คือตอนแรกเราก็คุยกับครอบครัวเรื่องการเรียนต่อแม่เราบอกว่าอยากให้เป็นหมอเพราะจะได้มีความมั่นคงในการงานและมีคนนับหน้าถือตา
แม่เราก็บอกว่าถ้าไปเรียนมหาวิทยาลัยเลือกทางแล้วต้องไปให้สุดจะได้ไม่เสียเงินเปล่า
วเราก็บอกแม่ไปว่าเราคงเรียนหมอไม่ได้เพราะเราคิดเราคงเรียนไม่ได้เพราะว่าในสวนตัวเราไม่ค่อยชอบแล้วเหมือนแม่จะเข้าใจ
แล้วพอเราสอบห้องพิเศษม.4ได้ก็เริ่มยกประเด็นมาพูดเรื่องเรียนมหาลัยแล้วเราก็บอกว่สเราอยากไปเรียนมหาลัยที่จีนเพราะว่าจะเปิดโอกาศต่างๆแล้วเราก็เริ่มภาษาจีนแต่แม่บอกว่าอยากให้ไปเรียนเป็นราชการต่างๆแต่เราก็บอกไปแล้วแล้วที่นี้ก็บอกว่สถ้าจะเรียนแค่ทำงานไปเรียนห้องธรรมดาก็ได้จะได้ไม่เสียเงินแล้วบอกว่าเราไม่มีจุดหมายในการที่จะเรียนแต่เราก็ถามความคิดเห็นว่าทำอาชีพนี้เป็นยังไงก็บอกว่าไม่ดีไม่ควนเรียนเรียนไปทำอาชีพอะไรแล้วเราก็ไม่เค้าใจว่าเราไม่มีจุดหมายหรือแค่ไม่ได้เรียนตามที่เข้าบอก แล้วก็บอกว่าให้ลดความทะเยอทะยานคิดสูงในการที่จะไปเรียนจีนบ้างที่เราก็เหนื่อยถ้าไปลองสอบหมอไปเรียนถ้าเรียนไม่ได้ก็จะว่าเราอีกว่าไปเรียนเสียเงินเปล่า บ้างที่เราก็คิดว่าอยากจะนอนอยู่แล้วไม่ต้องตื่นมาเจออะไรอีกแล้วเราเหนื่อยเพราะเราอยากเรียนอะไรก็บอกว่าไม่ดีไม่ควรเรียนแล้วจะให้มีจุดหมายแะไรถ้าในความคิดของแม่มันไม่ไปเกือบทุกอย่างถ้าไม่เรียนเป็นราชการ