเราอยู่กับเขาแล้วเราทุกข์มากค่ะไม่มีความสุขเลยตั้งแต่เราคบกับเขาเราเอาแต่เมาทุกวันเค้ามีเรื่องให้คิดมากมายเกี่ยวกับเขา เรารักเขาในแบบที่ว่าถ้าตื่นมาแล้วต้องยอมรับว่าจริงๆแล้วเค้าไม่ได้รักเราเราตายซะดีกว่า จริงๆเรารู้ทุกอย่างเลยค่ะว่าเค้าไม่ได้รักเราขนาดนั้น จริงๆอาจจะไม่เคยรักด้วยซ้ำ เรารู้ว่าตัวเองมีค่าแค่ตอนที่เขาเหงาหรืออยากมีสกินชิพ เเล้วก็จากอะไรหลายๆอย่างเราไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรักของเค้าเลย แต่เราแค่ยังไม่พร้อมจะเสียเค้าไป ทำไงให้รักตัวเองได้บ้างคะ เรารักเค้าจริงๆค่ะ เค้าคือคนแรกในหลายๆเรื่อง รักจนคนรอบตัวบอกว่าเราโดนของ
ขอถามโง่ๆเลยค่ะ คือเรารักแฟนมากเกินไปจนลืมรักตัวเอง