เรื่องของเรามีอยู่ว่า เรามีพ่ออยู่คนเดียวที่บ้านหรือแค่2คนที่บ้าน แต่แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งอายุ 40+ มีลูกมีสามีแล้วเขาเป็นคนดื่มเหล้าหนัก ตกกลางคืนดึกๆหลังจากเขากลับจากแซะเกลือ เขาก็มาหาพ่อเราที่บ้าน แต่ที่เจ็บปวดกว่านั้นคือเขามาทำให้เราเกิดอาการรำคาญหรือเขารบกวนนั่นแหละค่ะ โดยการเปิดเพลงเสียงดัง พูดจาเสียงดัง เขาจะชอบให้พ่อเราไปส่งที่บ้านเขาบ่อยมากๆและเป็นช่วงเวลาดึกสุดๆ และบางทีมาช่วงเวลากลางวันหรือเช้าเขาพูดเสียงดัง ห้องเราสามารถได้ยินเสียงจากข้างนอกห้องได้เพราะว่าไม่ได้ติดฝ้า ทำให้เรานอนหลับต่อไม่ได้ ต้องรู้สึกเจ็บปวดและเครียด เราค่อนข้างกลัวผู้หญิงคนนั้น หรือรู้สึกขยะแขยงแปลกๆ
เราเคยบอกพ่อไปและร้องไห้ใส่พ่อไปนะคะ ว่าเราไม่โอเคที่เขาทำอะไรแบบนี้ และอีกอย่างที่เจ็บปวดค่ะคือการที่พ่อกับเขานอนกอดกัน เรารู้ว่ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เราเองก็เป็นแค่เด็กวัยรุ่นและมีพ่อแค่คนเดียวที่บ้าน เราเป็นคนชอบคิดมากสุดๆ อ่อนไหวง่าย ร้องไห้เก่ง เราไม่อยากให้พ่อไปยุ่งกับคนไม่ดี เอ้อลืมบอกนะคะ เขาเอากับผู้ชายอื่นไปทั่วและที่สำคัญคืออายุเยอะด้วยค่ะ พ่อเราก็อายุเยอะแล้ว60+ และพ่อไม่เคยฟังเราเลยเคยระบายความรู้สึกไปแต่มันกลับไร้ประโยชน์ พ่อดูหลงไปกับผู้หญิงคนนั้นแทน เราร้องไห้ให้พ่อเห็น แต่พ่อกลับทำเฉยๆกับเราหลายรอบมาก ผญคนนั้นก็มีสามีแต่สามีเขาป่วย ไม่อยากให้พ่อไปยุ่งกับคนมีเจ้าของ เราดูหวงพ่อเกินไปมั้ยนะคะ เราเป็นห่วงแกมาก แต่เขาคงไม่เป็นห่วงความรู้สึกเรา
เราบอกครอบครัวฝ่ายหญิงไปแล้วนะคะ โดยการทุกข้อความหาลูกของผญ แล้วให้ไปบอกยายเขา(แม่ของผญ) เรากำกับไว้นะคะว่าห้ามบอกว่าเป็นเราบอกเรื่องนี้ แต่ความลับมันแตกตรงที่ยายคนนั้นเอาไปบอกเพื่อนบ้าน ซึ่งเพื่อนบ้านคนนี้เขาก็เอามาบอกพ่อเราและผญคนนั้นเหมือนกันค่ะ ผญคนนั้นก็โกรธเรามากๆๆๆ วันต่อมาเขามาตะโกนเรียดเราหน้าบ้าน แต่เราไม่ได้ตอบอะไรกลับไป จนเขาเข้ามาเปิดห้องเราแบบงงๆไม่ขออนุญาตด้วย ห้องเราไม่ได้ล็อก และประตูหน้าบ้านเปิดอยู่ค่ะ เขาเข้ามาด่าเราที่เอาความลับภายในบ้านเราที่เขาทำกับพ่อไปบอกกับครอบครัวเขา เขาเคยพูดครั้งหนึ่งก่อนที่เราจะบอกเรื่องนี้กับครอบครัวเขา เขาพูดว่า "ถ้าไม่บอกใครก็ไม่เกิดปัญหาหรอก" แต่ใครจะทนล่ะคะ มันหลายรอบจนสุดขีดจริงๆค่ะ เราต้องตาบวมไปเรียนพิเศษเกือบทุกวัน
วันที่เขาเข้ามาบุกบ้านเรา เราอยู่คนเดียว เขาพูดขึ้นว่า "บอกA(นามสมมติลูกเขา)ทำไม???" เราก็เงียบไปสักพักเลย เพราะเราไม่อยากเถียงหรือแถอะไร เพราะคิดว่าเขาก็คงรู้หมดแล้ว เขาเอ็ดด่าเราจนเราร้องไห้ไปทั้งวันเลยนะคะ ถึงแม้มันไม่ใช่ปัญหาของเราก็เถอะ แต่เราจมอยู่กับความทุกข์ การที่เขามาเข้าบ้านเราแบบนี้ **เข้าค่ายคุกคามไหมคะ พอพ่อกลับบ้านมาพ่อไม่พูดอะไรเลย เหมือนเขารู้นะคะแต่แค่ไม่พูด เราก็พยายามไม่ร้องไห้ให้พ่อเห็น จนกระทั่งหลังจากที่พ่อไปทำงานต่อ ผญคนนั้นมาหาเราที่บ้านอีก ในใจอยากต่อยนะคะ 555 แต่เห็นหน้าบวมๆเหมือนโดนรุมมา เลยไม่เอาดีกว่าค่ะ สงสารเนอะ
ค่ะ หลังจากที่บอกครอบครัวเขาไป ... ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยค่ะ เราต้องมานอนร้องไห้ หรือเราแค่อ่อนแอไปเอง เรื่องแค่นี้ทำไมทนไม่ได้ เขามาทำพฤติกรรมแบบเดิมเลยค่ะ แค่เบาลงนิดเดียวแต่ก็ไม่ช่วยอะไร สุขภาพจิตเราก็แย่ลงนะคะ แต่ในทุกวันหรือเวลาต้องไปเจอคนอื่นเราต้องพยายามสดใสไว้เหมือนเคย แต่ภายในใจมันรู้สึกเจ็บปวดจริงๆ
เราร้องไห้จนเจ็บคอ ไอและไม่สบาย โชคดีนะคะที่ยังปิดเทอมอยู่ เปิดเทอมเราคงได้เป็นไมเกรนค่ะ แต่ในเรื่องพวกนี้ก็มีผู้ใหญ่ใจดีช่วยนะคะ ทั้งช่วยด่า ช่วยให้กำลังใจ แต่การด่ามีหรอที่เขาจะฟัง เขาไม่ฟังค่ะและทำเหมือนเดิม เพื่อนๆก็ช่วยอะไรไม่ได้ค่ะ ให้กำลังใจแทน ช่วยขึ้น มาหน่อยค่ะ มีคนหนึ่งบอกว่าอย่าไปยุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ สนใจเรื่องของเราก็พอ เรียนอย่างเดียว แต่เรื่องพวกนี้ก็เป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิตหนูเหมือนกันนะคะ
(ก่อนเขาจะมาบ้านบ่อยๆ) มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้เราไม่ชอบผู้หญิงคนนั้นคือ เราเรียนพิเศษเสร็จ ออกมาจากห้องตรงข้ามจะมีศาลาซึ่งพ่อเรานั่งอยู่กับผญคนนี้แหละค่ะ เมาหนักทั้งคู่ เขาก็จุ๊บกัน อะไรกันอย่างงู้นอย่างงี้ เรามาเห็นภาพนี้เจ็บปวดสุดๆเลยค่ะ พ่อไม่เคยมีเรื่องอะไรแบบนี้มากก่อน เขามาเราขับรถกลับเข้าบ้านเราก็ได้แต่ถามพ่อไปทั้งน้ำตาว่า พ่อไปทำอะไรกับมันอะ พ่อขับรถแย่มากด้วยอาการเมา เราเลยคิดว่าเราลงจากรถเดินกลับเองดีกว่า แป๊ปเดียวก็ถึง เราไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ วันนั้นคืออารมณ์ดีมากแต่พอมาเห็นภาพแบบนี้รู้สึกแย่สุดๆ พอเข้าบ้านพ่อก็ออกไปหาเขาอีก แทบทรุด แล้วก็มีคนคนหนึ่งเขาบอกว่าพ่อเรารถล้มอยู่ ด้วยความที่เราโกรธและไม่คิดอะไรเลย ไม่อยากไปหาพ่อแต่ก็เป็นห่วงนะคะ วันนั้นร้องไห้ ตื่นมาตาบวมมมมต้องไปรร. เพื่อนถามว่าทำไมตาบวมเราก็เลยตอบไปว่าดูซีรีส์แล้วร้องไห้ 555 ถ้าเล่าเรื่องนั้นไปเจ็บปวดซะเปล่า
ปล.ขออนุญาตพี่ๆน้องๆที่เข้ามาอ่านกระทู้นะคะ ในสรรพนามเป็น เรา หากพิมพ์ผิดส่วนไหนขออภัยค่ะ อยากฟังความเห็นจากคนอ่านค่ะ ขอบคุณนะคะ
อยากฟังความเห็นของทุกคน คิดว่าไงกับเรื่องของเรา
เราเคยบอกพ่อไปและร้องไห้ใส่พ่อไปนะคะ ว่าเราไม่โอเคที่เขาทำอะไรแบบนี้ และอีกอย่างที่เจ็บปวดค่ะคือการที่พ่อกับเขานอนกอดกัน เรารู้ว่ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เราเองก็เป็นแค่เด็กวัยรุ่นและมีพ่อแค่คนเดียวที่บ้าน เราเป็นคนชอบคิดมากสุดๆ อ่อนไหวง่าย ร้องไห้เก่ง เราไม่อยากให้พ่อไปยุ่งกับคนไม่ดี เอ้อลืมบอกนะคะ เขาเอากับผู้ชายอื่นไปทั่วและที่สำคัญคืออายุเยอะด้วยค่ะ พ่อเราก็อายุเยอะแล้ว60+ และพ่อไม่เคยฟังเราเลยเคยระบายความรู้สึกไปแต่มันกลับไร้ประโยชน์ พ่อดูหลงไปกับผู้หญิงคนนั้นแทน เราร้องไห้ให้พ่อเห็น แต่พ่อกลับทำเฉยๆกับเราหลายรอบมาก ผญคนนั้นก็มีสามีแต่สามีเขาป่วย ไม่อยากให้พ่อไปยุ่งกับคนมีเจ้าของ เราดูหวงพ่อเกินไปมั้ยนะคะ เราเป็นห่วงแกมาก แต่เขาคงไม่เป็นห่วงความรู้สึกเรา
เราบอกครอบครัวฝ่ายหญิงไปแล้วนะคะ โดยการทุกข้อความหาลูกของผญ แล้วให้ไปบอกยายเขา(แม่ของผญ) เรากำกับไว้นะคะว่าห้ามบอกว่าเป็นเราบอกเรื่องนี้ แต่ความลับมันแตกตรงที่ยายคนนั้นเอาไปบอกเพื่อนบ้าน ซึ่งเพื่อนบ้านคนนี้เขาก็เอามาบอกพ่อเราและผญคนนั้นเหมือนกันค่ะ ผญคนนั้นก็โกรธเรามากๆๆๆ วันต่อมาเขามาตะโกนเรียดเราหน้าบ้าน แต่เราไม่ได้ตอบอะไรกลับไป จนเขาเข้ามาเปิดห้องเราแบบงงๆไม่ขออนุญาตด้วย ห้องเราไม่ได้ล็อก และประตูหน้าบ้านเปิดอยู่ค่ะ เขาเข้ามาด่าเราที่เอาความลับภายในบ้านเราที่เขาทำกับพ่อไปบอกกับครอบครัวเขา เขาเคยพูดครั้งหนึ่งก่อนที่เราจะบอกเรื่องนี้กับครอบครัวเขา เขาพูดว่า "ถ้าไม่บอกใครก็ไม่เกิดปัญหาหรอก" แต่ใครจะทนล่ะคะ มันหลายรอบจนสุดขีดจริงๆค่ะ เราต้องตาบวมไปเรียนพิเศษเกือบทุกวัน
วันที่เขาเข้ามาบุกบ้านเรา เราอยู่คนเดียว เขาพูดขึ้นว่า "บอกA(นามสมมติลูกเขา)ทำไม???" เราก็เงียบไปสักพักเลย เพราะเราไม่อยากเถียงหรือแถอะไร เพราะคิดว่าเขาก็คงรู้หมดแล้ว เขาเอ็ดด่าเราจนเราร้องไห้ไปทั้งวันเลยนะคะ ถึงแม้มันไม่ใช่ปัญหาของเราก็เถอะ แต่เราจมอยู่กับความทุกข์ การที่เขามาเข้าบ้านเราแบบนี้ **เข้าค่ายคุกคามไหมคะ พอพ่อกลับบ้านมาพ่อไม่พูดอะไรเลย เหมือนเขารู้นะคะแต่แค่ไม่พูด เราก็พยายามไม่ร้องไห้ให้พ่อเห็น จนกระทั่งหลังจากที่พ่อไปทำงานต่อ ผญคนนั้นมาหาเราที่บ้านอีก ในใจอยากต่อยนะคะ 555 แต่เห็นหน้าบวมๆเหมือนโดนรุมมา เลยไม่เอาดีกว่าค่ะ สงสารเนอะ
ค่ะ หลังจากที่บอกครอบครัวเขาไป ... ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยค่ะ เราต้องมานอนร้องไห้ หรือเราแค่อ่อนแอไปเอง เรื่องแค่นี้ทำไมทนไม่ได้ เขามาทำพฤติกรรมแบบเดิมเลยค่ะ แค่เบาลงนิดเดียวแต่ก็ไม่ช่วยอะไร สุขภาพจิตเราก็แย่ลงนะคะ แต่ในทุกวันหรือเวลาต้องไปเจอคนอื่นเราต้องพยายามสดใสไว้เหมือนเคย แต่ภายในใจมันรู้สึกเจ็บปวดจริงๆ
เราร้องไห้จนเจ็บคอ ไอและไม่สบาย โชคดีนะคะที่ยังปิดเทอมอยู่ เปิดเทอมเราคงได้เป็นไมเกรนค่ะ แต่ในเรื่องพวกนี้ก็มีผู้ใหญ่ใจดีช่วยนะคะ ทั้งช่วยด่า ช่วยให้กำลังใจ แต่การด่ามีหรอที่เขาจะฟัง เขาไม่ฟังค่ะและทำเหมือนเดิม เพื่อนๆก็ช่วยอะไรไม่ได้ค่ะ ให้กำลังใจแทน ช่วยขึ้น มาหน่อยค่ะ มีคนหนึ่งบอกว่าอย่าไปยุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ สนใจเรื่องของเราก็พอ เรียนอย่างเดียว แต่เรื่องพวกนี้ก็เป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิตหนูเหมือนกันนะคะ
(ก่อนเขาจะมาบ้านบ่อยๆ) มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้เราไม่ชอบผู้หญิงคนนั้นคือ เราเรียนพิเศษเสร็จ ออกมาจากห้องตรงข้ามจะมีศาลาซึ่งพ่อเรานั่งอยู่กับผญคนนี้แหละค่ะ เมาหนักทั้งคู่ เขาก็จุ๊บกัน อะไรกันอย่างงู้นอย่างงี้ เรามาเห็นภาพนี้เจ็บปวดสุดๆเลยค่ะ พ่อไม่เคยมีเรื่องอะไรแบบนี้มากก่อน เขามาเราขับรถกลับเข้าบ้านเราก็ได้แต่ถามพ่อไปทั้งน้ำตาว่า พ่อไปทำอะไรกับมันอะ พ่อขับรถแย่มากด้วยอาการเมา เราเลยคิดว่าเราลงจากรถเดินกลับเองดีกว่า แป๊ปเดียวก็ถึง เราไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ วันนั้นคืออารมณ์ดีมากแต่พอมาเห็นภาพแบบนี้รู้สึกแย่สุดๆ พอเข้าบ้านพ่อก็ออกไปหาเขาอีก แทบทรุด แล้วก็มีคนคนหนึ่งเขาบอกว่าพ่อเรารถล้มอยู่ ด้วยความที่เราโกรธและไม่คิดอะไรเลย ไม่อยากไปหาพ่อแต่ก็เป็นห่วงนะคะ วันนั้นร้องไห้ ตื่นมาตาบวมมมมต้องไปรร. เพื่อนถามว่าทำไมตาบวมเราก็เลยตอบไปว่าดูซีรีส์แล้วร้องไห้ 555 ถ้าเล่าเรื่องนั้นไปเจ็บปวดซะเปล่า
ปล.ขออนุญาตพี่ๆน้องๆที่เข้ามาอ่านกระทู้นะคะ ในสรรพนามเป็น เรา หากพิมพ์ผิดส่วนไหนขออภัยค่ะ อยากฟังความเห็นจากคนอ่านค่ะ ขอบคุณนะคะ