รู้สึกรักผูกพันธ์แต่ไม่ได้ครอบครองกันและกัน

(เราขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะ😭)

คือเราชอบผช.คนนึงค่ะ ในที่ทำงานเขาเป็นคนดีคนนึง เขามีสิ่งที่เราตามหามาตลอดคือการรักเดียวใจเดียว จริงใจ ตรงไปตรงมา ชัดเจนค่ะ

เพราะที่ผ่านมาเราเจอแต่รักแย่ๆมันเลยทำให้เราเสียใจมาตลอด จนมาเจอเขา เราตกหลุมรักตั้งแต่เจอเลยค่ะ เรารู้สึกผูกพันกับเขาแปลกๆ

เขาดูมีราศีดีๆออกมาจากตัวเขา จนเราได้คุยได้ ได้สารภาพรัก ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง แกล้งหยอกล้อกันแบบแฟน จนเราทั้งคู่ไม่ได้โฟกัสเรื่องสถานะเลยค่ะ เรามีความสุขมากๆ การได้เจอหน้าเขาก็มีความสุขจริงๆ

(ปกติเราจะเงียบไม่ค่อยพูดคุยกับใคร เอาง่ายๆคือไม่ได้ร่าเริงแบบเห็นได้ชัด)

จนมาวันนึงเขาลาออกกระทันหัน ย้ายงาน
ไปไกลมากๆ อยู่คนละภาคเลยเราไม่ได้เตรียมใจ เราใจหายมากๆ เขาขอเจอเราครั้งสุดท้าย แต่วันนั้นเราไม่ว่างจริงๆไม่สามารถไปหาได้ แล้ววันต่อมาเราเฉียดเวลาอันน้อยนิดเพื่อที่จะได้มาเจอกัน เราต่างบอกลา

บอกความรัสึกต่างๆว่าเราชอบเขา เขารับรู้แต่ไม่รับรัก เหมือนเขาจะยังไม่พร้อมที่จะมีใคร เขาไม่มีแฟนนะคะ

เขาบอกเราว่า ไว้วันไหนเราสองคนพร้อมมากกว่านี้ เราก็จะมารักกันเเบบนี้อีกนะ😭

จากนั้นเราก็โฮเลยค่ะ มันเป็นความรู้สึกแบบจากเป็นเลยค่ะ แต่เรารู้สึกว่าเขาไม่ได้รักเราเท่าเรารักเขาอะค่ะ

เหมือนเป็นแค่ความรู้สึกดีๆที่มีแค่ชั่วคราวเท่านั้น แต่กับเรามันมีค่ามากๆ

(เราขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะ😭)​