แปลกไหมคะที่เบื่อพ่อตัวเอง เรากับพ่อไม่ค่อยจะโอเคกันเท่าไหร่ ตั้งแต่สมัยเรียนละ(ตอนนั้นอายุประมาณ17-18) เวลาที่ความเห็นไม่ตรงกันเค้ามักจะใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผลตลอดใช้แต่คำด่าหยาบคายกับเราตอนเด็กๆอารมณ์วัยรุ่นอ่ะค่ะเราทนไม่ไหวเราก็ด่าคืนเลย เค้าก็ชอบพูดสาปแช่งเรานั่นนี่ ปัจจุบันนี้เราอายุ29ละ ช่วงหลังเราไม่เคยด่าเค้าคืนเลยแต่ใช้เหตุผลในการคุยกับเค้ามากกว่า  ตอนเวลาพ่อกับแม่มีปัญหาเรื่องเงิน ส่วนใหญ่เรามักจะรีบช่วยรีบหามาให้ทั้งที่เราก็ลำบาก พ่อรับปากจะคืนเราไม่เคยได้คืน เราก็โอเคไม่ทวงอดทนหาเอาใหม่ มีช่วงนึงเราเก็บเงินคลอดลูก พ่อต้องใช้เงินเราก็เอาเงินส่วนนั้นให้เค้าสุดท้ายเราก็ไม่ได้คืนแถมไม่มีค่าคลอดต้องขอรพ.ว่าถ้าเงินประกันสังคมได้แล้วจะมาจ่ายที่หลัง(หน้าอายมั้ยล่ะคะ) เวลาทำดีเหมือนไม่เคยดีอ่ะค่ะ เวลาความเห็นไม่ตรงกันเอาละด่าหยาบคายอีกละแช่งนั่นนี่ ล่าสุดช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาเรารดน้ำดำหัวพ่อกับแม่ให้เค้าอโหสิกรรมให้ เหมือนจะดีนะคะพอมาวันนี้โดนด่าแบบเดิม บางทีเราก็คิดนะว่าเราควรแยกมาอยู่ข้างดีกว่ารึป่าว  ตอนนี้แม้แต่หน้าพ่อเรายังไม่อยากจะมองเลยค่ะ เหนื่อยใจยังไงก็ไม่รู้เห้ออ