ขอเกริ่นก่อนว่าพ่อกับเเม่เราหย่ากันนานมากแล้ว เราถูกเลี้ยงมาโดยตาและยาย ความสัมพันธ์กับพ่อตอนเด็กสนิทกัมากแต่มีปัญหากันช่วงเริ่มโตจนปัจจุบันเพราะภรรยาใหม่พ่อ ส่วนแม่เราสนิทกันปกติดีช่วงเด็กเราไม่ได้ไปบ้านปู่ย่าเพราะอยู่คนละจังหวัดและไม่อยากไปอีกทั้งไม่ค่อยถูกกับพ่อและภรรยาใหม่เขาจึงไม่อยากไปเท่าไหร่ แม่เราเคยเล่าเรื่องสมัยอยู่บ้านหลังนั้นว่าแม่โดนใช้งานสารพัดตามบทแม่ผัวลูกสะใภ้อย่างกับหนังสั้น จึงรอเราโตประมาณนึงถึงจะให้ไป (ตอนเราไปก็โดนใช้แต่น้อยกว่าแม่สมัยก่อนมาก)
   ตอนนี้เราก็โตและได้มาบ้านย่าบ่อยขึ้น ตอนมาอยู่ครั้งแรกวันแรกเราก็ไม่ได้อะไรมากอาจจะมีติดเรื่องเล็กๆน้อยเรื่องห้องน้ำกับห้องที่ไม่สะอาดเล็กน้อย พอเข้าสู่วันที่สองเราโดนเคาะประตูปลุกช่วงตี5เกือบ6โมง (เรานอนไม่ค่อยหลับด้วในวันนั้น)เรากะจะนอนอีกสักหน่อยแต่ปู่ได้มาเคาะห้องยกให้ตื่น ถึงตื่นเเล้วยังอยู่ในห้องก็จะมาเคาและะเรียกคจนกว่าจะออกมา ช่วงแรกๆไม่มีอะไรทำเท่าไหร่ หลังๆมาช่วยขายของที่ร้านค้าทุกครั้งที่มา เราจะมาบ้านย่าครั้งละ 2 - 3 อาทิตย์ ซึ่งทุกครั้งเราจะหลับๆตื่นๆสดุ้งตื่นกลัวจะโดนเคาะเรียกอีกกลัวจะมองว่าเราขี้เกียจ เรารู้สึกนอนไม่พอบวกกินยาแก้แพ้ง่วงตลอดทั้งวันอยากจะนอนกลางวันแต่ทำไม่ได้ บางทีก็รู้สึกน้อยใจเพราะหลานๆคนอื่นที่เป็นน้องเราสบายไม่ต้องทำอะไรตื่นสายหรือจะทำอะไรก็ได้ไม่โดนว่าหรือคอยบังคับอะไรเหมือนเรา เวลาไปไหนด้วกเราก็เหมือนส่วนเกินเราเลยไม่อยากไป แต่เลี่ยงไม่ได้
    เราเคยเครียดทั้งทะเลาะกับพ่อและะโดนคนฝั่งบ้านปู่ย่ากดดันตลอดการมาอยู่บางครั้งเราร้องไห้แทบทุกวันจนต้องปรึกษาครูช่วงคาบเกี่ยว มอ6 กับปี1 เราผิดมั้ยคะที่รู้สึกไม่ค่อยดีแบบนี้